Adipocito
Os adipocitos, células adiposas ou lipocitos son as células que forman o tecido adiposo. Son células arredondadas, de 10 a 200 microns, cun contido lipídico que representa o 95% do peso celular e que forma o elemento constitutivo do tecido graxo. A súa característica fundamental é que almacenan unha gran cantidade de graxas (triglicéridos), que, no caso dos adipocitos do tecido adiposo branco (o máis abondoso no organismo humano adulto) se agrupan formando unha gran pinga que ocupa a maioría da célula, desprazando ao resto do citoplasma, orgánulos e núcleo á periferia da célula.
O tecido conectivo areolar está tamén composto por adipocitos.
Ademais de almacenaren graxa como reserva enerxética, os adipocitos teñen tamén funcións endócrinas, xa que producen estróxeno,[1] o que é unha razón potencial que explica que o sobrepeso ou o peso moi baixo sexan factores de risco da infertilidade.
Tipos[editar | editar a fonte]
Existen dous tipos de tecido adiposo, e, por tanto, dous tipos de adipocitos diferentes que os forman: adipocitos brancos ou uniloculares, e adipocitos castaños ou multiloculares.
Adipocitos brancos ou uniloculares[editar | editar a fonte]
As células adiposas brancas, uniloculares ou monovacuolares conteñen unha gran pinga de lípido, que enche case toda a célula, rodeada por unha fina capa de citoplasma cos orgánulos. O núcleo da célula é aplanado e periférico. Posúen un aparato de Golgi e mitocondrias filamentosas [2]. Unha célula branca típica ten 0,1mm de diámetro, pero poden ser o dobre de grandes ou a metade. O lípido almacenado está en estado semilíquido, e está composto principalmente de triglicéridos e ésteres do colesterol. As células adiposas brancas secretan moitas proteínas que actúan como adipocinas, tales como a resistina, adiponectina e leptina.
Adipocitos castaños ou multiloculares[editar | editar a fonte]
As células adiposas castañas, multiloculares ou plurivacuolares son poligonais. A diferenza das células do tecido adiposo branco, teñen unha considerable cantidae de citoplasma, con moitas pingas de lípido pequenas espalladas. O núcleo é redondo, e, aínda que está situado un pouco excéntrico, non é periférico. A cor castaña destas células débese á gran cantidade de mitocondrias que teñen, que ademais, son un tipo de mitocondria especial, cunhas cristas peculiares e unha proteína que desaxusta a respiración celular, de modo que en vez de producir enerxía en forma de ATP, disípana como calor. De feito, a misión do tecido adiposo castaño é a produción de calor, especialmente nos nenos pequenos, nos que este tecido é máis abundante, xa que decrece coa idade.
Orixe[editar | editar a fonte]
Aínda que a súa orixe aínda non está totalmente demostrada, existen células chamadas preadipocitos, que son fibroblastos sen diferenciar, que son estimulados para formar adipocitos.
As células do mesénquima poden formar adipocitos, tecido conectivo, muscular e óseo.
Histoxénese[editar | editar a fonte]
A partir do quinto mes de vida fetal empezan a orixinarse sucesivamente as seguintes células:
- Células mesenquimáticas multipotentes. Localízanse arredor das vénulas. Orixinan os adipoblastos.
- Adipoblastos. Proliferan e en determinado momento divídense formando preadipocitos.
- Preadipocitos. Conteñen marcadores temperáns de adipocitos (lipoproteínas lipase). Aínda non acumulan triglicéridos. Orixinan adipocitos inmaturos.
- Adipocitos inmaturos. Poden sintetizar e degragadar triacilglicéridos. Acumulan cantidades crecentes de gotas lipídicas aumentando de tamaño e fusionándose. O núcleo é cada vez máis excéntrico. Orixinan os adipocitos maduros.
- Adipocitos maduros. A diferenza principal cos anteriores depende da presenza de hormonas. Non posúen a capacidade de dividirse.
Recambio celular[editar | editar a fonte]
Un adulto medio ten 30 billóns de adipocitos cun peso de 13,5 kg. Se un adulto gaña peso, as células adiposas aumentan o seu tamaño unhas catro veces antes de dividirse.[3] O número total e o volume medio dos adipocitos son máis altos na muller ca no home. Xeralmente considérase que no adulto normal, o número de adipocitos é constante e as variacións de peso nesas idades teñen lugar por variacións do tamaño das células, pero isto non está tan claro en todos os casos. O corpo humano está constituído nun 15 a 25% por graxa contida nos adipocitos. Cando as necesidades enerxéticas se fan máis importantes, o organismo utiliza as reservas lipídicas dos adipocitos.
