Glicóxeno: Diferenzas entre revisións
{{enuso}} |
{{enuso}} |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
⚫ | |||
== Introducción == |
|||
⚫ | |||
Nas células hepáticas , o glucóxeno aparece en forma de grandes gránulos ,constituídos por agrupacións de simples moléculas , moi ramificadas ,polo que ten un peso molecular moi elevado.É un polisacárido de D-glucosa con enlaces 1-4 o 1-6(similar a amilopectina)e as ramificacións aparecen cada 8 ou 12 residuos de glicosa. |
Nas células hepáticas , o glucóxeno aparece en forma de grandes gránulos ,constituídos por agrupacións de simples moléculas , moi ramificadas ,polo que ten un peso molecular moi elevado.É un polisacárido de D-glucosa con enlaces 1-4 o 1-6(similar a amilopectina)e as ramificacións aparecen cada 8 ou 12 residuos de glicosa. |
Revisión como estaba o 11 de novembro de 2008 ás 15:34
O glicóxeno é a principal forma de almacenaxe de cabohidratos nos animais.Atópase no fígado(ata un 6%)e nos músculos(rara vez escede o 1%).Ademais,pódense atopar pequenas cantidades de glucóxeno en certas células gliais do cerebro.
Nas células hepáticas , o glucóxeno aparece en forma de grandes gránulos ,constituídos por agrupacións de simples moléculas , moi ramificadas ,polo que ten un peso molecular moi elevado.É un polisacárido de D-glucosa con enlaces 1-4 o 1-6(similar a amilopectina)e as ramificacións aparecen cada 8 ou 12 residuos de glicosa.
É soluble en auga,na que forma dispersións coloidais.Nas células hepáticas atópase almacenado en gránulos grandes que conteñen ademais as enzimas responsables da súa síntese e degradación.
O glicóxeno pode hidrolizarse pola acción de alfa-amilasa que se atopa na saliva e xugo pancreático,que rompen os enlaces alfa-1,4 nas ramas exteriores do glicóxeno para dar glicosa,unha pequena cantidade de maltosa e un núcleo resistente chamado dextrina límite.