Carlos XV de Suecia
| Carlos XV de Suecia Karl XV av Sverige (en sueco) Karl IV av Noreg (en noruegués) | |
|---|---|
| Rei de Suecia e de e Noruega | |
 | |
| Carlos XV de Suecia, rei de Suecia e Noruega (Carlos IV) | |
| Reinado | 8 de xullo de 1859 - 18 de setembro de 1872 |
| Nome completo | Karl Ludvig Eugen Bernadotte |
| Outros títulos |
|
| Nacemento | 3 de maio de 1826 Palacio Real de Estocolmo,  Suecia |
| Falecemento | 18 de setembro de 1872 (46 anos) Malmö, .svg){kind=small} Suecia |
| Sepultura | Igrexa de Riddarholmen,  Suecia |
| Predecesor | Óscar I de Suecia |
| Sucesor | Óscar II de Suecia |
| Consorte | Luísa dos Países Baixos |
| Descendencia | |
| Casa real | Casa de Bernadotte |
| Proxenitores | Óscar I de Suecia Xosefina de Leuchtenberg |
 Escudo de armas do rei Carlos XV de Suecia e Noruega | |
| Na rede | |
    | |
Carlos XV de Suecia, nado en Estocolmo o 3 de maio de 1826 (como Karl Ludvig Eugen Bernadotte), e finado en Malmö o 18 de setembro de 1872,[1] foi rei de Suecia e de Noruega desde 1859 até a súa morte (en Noruega adoptou o nome de Carlos IV).
Era o fillo máis vello do rei Óscar I e da raíña Xosefina.[1] Foi o primeiro monarca da dinastía Bernadotte nado en Suecia.[2]
Casou o 19 de xuño de 1851 coa princesa Luísa dos Países Baixos.[1]
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Naceu no Palacio Real de Estocolmo e ao seu nacemento foille outorgado o título de príncipe herdeiro e o de duque de Escania. Foi brevemente vicerrei de Noruega, entre 1856 e 1857. Asumiu a rexencia o 25 de setembro 1857 ante a enfermidade de seu pai. Cando Óscar I faleceu, Carlos foi nomeado monarca dos reinos unidos de Suecia e Noruega. En Suecia foi coroado o 3 de maio de 1860 e, en Noruega, o 5 de agosto do mesmo ano.
Foi un defensor e promotor do escandinavismo e da solidariedade política entre os tres reinos nórdicos (Suecia, Noruega e Dinamarca). Estableceu relacións de amizade co rei Frederico VII de Dinamarca, ao que lle prometeu en xullo de 1863 axuda militar para protexer o ducado de Schleswig da invasión prusiana. O apoio militar, porén, nunca chegou por motivos políticos internos en Suecia.
O rei fortaleceu e cambiou radicalmente a política interna sueca coa reforma do parlamento. En 1860 o monarca lanzou a súa proposta de "estado democrático" e, tras discutilo cos membros do seu goberno, en 1863 o primeiro ministro Louis De Geer presentou unha proposta de reforma que rompía coa conformación do parlamento dos estados.[3] Despois de cerca de tres anos de discusión, a reforma foi aprobada o 22 de xuño de 1866.
Tamén se modificaron as leis municipais e se concedeu ás mulleres o dereito ao voto por primeira vez nas eleccións municipais. Durante o seu reinado a liberdade relixiosa foi estendida ao ámbito xurídico e político.
Houbo novas leis penais e continuou coa política de desenvolvemento económico de Óscar I, que comprendeu unha mellora significativa das infraestruturas e o impulso da industrialización, construíndose ademais unha ampla rede de comunicacións ferroviarias.
A comezos de 1871 decaeu a súa saúde, coincidindo coa morte da súa esposa a raíña Luísa o 30 de marzo de 1871. Despois dunha viaxe de descanso a Aquisgrán, o rei viviu un tempo no Palacio de Ulriksdal, nas aforas de Estocolmo, de onde se mudou a Malmö. Nesta cidade faleceu o 18 de setembro de 1872. O seu corpo foi sepultado na Igrexa de Riddarholmen de Estocolmo.
Ante a falta de fillos varóns (o seu fillo Carlos falecera dezaoito anos antes), foi sucedido polo seu irmán o duque Óscar. O seu neto Carlos de Dinamarca converteríase en rei de Noruega, co nome de Haakon VII.
