Bandeira Azul

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

A Bandeira Azul é un distintivo que outorga anualmente a organización privada Fundación Europea de Educación Ambiental ás praias e portos que cumpren unha serie de condicións ambientais e instalacións.

Os criterios do programa da Bandeira Azul son os de promoción do desenvolvemento sostible en augas fluviais e mariñas. Esixe o cumprimento das autoridades locais das calidade de augas, xestión do ambiente, educación ambiental e seguridade da cidadanía.[1] A condición de Bandeira Azul concédeselle ás praias de máis de trinta países de Europa, Suráfrica, Nova Zelandia, Canadá e o mar Caribe.

No ano 2014, España tiña 561 bandeiras, Francia 363 e Grecia 360.

Praias galegas con Bandeira Azul[editar | editar a fonte]

En 2015 había en Galiza 117 praias con Bandeira Azul (a Comunidade Valenciana tiña 121, Cataluña 89 e Andalucía 76).[2]

Provincia da Coruña[editar | editar a fonte]

Praia de Riazor.

49 bandeiras.

Provincia de Lugo[editar | editar a fonte]

Praia das Catedrais.

22 bandeiras.

Provincia de Pontevedra[editar | editar a fonte]

Bandeira azul ondeando en 2013 na Praia de Santa Marta, Baiona.

55 bandeiras.

Praia de Nerga en 2012.
  • Cangas: Areabrava, Nerga, Menduiña, Melide, Areamilla, Liméns, Rodeira.
  • Bueu: Area de Bon, Portomaior, Lagos.
  • Marín: Aguete, Mogor, Portocelo.
  • Poio: Xiorto, Cabeceira.
  • Sanxenxo: Areas, Os Espiñeiro, Caneliñas, Canelas, Paxariñas, Montalvo, Silgar, Bascuas, Major, Foxos, Areas Gordas, A Lapa, Pragueira, Baltar.
  • O Grove: A Lanzada, Rareiros (Paxareiro), Area dá Cruz, Area Grande, Area dás Pipas, Area de Reboredo.
  • Illa de Arousa: Area de Secada, Camaxe.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Blue flag criteria" (en inglés). 
  2. "Mapa de bandeiras azuis no planeta" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 15 de novembro de 2017. Consultado o 20 de novembro de 2017. 
  3. [1]
  4. [2]
  5. [3]
  6. [4]
  7. [5]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]