Godos: Diferenzas entre revisións
m Bot:Eliminando espazos nas cabeceiras |
m bot Engadido: ca:Poble got Modificado: fa:گتها |
||
Liña 32: | Liña 32: | ||
[[br:Goted]] |
[[br:Goted]] |
||
[[bs:Goti]] |
[[bs:Goti]] |
||
[[ca:Poble got]] |
|||
[[cs:Gótové]] |
[[cs:Gótové]] |
||
[[cv:Готсем]] |
[[cv:Готсем]] |
||
Liña 43: | Liña 44: | ||
[[et:Goodid]] |
[[et:Goodid]] |
||
[[eu:Godo]] |
[[eu:Godo]] |
||
[[fa: |
[[fa:گتها]] |
||
[[fi:Gootit]] |
[[fi:Gootit]] |
||
[[fr:Goths]] |
[[fr:Goths]] |
Revisión como estaba o 14 de outubro de 2008 ás 17:45
Os godos foron un pobo xermánico que, procedente da rexión costeira báltica, emigrou ós territorios limítrofes e á provincia romana de Dacia no século III.
Invasións
Tralas invasións hunas, os godos dividíronse en ostrogodos, que nos séculos posteriores seguiron invadindo a parte oriental do Imperio Romano e acabaron formando un reino en Italia; e visigodos, que saquearon Roma e tras isto lograron acordaron un foedus (pacto) co Imperio Romano que lles permitiu asentarse en Francia, naquel momento chamada Galia, e posteriormente, por causa dunha derrota contra os Francos, fuxiron a Hispania, onde crearon un reino que se extendía por case toda a Península Ibérica.
As súas invasións, coma a de tantos outros pobos xermánicos, víronse causadas pola presión dos hunos e doutros pobos procedentes de Asia que nesta época invadiron Europa.
Relixión
A súa relixión era nun principio pagá, pero axiña se converteron ó cristianismo, e máis concretamente ó arrianismo, herexía que posteriormente foi perseguida polo Imperio Romano. Por esta razón, ós romanos, católicos na súa enorme maioría (excepto en Siria e Exipto, onde a confesión máis importante era o monofisismo), os godos non lles tiñan en moita estima.
Antes de ser cristiáns, os godos causaban pánico ós seus inimigos, pois os prisioneiros que conseguían capturar eran sacrificados a diversos deuses, especialmente ó da guerra, Tyz.
Economía
O dos godos era un pobo agrícola e gandeiro. Sen embargo, unha vez que se asentaron nos territorios que previamente invadiran e conquistaran, se converteron na clase dominante, na nobreza, deixando a maioría dos traballos ós pobos conquistados. Non se mesturaron momentaneamente con estes pobos, senón que conformaron unha sociedade endogámica.