Joan Maragall: Diferenzas entre revisións
m bot Engadido: de:Joan Maragall i Gorina |
m imaxe procedente de Commons |
||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
[[Imaxe:Joan_Maragall_1903.jpg||thumb|right|Joan Maragall]] |
|||
'''Joan Maragall i Gorina''' ([[Barcelona]], [[1860]] |
'''Joan Maragall i Gorina''' ([[Barcelona]], [[1860]] — [[1911]]) foi un escritor [[Cataluña|catalán]].<br> |
||
Nado no seo da burguesía catalana, logo de rematar o bacharalato vai facer dúas viaxes, unha ao sur de [[España]] e outra a [[Francia]] que van ser claves para a súa visión do mundo. Enfrontado ao seu pai que quería que seguise a tradición familiar e entrase no negocio familiar, ao que Maragall se negaba para dedicarse á estudar, o que consegue en [[1879]] cando comeza os estudos de dereito na Universidade de Barcelona. Ao tempo que dedica horas á lectura de libros en catalán e castelán, e apaixonase coa obra de [[Goethe]]. En [[1881]] participa nos seus primeiros Jocs Florals con ''Dins sa cambra'', que consegue un dos premios. En [[1890]] pasa a formar parte da redacción do ''Diario de Barcelona'' e ao ano seguinte casa con Clara Noble. En [[1895]] publica un dos seus poemas máis populares ''La vaca cega'' no libro ''Poesies'' e neses anos colabora con ''La Renaixença'' e ''La Veu de Catalunya''. ''El Cant de la Senyera'' composto como himno do Orfeó Catalá en [[1896]]. En[[ 1900]] aparece a primeira parte de ''El comte Arnau'' (a segunda aparecerá en [[1906]] e a terceira en 1911). En ''Visions e Cants'' (1900) aparece a ''Oda a l'Espanya''. En [[1904]] foi proclamado mestre do Gai Saber, por gañar tres premios nos Jocs Florals<br> |
Nado no seo da burguesía catalana, logo de rematar o bacharalato vai facer dúas viaxes, unha ao sur de [[España]] e outra a [[Francia]] que van ser claves para a súa visión do mundo. Enfrontado ao seu pai que quería que seguise a tradición familiar e entrase no negocio familiar, ao que Maragall se negaba para dedicarse á estudar, o que consegue en [[1879]] cando comeza os estudos de dereito na Universidade de Barcelona. Ao tempo que dedica horas á lectura de libros en catalán e castelán, e apaixonase coa obra de [[Goethe]]. En [[1881]] participa nos seus primeiros Jocs Florals con ''Dins sa cambra'', que consegue un dos premios. En [[1890]] pasa a formar parte da redacción do ''Diario de Barcelona'' e ao ano seguinte casa con Clara Noble. En [[1895]] publica un dos seus poemas máis populares ''La vaca cega'' no libro ''Poesies'' e neses anos colabora con ''La Renaixença'' e ''La Veu de Catalunya''. ''El Cant de la Senyera'' composto como himno do Orfeó Catalá en [[1896]]. En[[ 1900]] aparece a primeira parte de ''El comte Arnau'' (a segunda aparecerá en [[1906]] e a terceira en 1911). En ''Visions e Cants'' (1900) aparece a ''Oda a l'Espanya''. En [[1904]] foi proclamado mestre do Gai Saber, por gañar tres premios nos Jocs Florals<br> |
||
Membro fundador da Secció Filològica de l'[[Institut d'Estudis Catalans]] |
Membro fundador da Secció Filològica de l'[[Institut d'Estudis Catalans]] |
||
Revisión como estaba o 21 de outubro de 2008 ás 14:04
Joan Maragall i Gorina (Barcelona, 1860 — 1911) foi un escritor catalán.
Nado no seo da burguesía catalana, logo de rematar o bacharalato vai facer dúas viaxes, unha ao sur de España e outra a Francia que van ser claves para a súa visión do mundo. Enfrontado ao seu pai que quería que seguise a tradición familiar e entrase no negocio familiar, ao que Maragall se negaba para dedicarse á estudar, o que consegue en 1879 cando comeza os estudos de dereito na Universidade de Barcelona. Ao tempo que dedica horas á lectura de libros en catalán e castelán, e apaixonase coa obra de Goethe. En 1881 participa nos seus primeiros Jocs Florals con Dins sa cambra, que consegue un dos premios. En 1890 pasa a formar parte da redacción do Diario de Barcelona e ao ano seguinte casa con Clara Noble. En 1895 publica un dos seus poemas máis populares La vaca cega no libro Poesies e neses anos colabora con La Renaixença e La Veu de Catalunya. El Cant de la Senyera composto como himno do Orfeó Catalá en 1896. En1900 aparece a primeira parte de El comte Arnau (a segunda aparecerá en 1906 e a terceira en 1911). En Visions e Cants (1900) aparece a Oda a l'Espanya. En 1904 foi proclamado mestre do Gai Saber, por gañar tres premios nos Jocs Florals
Membro fundador da Secció Filològica de l'Institut d'Estudis Catalans
A temática na obra de Maragall é das máis amplas da literatura do século XIX catalá, están presentes o amor, a natureza, o canto á terra e á súa cidade, as lendas, os elementos epirituais.
Relación con Galicia
En 1903 visitou a cidade da Coruña e quedou engaliolado de Galicia que xa coñecía polas súas lecturas de Manuel Curros Enríquez. Tamén coñecía as teorías rexionalistas de Alfredo Brañas. Pero non foi ata 1929 que se traduciu o primeiro poema do poeta ao galego, o Himno da arbre froital