Dama do Lago: Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva

← Edición máis vella Edición máis nova →

Contido eliminado Contido engadido

En liña

Revisión como estaba o 29 de agosto de 2008 ás 14:36

Na mitoloxía celta, A Dona do lago ou Dama do lago era a señora que rexía Ávalon, a illa da antiga sabedoría. Era neta de Diana a cazadora, filla do rei de Northumberland ou de Dionás. Segundo as diferentes versións das historias ao seu redor, a Dona do Lago chamábase Niniana, Viviana, Nimue, Ninie ou Viviane.

O personaxe pasou a ter un lugar de relevancia na literatura artúrica, a cal axudou á súa difusión na cultura occidental. Aparece en moitas das obras medievais sobre o rei Artur. A primeira vez que aparece nunha obra literaria é a finais do século XII en Lancelot, o Cabaleiro da Carreta, de Chrétien de Troyes, aínda que non se identificaba polo seu nome aínda, exercendo o seu papel de madriña ou nai adoptiva do cabaleiro da mesa redonda Sir Lanzarote do Lago. Nesta obra, a Dona do Lago entrega un anel máxico a Lanzarote, o cal o protexerá de calquera encantamento. Esta alusión ao carácter máxico do personaxe toma forma cando no ciclo Lanzarote-Grial se menciona a ela expresamente como fada. N´A morte de Artur, de Sir Thomas Malory, a Dama do Lago é quen fai entrega a Artur da lendaria espada Excalibur.

Nalgunhas versións da historia artúrica, a Dama deu a Arturo a elixir entre unha copa, unha lanza, un prato e unha espada, como símbolo da unión de Camelot con Ávalon. Tras elixir Artur a Excalibur, foi creada unha funda onde se gardaba a espada que tiña o poder de non deixar derramar nin unha soa gota de sangue ao portador da espada.

Cando Artur morreu, a espada foi devolta a Ávalon, de onde nunca máis volveu a saír. A dama do Lago educou a Morgana (xa que ao principio Morgana ía ser entregada a un convento, mais Viviana negouse) na antiga relixión, e elixiuna como sucesora cando ela morrese. Entregoulla a Artur nun ritual (os lumes de Beltane) onde ningún dos dous se coñecían, e concibiron un fillo chamado Mordred.

Outras historias contan que a Dama do Lago era a máxima sacerdotisa de Ávalon, chamada tamén Viviane, irmá de Igrainne (nai de Arturo e Morgana), irmá de Morgause (tía de Arturo e Morgana, e mai adoptiva de Mordred), irmá de Ninie (amante de Merlín, e filla de Merlín de Bretaña). A Dama do lago quería que a nova relixión (o cristianismo) e a vella relixión (a da deusa e o astado) convivisen xuntas, cousa que os sacerdotes cristiáns non querían, así que Ávalon, os ritos de Beltane, a deusa e o caldeiro, o astado e a vella relixión desapareceron nas néboas, deixando só o recordo.

Para máis información

Alvar, Carlos. Breve dicionario artúrico. Alianza Editorial, Madrid, 1997. ISBN 84-206-3636-3.
Malory, Sir Thomas. A morte de Artur. Baseada no texto de William Caxton. Tradución de F. Torres Oliver, prólogo de C. García Gual; traducido ao español partir da edición inglesa preparada por Janet Cowen. Ediciones Siruela. Biblioteca medieval, 2 vol., Madrid, 1999. ISBN 84-7844-485-8.

