Alain Delon

Alain Delon
	;
Biografía
Nacemento	(fr) Alain Fabien Maurice Marcel Delon ; 8 de novembro de 1935 (88 anos); Sceaux (Francia)
Datos persoais
Residencia	Sceaux
País de nacionalidade	Suíza (1999–); Francia
Educación	École Jeannine Manuel (en)
Actividade
Lugar de traballo	Francia ; Suíza
Ocupación	actor , actor de cinema , produtor de cinema , actor de televisión , actor de teatro , director de cinema , militar , guionista , produtor
Período de actividade	1957 - 2012
Xénero artístico	Drama, Ficción detectivesca e suspense
Influencias	Brigitte Bardot
Lingua	Lingua francesa
Obra
	Obras destacables (1960) Plein soleil (pt) ; (1960) Rocco e os seus irmáns; (1963) O Gatopardo; (1967) Le samouraï (pt) ; (1969) La piscine (pt) ; (1970) Borsalino (en) ; (1976) Monsieur Klein (pt) ;
Familia
Cónxuxe	Nathalie Delon (pt) (1964–1969), divorcio
Parella	Rosalie van Breemen (1987–2001); Nathalie Delon (pt) (1962–1964); Romy Schneider (1959–1963); Anne Parillaud ; Mireille Darc (pt)
Fillos	Anthony Delon (pt) ; () Nathalie Delon (pt) ; Anouchka Delon (pt) ; () Rosalie van Breemen; Alain-Fabien Delon; () Rosalie van Breemen
	Premios (4 de setembro de 2023) Orde ao Mérito de Ucraína de terceira clase; (10 de maio de 1995) officier de l'ordre national du Mérite; (1995) Honorary Golden Bear (en) ; (1985) César de melhor ator (pt) , premiado polo traballo Notre histoire (en) ; Cabaleiro da Lexión de Honra; Comendador das Artes e as Letras; Commander of the National Order of Merit (en) ; Oficial da Lexión de Honra ;
	Sinatura

Alain Fabien Maurice Marcel Delon, nado en Sceaux (Altos do Sena) o 8 de novembro de 1935, é un actor francés, icona do cinema europeo das décadas de 1960 e 1970. Desde 1964 é tamén produtor cinematográfico. Gañou o Premio César en 1984. En 1999 pasou a ter a dobre nacionalidade franco-suíza, e foi concecorado coa Lexión de Honra do goberno francés.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Trala separación do seu pai e a súa nai cando tiña catro anos, tivo unha infancia difícil, sendo expulsado do colexio católico onde estudaba por mala conduta. Deixou a escola con 14 anos, pasando a traballar na carnizaría do seu medio pai. Con 17 anos entrou no exército como paracaidista, participando na batalla de Diên Biên Phu da guerra de Indochina. Tras regresar da guerra, traballou como estibador no Mercado Central de París.

Era amigo do actor Jean-Claude Brialy e da actriz Brigitte Auber, e no Festival de Cannes de 1956 coñeceu os directores Yves e Marc Allégret. Iniciouse no cinema en 1957 nun cameo en Quand la femme s'en mêle, de Yves Allégret. Consagrouse en 1960 con Plein soleil, de René Clément. Pasou a ser un dos actores fetiche de Luchino Visconti, co que protagonizou Rocco e os seus irmáns, e compartiu protagonismo con Burt Lancaster e Claudia Cardinale en O Gatopardo. Tamén traballou con Antonioni en L'eclisse e con Brigitte Bardot en Les amours célèbres de Michel Boisrond.

Logo desta época, centrouse no cinema francés, con películas como Le samurai de Jean-Pierre Melville, Histoires extraordinaires de Louis Malle e La piscine de Jacques Deray. En 1976 protagoniza Monsieur Klein de Joseph Losey e Le gang. En 1984 traballa en Un amour de Swann, de Volker Schlöndorff.

Iniciouse como produtor, obtendo grande éxito con Borsalino de Jacques Deray, na que aparece xunto a Jean-Paul Belmondo. En 1980 dirixe Pour la peau d'un flic, e en 1983 repite tralas cámaras con Le battant.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]