Flavio Xosefo

Flavio Xosefo
	;
Nome orixinal	(grc) Ἰώσηπος Φλάβιος
Biografía
Nacemento	(he) יוסף בן מתתיהו ; 37 ; Xerusalén (Xudea)
Morte	100 (62/63 anos); Roma
Datos persoais
País de nacionalidade	Roma Antiga
Grupo étnico	Hebreos
Actividade
Ocupación	escritor , historiador
Período de tempo	Alto Imperio Romano
Movemento	Fariseo
Lingua	Lingua latina, Grego antigo, Lingua aramea e lingua hebrea
Carreira militar
Conflito	Primeira Guerra Judaico-Romana (pt)
Obra
	Obras destacables A Guerra dos Judeus (pt) ; Antiguidades Judaicas (pt) ; Contra Ápion (pt) ; (99) Vida de Flávio Josefo (pt) ;
Familia
Fillos	Flavius Hyrcanus (en) , Flavius Simonides Agrippa (en) , Flavius Justus (en)
Pai	Matias (Pai de Flávio Josefo) (pt)
Irmáns	Matthias (en)

Flavio Xosefo, nado en Xerusalén no ano 37 e finado en Roma no ano 100, foi un historiador xudeu. Os seus relatos son unha importante referencia histórica da Palestina do século I.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Pertencente a unha familia sacerdotal de Xudea, a súa nai estaba vinculada aos Asmoneos. Recibiu unha educación esmerada e axiña interesouse nos movementos relixiosas da época.^[1] Durante o goberno de Nerón foi enviado a unha embaixada onde conseguiu a amnistía para varias autoridades xudías acusadas dunha serie de irregularidades. Para iso valeuse do apoio de Atilirio, persoa próxima a Nerón e á emperatriz Popea.^[1] No regreso a Xudea atopouse cunha insurrección popular, e foi nomeado gobernador de Galilea polo Sanedrín. Loitou contra os exércitos romanos de Vespasiano. Feito prisioneiro, acadou o favor dos emperadores Vespasiano e Tito e fíxose cidadán romano sen renegar do xudaísmo, mais asentándose en Roma de xeito definitivo.^[1] Tomou o nome de Flavio por ser este o da familia imperial que o protexeu.

Obras[editar | editar a fonte]

Escribiu máis de vinte libros de grande interese histórico. Porén Flavio Xosefo é máis coñecido por facer a referencia escrita a Xesús de Nazaret máis antiga^[1]. Concretamente trátanse de dous parágrafos dentro do volume Antiquitates Iudaicae. O primeiro deles é coñecido coma o Testimonium Flavianum, texto de autoría controvertida.^[1] Algúns estudosos defenden a súa autenticidade, outras defenden que foi un texto manipulado ou engadido polos copistas cristiáns da obra de Flavio Xosefo, aproveitándose do seu prestixio. O segundo texto, contido no capítulo 20 da citada obra, relata a morte de Santiago, facendo alusións a Xesús. Hai consenso en considerar este segundo texto veraz e auténtico.^[1]

De bello judaico
Antiquitates Iudaicae
Contra Apionem
Josephi vita

Notas[editar | editar a fonte]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 López Valcárcel, X. (2017). A invención dun Deus. Xesús de Nazaret. I. De predicador a Mesías. Edicións Laiovento.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Flavius Josephus, en Livius.org (en inglés)
Contra Apionem, en Perseus (en grego)
De bello Judaico libri VII, en Perseus (en grego)
Josephi vita, en Perseus (en grego)
Antiquitates Judaicae, en Perseus (en grego)

Este artigo sobre historia é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

[XulioLopez-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 López Valcárcel, X. (2017). A invención dun Deus. Xesús de Nazaret. I. De predicador a Mesías. Edicións Laiovento.

[1]