Familia[editar | editar a fonte]
Casado con Luísa dos Países Baixos, tivo dous fillos:[1]
- Luísa (1851 - 1926). Casou con Frederico VIII de Dinamarca.
- Carlos Óscar Guillerme Frederico (1852 - 1854). Duque de Södermanland.
Carlos tamén tivo un fillo ilexítimo, Carl Johan Bolander, nado o 4 de febreiro de 1854, e que foi o pai do bispo Nils Bolander,[4] e unha filla, Ellen Svensson Hammar, nada o 28 de outubro de 1865 e finada en 1931.
Así mesmo, hai rumores de que tiña máis fillos extraconxugais.[5]
Vida intelectual[editar | editar a fonte]
Durante o seu cargo como vicerrei de Noruega, Carlos compuxo contos en prosa. De regreso a Suecia trataría sen éxito de obter un premio na Academia Sueca. Escribiu tamén algúns ensaios políticos e de administración do exército.
A súa obra literaria máis coñecida son dúas coleccións de poemas: Unha colección de poemas de C. e Pequenos poemas de C., que serían traducidas a varios idiomas.
Foi coleccionista de arte e alentou o desenvolvemento da arte nacional sueca e norueguesa.
Tamén desempeñou con talento a pintura, representando principalmente paisaxes típicos de Escandinavia. A súa colección incluía case 500 pinturas, principalmente de artistas suecos.
Gran parte da súa colección de arte e artesanado foi doada ao Estado sueco no seu testamento. As pinturas da súa autoría áchanse nos principais museos de arte suecos e nalgunhas galerías norueguesas.
Algunhas das súas pinturas:
- Vista desde Värmdö (1865)
- Vista de Ulriksdal (1868)
- Paisaxe norueguesa á luz da alba (década de 1860)
- Xunto ao arroio do bosque (1872)
Galería de imaxes[editar | editar a fonte]
Escudos de armas[editar | editar a fonte]
,_Crown_Prince_of_Sweden,_Duke_of_Sk%C3%A5ne_(1826-1844).svg) |
 |
|
 |
|---|---|---|---|
(1826–1844) |
(1844–1859) |
(1859–1872) |
Antepasados[editar | editar a fonte]
| Precedido por: Óscar I |
Rei de Suecia 1859 - 1872 |
Sucedido por: Óscar II |
| Rei de Noruega 1859 - 1872 |
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Darryl Lundy, Xenealoxía de Carlos XV de Suecia (Carl XV Bernadotte, King of Sweden) en The Peerage (en inglés).
- ↑ Cronholm, Neander N. (1902): A History of Sweden from the Earliest Times to the Present Day. Volume 2. Capítulo 41, pp. 289-299. (Ver dixitalizado).
- ↑ Louis de Geer, Minnen ["Recordos"] del 1 Sthlm 1892 s 157 f.
- ↑ Carl-Erik Sahlberg en Nils Bolander diktare och predikant. ISBN 91-86112-39-2, p. 11. Resumo (en sueco).
- ↑ Lagerqvist & Åberg en King and Rulers of Sweden. ISBN 91-87064-35-9, p. 48.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Carlos XV de Suecia  |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Edholm, Erik af (1944): Svunna dagar: ur förste hovmarskalken Erik af Edholms dagböcker. Upplevelser under Karl XIV Johans och Oskar I:s tid. Stockholm: Norstedt & Söner. (en sueco).
- McNaughton, Arnold (1973): The book of kings: A royal genealogy. Volume 1. Londres: Garnstone Press. ISBN 978-0-9003-9119-4 (en inglés).
- Sandberg, Thorsten (1999): "Reformprinsen". Lund: Populär historia. ISSN 1102-0822. Libris 2819517 (en sueco).
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- A. Geffroy "La Suède sous le roi Charles XV" en Wikisources (en francés).
- Cecilia Bååth-Holmberg (1891): Carl XV som enskild man, konung och kostnär (Carlos XV como un home individual, rei e artista pintor) pp. 612 e ss. (en sueco).
- Darryl Lundy, Xenealoxía de Carlos XV de Suecia (Carl XV Bernadotte, King of Sweden) en The Peerage (en inglés).
- Erik Thyselius (1910): Karl XV och hans tid (Carlos XV e o seu tempo), pp. 53 e ss., en Projet Runeberg (en sueco).
- Charles XV en Chisholm, Hugh: Encyclopædia Britannica (11ª ed.) Cambridge University Press.
| Control de autoridades |
|
|---|