Despois dunha forte perda de peso, o número de adipocitos non descende, pero as células conteñen menos graxa. As células adiposas énchense ou baleiranse de graxa segundo as circunstancias, pero o seu número permanece constante no adulto en circunstancias normais. Pero o número de adipocitos pode aumentar unha vez que as células adiposas están dabondo cheas de graxa, xa que nesa situación se dividen.
"As ratas adultas de diversas variedades fanse obesas cando son alimentadas cunha saborosa dieta durante meses. As análises da morfoloxía dos seus tecidos adiposos revelou un incremento tanto no tamaño dos adipocitos coma no seu número na maioría dos depósitos. Cando as ratas volven á súa comida habitual [menos calórica] os animais pasan por un período de perda de peso durante o cal só volve aos valores normais o tamaño do adipocito medio. O número de adipocitos permanece no nivel elevado atinguido durante o período de aumento de peso." [4]
Porén, segundo algúns informes e libros de texto, o número de adipocitos increméntase na infancia e na adolescencia. O número total é constante tanto nos adultos obesos coma delgados. Os individuos que se fan obesos de adultos non teñen máis adipocitos que os que tiñan antes de engordaren.[5]
"As persoas que foron obesas desde a infancia xeralmente teñen un número aumentado de adipocitos. As persoas que engordan de adultos poden non ter máis células adiposas do que outras similares delgadas, pero as súas células adiposas son máis grandes. En xeral, ás persoas cun exceso de células adiposas élles máis difícil perder peso e mantelo ca ás obesas que simplemente teñen células adiposas de maior tamaño." [6]
De acordo con novas investigacións de Tchoukalova et al, 2010, os adipocitos corporais poderían ter respostas rexionais segundo a parte do corpo á sobrealimentación en adultos. Nos experimentos, na parte superior do corpo, o incremento do tamaño dos adipocitos estaba correlacionado co aumento da graxa nesa rexión do corpo; porén, o número total de adipocitos non experimentaban un cambio significativo. Polo contrario, na parte inferior do corpo o número de adipocitos incrementouse significativamente durante o experimento pero sen que houbese cambio no tamaño das células.[7]
En resumo, non sabemos claramente se o número de adipocitos se incrementa ou non, pero é seguro que non decrece.
Aproximadamente, renóvanse o 10% dos adipocitos anualmente en todas as idades adultas e niveis de índices de masa corporal sen un incremento significativo no número total de adipocitos na idade adulta.[5]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Nelson, Linda R.; Bulun, Serdar E. (2001). "Estrogen production and action". Journal of the American Academy of Dermatology 45 (3): S116–24. PMID 11511861. doi:10.1067/mjd.2001.117432.
- ↑ D. W. Fawcett. Tratado de Histología. Editorial Interamericana-Mc. Graw Hill. 11ª edición. Páxinas 153-154. ISBN 84-7605-361-4
- ↑ Pool, Robert (2001). Oxford University Press - Oxford [Oxfordshire], ed. Fat: fighting the obesity epidemic. ISBN 0-19-511853-7.
- ↑ Faust, IM.; Johnson, PR; Stern, JR; Hirsch, J (1978). "Diet-induced adipocyte number increase in adult rats: a new model of obesity". AM J Physiol 235 (3): 279–96. PMID 696822.
- ↑ 5,0 5,1 Spalding, Kirsty L.; Arner, Erik; Westermark, Pål O.; Bernard, Samuel; Buchholz, Bruce A.; Bergmann, Olaf; Blomqvist, Lennart; Hoffstedt, Johan; Näslund, Erik (2008). "Dynamics of fat cell turnover in humans". Nature 453 (7196): 783–7. PMID 18454136. doi:10.1038/nature06902.
- ↑ Pool, Robert (2001). Oxford University Press - Oxford [Oxfordshire], ed. Fat: fighting the obesity epidemic. pp. 68. ISBN 0-19-511853-7.
- ↑ Tchoukalova, YD.; Votruba, SB; Tchkonia, T.; Giorgadze, N.; Kirkland, JL.; Jensen, MD. (2010). "Regional differences in cellular mechanisms of adipose tissue gain with overfeeding". PNAS 107 (42): 18226–31. PMID 20921416. doi:10.1073/pnas.1005259107.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- BUHistology - 08201loa [1] - "Tecido conectivo: adipocitos uniloculares (branco) "
- BUHistology - 04901lob [2] - "Tecido conectivo: adipocitos multiloculares (castaños)"
| Control de autoridades |
|
|---|
