A Clockwork Orange (filme)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
A laranxa mecánica
Ficha técnica
Título orixinalA clockwork orange
DirectorStanley Kubrick
GuiónStanley Kubrick
Baseado enA clockwork orange de Anthony Burgess
MúsicaWendy Carlos
FotografíaJohn Alcott
MontaxeBill Butler
Estrea 2 de febreiro de 1972
13 de xaneiro de 1972
OrixeEstados Unidos de América Estados Unidos
Reino Unido Reino Unido
XéneroDrama
Ciencia ficción
Comedia negra
Orzamento2.200.000 USD
Recadación26.589.355 USD
Filme anterior2001: Unha odisea do espazo (1968)
Filme seguinteBarry Lyndon (1975)
Na rede
IMDB: tt0066921 Filmaffinity: 745383 Allocine: 260 Rottentomatoes: m/clockwork_orange Mojo: clockworkorange Allmovie: v10024 TCM: 71092 Metacritic: movie/a-clockwork-orange TV.com: movies/a-clockwork-orange Netlix: 383466Editar o valor em Wikidata

A Clockwork Orange (A laranxa mecánica) é un filme anglo-estadounidense dirixido, producido e escrito por Stanley Kubrick e estreado en 1971. Baséase na novela A Clockwork Orange de Anthony Burgess.

Conta a historia de Alex, un mozo violento cuxas únicas distraccións son a violación, a ultraviolencia e Ludwig van Beethoven. As violentas imaxes da película e unha desgraciada serie de actos vandálicos fixeron que Kubrick presionase á distribuidora para retirar a película dos cines británicos. As ameazas que recibiu fixeron que o director se recluíse aínda máis na súa mansión de Londres, xa que trala súa anterior película, Dr. Strangelove, abandonara os EUA e marchase vivir ó Reino Unido.

O filme de Kubrick tentaba ser un canto en contra da violencia. Porén, foi interpretado de xeito contrario, e algunha das desagradables escenas do filme mesmo foron reproducidas pola mocidade británica.

Sinopse[editar | editar a fonte]

Nunha Gran Bretaña futurista, Álex, o adolescente protagonista do filme, dedícase, xunto cos seus amigos, á ultraviolencia (bouras, abusos, violacións e humillacións contra os máis febles, e pelexas con outros grupos de adolescentes). É afeccionado ás drogas e, sobre todo, á música de Ludwig van Beethoven.

Álex persuade aos seus amigos a atacar unha mansión particular onde vive un escritor coa súa muller. Álex viola a esposa diante do seu marido.

Despois dunha loita polo liderado do grupo, Álex, traizoado polos seus compañeiros mentres atacan a casa dunha muller a cal acaba asasinando, é golpeado cunha botella de leite por un dos seus amigos e fica a mercé da policía, que non tarda en chegar.

É encarcerado nunha cadea brutal, e, co fin de acurtar a condena, preséntase voluntario para someterse ao tratamento Ludovico, de carácter experimental. Consiste en ver filmes moi violentos acompañados de música de Beethoven, mentres é drogado con substancias que lle xeran efectos noxentos. Deste xeito trátase de condicionar a súa resposta perante a violencia.

Ao rematar o programa, a súa antiga vida quedou totalmente destruída e el rexeita a violencia. Os seus pais rexéitano, os seus antigos compañeiros son axentes das forzas da orde, e unha antiga vítima secuéstrao e tortúrao obrigándoo a escoitar a novena sinfonía de Beethoven. A antiga vítima busca provocarlle un sufrimento abondo para desexar suicidarse. Deste xeito o "tratamento Ludovico" sería absolutamente rexeitado pola opinión pública e o goberno ficaría desacreditado, obxectivo que persegue o secuestrador, amais da simple vinganza.

Efectivamente, Álex intenta suicidarse sen éxito, mais logrou liberarse dos efectos do "tratamento Ludovico". Despois diso, o Ministro do Interior visítao e descúlpase polos efectos do tratamento, coa xustificación de que só seguía recomendacións do seu equipo.

Recoñecementos[editar | editar a fonte]

Nomeamentos[editar | editar a fonte]

  • 4 ós Premios Óscar, entre eles á mellor película
  • 7 ós premios BAFTA
  • 1 ós premios DGA
  • 3 Globos de Ouro
  • 1 WGA

Premios[editar | editar a fonte]

  • 1 Hugo.
  • 1 Silver Ribbon (Sindicato italiano de xornalistas sobre o cine).
  • 1 KCFCC. (Críticos de Kansas)
  • 1 NYFCC. (Críticos de Nova York)