Código Internacional de Nomenclatura para Algas, Fungos e Plantas

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Portada de Species Plantarum, 1753.

O anteriormente denominado Código Internacional de Nomenclatura Botánica (coñecido polas súas siglas en inglés, ICBN, en galego CINB) pasou a denominarse Código Internacional de Nomenclatura para Algas, Fungos e Plantas desde 2011, durante a celebración do XVIII Congreso Internacional de Botánica, celebrado en Melbourne (Australia).

Obxectivo[editar | editar a fonte]

O CINB trátase dun compendio internacional das regras que rexen a taxonomía dos organismos vexetais (en sentido amplo) para os efectos de determinar, para cada taxon vexetal, un único nome válido.

Regulamentación[editar | editar a fonte]

O CINB regulamenta os nomes dos taxons das "plantas verdes" (clado das plantas terrestres e das algas verdes), pero tamén establece regras para determinar os nomes doutros clados de eucariotas que tradicionalmente se estudan nos departamentos de botánica, como as estramenopilas (clado que comprende as algas pardas, as algas douradas, os oomicetos e os mofos acuáticos), algúns organismos do clado dos alveolados que teñen cloroplastos, como os dinoflaxelados, e tamén as algas vermellas, os glaucófitos, os fungos verdadeiros (quítridos, zigomicetos, ascomicetos, basidiomicetos) e varios clados eucariotas "basais" (como as euglenas, os mixomicetos, e os fungos da clase dos Myxogastria).

Organismo competente[editar | editar a fonte]

A promulgación e corrección do CINB está a cargo dos Congresos Botánicos Internacionais (CBI), organizados pola Asociación Internacional para a Taxonomía das Plantas. A edición actual é o chamado Código de Viena, pola cidade onde se celebrou o 17º congreso (2005).[1] Cada código deroga os anteriores e aplícase retroactivamente desde a data fixada como inicio da botánica sistemática en sentido moderno, a publicación en 1753 do Species Plantarum de Linneo.

Principio fundamental[editar | editar a fonte]

Véxase tamén: Código Internacional de Nomenclatura Zoolóxica.

O principio fundamental do CINB é a determinación do principio de prioridade; consérvase, salvo excepcións, o nome correspondente á primeira descrición publicada dun determinado taxon, tratándose os nomes publicados con posterioridade para o mesmo como sinónimos correctos, pero inválidos formalmente. Os nomes pre-linneanos (e os nomes que Linneo publicou antes de 1753, como por exemplo Musa Cliffortiana para a planta que logo se denominaría Musa × paradisiaca, a bananeira) non se consideran vaalidamente publicados.

Á descrición acompaña normalmente un tipo, é dicir, un exemplar do taxon en cuestión preservado e conservado nunha colección ou herbario.

O CINB aplícas non só, como vimos, ao reino Plantae tal como se define hoxe en día, senón a todos os organismos tradicionalmente estudados pola botánica, inclíndo as algas verdeazuladas (ou cianobacterias), os fungos (Fungi) e algúns protistas.

Para a clasificación das especies vexetais cultivadas existe o Código Internacional de Nomenclatura para Plantas Cultivadas, que subministra regeas suplementarias. E a zooloxía e a bacterioloxía teñen os seus propios códigos.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ Elixiuse dita cidad como homenaxe polo centenario das primeiras regras aceptadas internacionalmente, establecidas en Viena en 1905 durante el 2º CBI, e coñecidas como Vienna Rules (Regras de Viena)

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Código_Internacional_de_Nomenclatura_para_Algas,_Fungos_e_Plantas&oldid=6506527»