Inocencio I, papa: Diferenzas entre revisións
aumentado desde es:Inocencio I |
m bot Engadido: et:Innocentius I |
||
| Liña 29: | Liña 29: | ||
[[eo:Inocento la 1-a]] |
[[eo:Inocento la 1-a]] |
||
[[es:Inocencio I]] |
[[es:Inocencio I]] |
||
[[et:Innocentius I]] |
|||
[[fi:Pyhä Innocentius I]] |
[[fi:Pyhä Innocentius I]] |
||
[[fr:Innocent Ier]] |
[[fr:Innocent Ier]] |
||
Revisión como estaba o 6 de setembro de 2008 ás 19:58
Inocencio I, natural de Albano, foi o papa nº 40 da Igrexa Católica.
Segundo o Liber Pontificalis era orixinario de Albano Laziale, e o seu pai chamábase Innocenzo. Segundo o seu contemporáneo Xirolamo era fillo do papa Anastasio I (aínda que naceu antes de ser consagrado).
Foi elexido o 21 de decembro de 401. Ordeou que tódolos casos graves debían ser revisados por el, e nos demais reservábase o dereito a intervir. Exerceu este dereito en diversas cuestións, especialmente nas relacionadas coas celebracións litúrxicas.
O seu gran amigo Xoán Crisóstomo foi expulsado como patriarca de Constantinopla debido a hostilidades persoais coa emperatriz Eudoxia e as intrigas de Teófilo de Alexandría. Inocencio I interviu para reintegralo á súa sede.
Enfrontouse firmemente a Pelaxio e ó pelaxianismo, con tanta autoridade e decisión que Agustín de Hipona, ó sabelo, pronunciou a famosa frase Roma locuta, causa finita ("Ó falar Roma, rematouse o conto"). Tamén condenou o priscilianismo.
O 24 de agosto de 410 o rei visigodo Alarico conquistou e saqueou Roma. Inocencio non se encontraba na cidade, senón que estaba na corte imperial en Rávena negociando con Alarico. Ó regresar a Roma fixo o posible por reparar os danos feitos polos godos.
Morreu o 12 de marzo de 417.