@@ Liña 1: / Liña 1: @@
 [[Imaxe:La Dame du Lac.jpg|thumb|right|240px|A Dama do Lago rapta a Lanzarote. Gravado d´''Os idilios do rei'', de [[Alfred Tennyson|Lord Tennyson]], 1898.]]
-Na [[mitoloxía celta]], A '''Dona do lago''' ou '''Dama do lago''' era a señora que rexía [[Ávalon]], a illa da antiga sabedoría. Era neta de [[Diana (mitoloxía)|Diana a cazadora]], filla do rei de [[Northumberland]] ou de Dionás.  Segundo as diferentes versións das historias ao seu ao redor, a Dona do Lago chamábase Niniana, Viviana, Nimue, Ninie ou Viviane.
+Na [[mitoloxía celta]], A '''Dona do lago''' ou '''Dama do lago''' era a señora que rexía [[Ávalon]], a illa da antiga sabedoría. Era neta de [[Diana (mitoloxía)|Diana a cazadora]], filla do rei de [[Northumberland]] ou de Dionás.  Segundo as diferentes versións das historias ao seu redor, a Dona do Lago chamábase Niniana, Viviana, Nimue, Ninie ou Viviane.
-A personaxe pasou a ter un lugar de relevancia na literatura artúrica, a cal axudou á súa difusión na cultura occidental. Aparece en moitas das obras medievais sobre o [[rei Artur]]. A primeira vez que aparece nunha obra literaria é a finais do [[século XII]] en ''Lancelot, o Cabaleiro da Carreta'', de [[Chrétien de Troyes]], aínda que non se identificaba polo seu nome aínda, exercendo o seu papel de madriña ou mai adoptiva do cabaleiro da mesa redonda Sir [[Lanzarote do Lago]]. Nesta obra, a Dona do Lago entrega un anel máxico a Lanzarote, o cal o protexerá de calquera encantamento.  Esta alusión ao carácter máxico da personaxe toma forma cando no ciclo ''[[Lanzarote-Grial]]'' se menciona a ela expresamente como [[fada]].  N´''[[A morte de Artur]]'', de Sir [[Thomas Malory]], a Dama do Lago é quen fai entrega a Artur da lendaria espada [[Excalibur]].
+O personaxe pasou a ter un lugar de relevancia na literatura artúrica, a cal axudou á súa difusión na cultura occidental. Aparece en moitas das obras medievais sobre o [[rei Artur]]. A primeira vez que aparece nunha obra literaria é a finais do [[século XII]] en ''Lancelot, o Cabaleiro da Carreta'', de [[Chrétien de Troyes]], aínda que non se identificaba polo seu nome aínda, exercendo o seu papel de madriña ou nai adoptiva do cabaleiro da mesa redonda Sir [[Lanzarote do Lago]]. Nesta obra, a Dona do Lago entrega un anel máxico a Lanzarote, o cal o protexerá de calquera encantamento.  Esta alusión ao carácter máxico do personaxe toma forma cando no ciclo ''[[Lanzarote-Grial]]'' se menciona a ela expresamente como [[fada]].  N´''[[A morte de Artur]]'', de Sir [[Thomas Malory]], a Dama do Lago é quen fai entrega a Artur da lendaria espada [[Excalibur]].
 Nalgunhas versións da historia artúrica, a Dama deu a Arturo a elixir entre unha copa, unha lanza, un prato e unha espada, como símbolo da unión de [[Camelot]] con Ávalon. Tras elixir Artur a [[Excalibur]], foi creada unha funda onde se gardaba a espada que tiña o poder de non deixar derramar nin unha soa gota de sangue ao portador da espada.
-Cando Artur morreu, a espada foi devolta a Ávalon, de onde nunca máis volveu a saír. A dama do Lago educou a [[Morgana]] (xa que ao principio Morgana ía ser entregada a un convento, mais Viviana negouse) na antiga relixión, e elixiuna como sucesora cando ela morrese. Entregoulla a Artur nun ritual (os lumes de Beltane) onde ningún dos dous se coñecían, e concebiron un fillo chamado [[Mordred]].
+Cando Artur morreu, a espada foi devolta a Ávalon, de onde nunca máis volveu a saír. A dama do Lago educou a [[Morgana]] (xa que ao principio Morgana ía ser entregada a un convento, mais Viviana negouse) na antiga relixión, e elixiuna como sucesora cando ela morrese. Entregoulla a Artur nun ritual (os lumes de Beltane) onde ningún dos dous se coñecían, e concibiron un fillo chamado [[Mordred]].
-Outras historias contan que a Dama do Lago era a máxima sacerdotisa de Ávalon, chamada tamén Viviane, irmá de Igrainne (mai de Arturo e Morgana), irmá de Morgause (tía de Arturo e Morgana, e mai adoptiva de Mordred), irmá de Ninie (amante de Merlín, e filla de Merlín de Bretaña).
+Outras historias contan que a Dama do Lago era a máxima sacerdotisa de Ávalon, chamada tamén Viviane, irmá de Igrainne (nai de Arturo e Morgana), irmá de Morgause (tía de Arturo e Morgana, e mai adoptiva de Mordred), irmá de Ninie (amante de Merlín, e filla de Merlín de Bretaña).
 A Dama do lago quería que a nova relixión (o cristianismo) e a vella relixión (a da deusa e o astado) convivisen xuntas, cousa que os sacerdotes cristiáns non querían, así que Ávalon, os ritos de Beltane, a deusa e o caldeiro, o astado e a vella relixión desapareceron nas néboas, deixando só o recordo.