Reino de Hungría: Diferenzas entre revisións
m bot Engadido: nn, ru, sr, zh |
m bot Engadido: id:Kerajaan Hongaria |
||
| Liña 39: | Liña 39: | ||
[[hr:Kraljevina Ugarska]] |
[[hr:Kraljevina Ugarska]] |
||
[[hu:Magyar Királyság]] |
[[hu:Magyar Királyság]] |
||
[[id:Kerajaan Hongaria]] |
|||
[[it:Regno d'Ungheria]] |
[[it:Regno d'Ungheria]] |
||
[[ja:ハンガリー王国]] |
[[ja:ハンガリー王国]] |
||
Revisión como estaba o 21 de agosto de 2008 ás 17:15
Fundación na alta idade media
O reino de Hungría fundouso coa coroación de Estevo I de Hungría, no ano 1000. O seu nome orixinario era Vajk e descendía das tribus maxiares. O seu pai Géza fundou unha dinastía monárquica seguindo o exemplo das de Europa occidental. O reino estableceuse na rexión de Pannonia, antiga provincia romana invadida polos maxiares.
Estevo rematou en 1006 a pacificación do territorio e forzou a cristianización e feudalización do novo estado. Incorporou pequenos reinos, como Croacia e os territorios de Eslovaquia oriental.
No 1242 este pequeno pero puxante reino sufriu a invasión dos mongois. Baixo Béla IV de Hungría, a depoboación e pauperización do territorio era un feito. Por isto, e trala retirada dos invasores asiáticos, mandou construir unha liña de defensa consistente en fortalezas e prazas fortes, o que provocou o endebedamento do rei e a preponderancia das maiores casas nobres.
Unión co sacro imperio
A partires do século XIV, os reis foron febles para aplacar ós nobres e o reino tivo non poucos problemas para faceres fronte ó Imperio otomano. O segundo rei húngaro da cas anxevina (de Anjou) foi Luis I o Grande de Hungría (1342-1382) cuxo territorio abranguía dende o mar Negro ata o mar Adriático. A filla de Luis casa con Sexismundo, entroncando a casa real húngara coa do Sacro Imperio Romano Xermánico na dinastía luxemburguesa.
O derradeiro gran rei húngaro da Idade media foi Matías Corvinus, quen descendera dunha familia nobre. Extendeu as fronteiras ó sur contra os otomanos e ó noroeste contra o imperio xermánico. Durante o renacmento o reino sofre certas revoltas por parte de nobre decontentos e de campesiños, ata que en 1521 Nándorfehérvár (Belgrado) cae en mans turcas, e o exército húngaro é vencido na batalla de Mohács.
Dominación turca
En 1556 remata a expansión turca en Hungría e o que queda do reino, en mans da dinastía Absburgo divídese. Transilvania pasa a ser un estado vasaio do Imperio otomano. Burgenland, Eslovaquia e Transdanubia pasan a ser posesións dos Absburgo baixo o nome de Hungría Real. O título de rei de Hungría sería un mero formalismo nos emperadores alemáns, xa que a principal parte do reino caera en mans turcas. A poboación buscou a protección do Sultán de Estambul, quen non se meteu nos asuntos internos da poboación que ficou calvinista na maioría dos casos.
Dominacion austríaca
En 1686 os austríacos conquistan Buda e en 1718 o reino de Hungría recupera a súa independencia polo tratado de Karlowitz, a capital en entón é Bratislava (hoxe capital de Eslovaquia). O século XVIII caracterizouse pola repoboación das terras devastadas e a inmigración de serbios, alemáns e austríacos.
Revolución
En 1848 estala unha revolución de corte nacionalista contra o dominio austríaco, pero carece de éxito por mor das propias correntes nacionalistas revolucionarias dos pobos do reino (alemáns, serbios, croatas; polo aquel tempo as cidades de Buda e Pest eran de fala alemá). En abril de 1849, Hungría declara a independencia e o emperador Francisco Xosé pide axuda ó csar Nicolás I de Rusia e os exércitos rusos invaden o país. Ata 1867 o país queda baixo control austríaco en "resistencia pasiva". Para apacigua-lo nacionalismo húngaro e por mor de problemas similares noutras partes do imperio, o emperador chega a un acordo coa nobreza liderada por Ferenc Deák, chegando ó Compromiso de 1867 que é o Ausgleich.