Eric Hobsbawm
Eric John Ernest Hobsbawm, nado en Alexandría, Exipto, o 9 de xuño de 1917 e finado en Londres, Inglaterra, o 1 de outubro de 2012, foi un historiador marxista británico. Foi autor da triloxía Long nineteenth century (The Age of Revolution: Europe 1789–1848, The Age of Capital: 1848–1875; The Age of Empire: 1875–1914).
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Fillo de pais xudeus e criado en Viena e Berlín, non se trasladaría a Londres ata 1933, cos seus pais xa finados. Obtivo o seu doutoramento en Historia pola Universidade de Cambridge. En 1947 obtivo unha praza de profesor de Historia na Universidade de Londres. Foi profesor visitante en varias universidades estadounidenses e membro da Academia Británica.
Pensamento[editar | editar a fonte]
Os seus traballos centráronse nos eidos do capitalismo, o socialismo e o nacionalismo. A súa filiación comunista causoulle problemas de marxinación profesional, non sendo ata os anos 60 cando se empezaron a publicar os seus traballos e impedíndolle acadar unha praza de mestre en Cambridge. Malia ela, non vacilou en condenar a invasión soviética de Hungría e saudar con simpatía a Primavera de Praga.
No eido historiográfico, a súa perspectiva marxista contribuíu a superar a vella historiografía vitoriana baseada nos grandes personaxes, contribuíndo á construción da historia social. Criticou as chamadas tradicións nacionais, considerándoas meros inventos das elites gobernantes para xustificaren as construcións dos Estados-nación. Focalizou boa parte da súa análise na que el denominou Revolución Dual, a francesa e a industrial, interpretándoas como a forza impulsora do liberalismo capitalista actual. Outro tema recorrente nos seus traballos é o dos bandidos sociais, aos que dota dun contexto sociohistórico, contradicindo así a visión tradicional de seren un xeito espontáneo e imprevisible de rebelión primitiva. Tamén publicou numerosos ensaios sobre a barbarie na Idade Moderna, a problemática do movemento obreiro e o conflito entre o anarquismo e o comunismo.
Alén da súa actividade coma historiador, tamén escribiu unha columna regular na revista New Statesman coma crítico de jazz, asinada baixo o pseudónimo de Francis Newton.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
| Control de autoridades |
|
|---|
