George Andrew Olah

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaGeorge Andrew Olah
Nome orixinal(en) George Andrew Olah
(hu) Oláh György Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(hu) Oláh András György Editar o valor em Wikidata
22 de maio de 1927
Budapest, Hungría Editar o valor em Wikidata
Morte8 de marzo de 2017
Beverly Hills (California)
Lugar de sepulturaCemitério de Kerepesi (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
ResidenciaEstados Unidos de América Estados Unidos
País de nacionalidadehúngaro/estadounidense
RelixiónAgnosticismo Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Tecnoloxía e Economía de Budapest
Coñecido porcatións de carbono (carbocatións)
Actividade
Campo de traballoQuímica
Ocupaciónquímico , profesor universitario Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade do Sur de California
Case Western Reserve University (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Familia
CónxuxeJudith Lengyel
Premios
Premio Nobel de Química (1994)

Find a Grave: 177136486 Editar o valor em Wikidata

George Andrew Olah (en húngaro: György András Oláh), nado en Budapest o 22 de maio de 1927 e finado en Beverly Hills o 8 de marzo de 2017, foi un químico estadounidense de orixe húngara, galardoado co Premio Nobel de Química do ano 1994.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Estudou química na Universidade de Tecnoloxía e Economía de Budapest, onde se doutorou en 1949. Tras a Revolución Húngara de 1956 fuxiu, inicialmente a Inglaterra e posteriormente ao Canadá, onde traballou na Dow Chemical Company. En 1965 aceptou o seu nomeamento como profesor de química na Case Western Reserve University e en 1977 na Universidade do Sur de California dos Ánxeles. En 1971 conseguiu a nacionalidade estadounidense.

Investigacións científicas[editar | editar a fonte]

Interesado en química orgánica desenvolveu as súas investigacións sobre os catións de carbono, denominados carbocatións, fragmentos cargados positivamente que proceden de moléculas de hidrocarburos e que aparecen en fraccións de segundos nos estadios intermedios das reaccións químicas.

En 1994 foi galardoado co Premio Nobel de Química polas súas investigacións sobre os carbocatións, fundamentais na produción de materiais sintéticos.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Predecesor:
Kary Mullis
e
Michael Smith
Premio Nobel de Química

1994
Sucesor:
Paul J. Crutzen,
Mario J. Molina e
Frank Sherwood Rowland