D. Boon
| D. Boon | |
|---|---|
.jpg) | |
| Data nacemento | 1 de abril de 1958 |
| Nado en | San Pedro (Os Ánxeles) |
| Falecemento | 22 de decembro de 1985 (28 anos) |
| Tucson | |
| Causa | accidente de tráfico |
| Ocupación | músico, compositor, produtor |
| Instrumento(s) | guitarra, voz, teclado, baixo |
| Relacionado con | Minutemen, The Reactionaries |
| Tempo en activo | 1978 – 1985 |
| Na rede | |
      | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Dennes Dale "D." Boon, nado o 1 de abril[1] de 1958 no barrio de San Pedro nos Ánxeles (California) e finado o 22 de decembro de 1985, foi un vocalista, compositor e guitarrista estadounidense. Boon foi coñecido por ser o guitarrista e cantante da banda californiana de hardcore punk Minutemen. En 1985 morreu nun accidente de tráfico con 27 anos de idade.
Biografía[editar | editar a fonte]
Mocidade[editar | editar a fonte]
O seu pai era un veterano da armada que traballaba instalando radios en coches Buick. A familia vivía en atigos barracóns da segunda guerra mundial que foran convertidos en vivendas públicas.[2] Na súa adolescencia Boon comezou a pintar e asinaba os seus traballos como "D. Boon", en parte porque "D" era o seu argot para cánnabis, en parte debido a Daniel Boone, pero principalmente porque era semellante a E. Bloom, o vocalista e guitarrista de Blue Öyster Cult.[3]
Minutemen[editar | editar a fonte]
Boon formou Minutemen en xaneiro de 1980 xunto co seu amigo da infancia Mike Watt no baixo. Ámbolos dous tocaran xuntos nunha banda anterior, The Reactionaries, e posteriormente incluirían en Minutemen ao batería desta, George Hurley. O grupo editaría catro álbums de estudio e oito EPs, sendo o seu traballo máis coñecido Double Nickels on the Dime.
Boon, xunto con Watt e o seu amigo Martin Tamburovich cofundaría tamén en 1980 o selo discográfico New Alliance Records, que publicaría traballos de Minutemen, Hüsker Dü ou Descendents.
Morte[editar | editar a fonte]
Minutemen estivo activa ata o 22 de decembro de 1985, cando Boon morreu nun accidente de furgoneta no deserto de Arizona, na Interestatal 10.[1][4] Debido a que estivera enfermo e con febre, Boon estaba deitado na parte traseira da furgoneta sen cinto de seguridade cando o vehículo saíu da estrada. Boon saíu disparado pola porta traseira do vehículo e morreu instantaneamente ao partir o pescozo.[5] Tiña 27 anos de idade. A banda disolveuse inmediatamente, aínda que Watt e Hurley formarían o grupo Firehose pouco despois. O álbum ao vivo Ballot Result foi publicado en 1987, dous anos despois da morte de Boon.
Estilo musical[editar | editar a fonte]
O estilo de Boon como guitarrista é moi característico; raramente usaba distorsión e adoitaba a configurar a ecualización do seu amplificador de xeito que só se podían escoitar as frecuencias agudas (as frecuencias baixas e medias silenciábaas completamente).[5] O seu estilo tiña un forte sentimento funk/blues, moi diferente ao doutras bandas hardcore punk dos anos 80.[6]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 Strong, Martin C (2003). The Great Indie Discography. Canongate. pp. 419-420. ISBN 1-84195-335-0.
- ↑ Azerrad, 2001. p. 63
- ↑ Azerrad, 2001. p. 64
- ↑ David Rees (2005). "What Would D. Boon Do?". The Huffington Post. Consultado o 11 de outubro de 2016.
- ↑ 5,0 5,1 Segalstad, Eric & Hunter, Josh (2009). The 27s: The Greatest Myth of Rock and Roll. North Atlantic Books. pp. 214, 217. ISBN 978-0-615-18964-2.
- ↑ Azerrad, Michael (2001). Our Band Could Be Your Life: Scenes From the American Indie Underground 1981–1991. Little Brown. ISBN 0-316-78753-1.
