Vodka

Evolution Premium Vodka

Vodka (wódka en polaco, водка en en ruso) é un augardente claro sen cor, nin cheiro. Xeralmente de gran fermentado, aínda que se chegou a obter da casca da papa. é o augardente nacional de Rusia e Polonia, e significa "agüita" (diminutivo de auga) (auga=woda en polaco, водá en ruso).

Fóra de cantidades insignificantes de condimentos, o vodka consiste de auga e alcol (etanol). Contén un rango de alcol entre 35 e 70% en volume. O clásico vodka ruso ten uns 40 graos.

A orixe do vodka (e do seu nome) non están moi claros aínda aínda, pero se cre que tivo a súa orixe en Polonia ou Rusia. Sorprendentemente até hai pouco non houbo investigacións históricas sobre o vodka. Case toda a investigación sobre o vodka é sobre o seu consumo e a súa venda máis mesmo que sobre a súa fabricación.

Pódese destilar de calquera planta rica en almidón, tradicionalmente de gran como centeo (xeralmente considerado superior a outros tipos de vodka) ou trigo, pero tamén de pataca e melaza.

O vodka prodúcese hoxe en todo o mundo. Hai moitos produtores estadounidenses, e mesmo xaponeses, como Suntory.

O vodka goza de gran popularidade e prestixio nos paises escandinavos sendo a sueca Absolut e a finlandesa Finlandia, as marcas de vodka máis prestixiosas por moitos gourmets do vodka.

En países como O Salvador, o vodka é a bebida alcohólica de maior consumo; esta representa máis do 87% da demanda global de licores de devandita nación, formando parte así da súa cultura popular.

Xeneralidades

O vodka, é a bebida alcohólica nacional de Rusia e Polonia. O seu significado é o de "agüita", unha forma delicada e diminutiva de chamar á auga.

Moitas persoas adoitan mesturar o vodka con diferentes mollos de froita (maioritariamente de arándano)para así darlle un sabor distinto cun lixeiro toque de alcol.

Con todo, o vodka debe a súa composición actual ao inventor da táboa periódica de elementos, Dimitri Mendeleiev. Precisamente el descubriu que a proporción ideal de auga/alcol para o vodka era de 40º. Actualmente, recentes investigacións da firma Oval, produtora do vodka austriaco do mesmo número, chegaron á conclusión de que 42º eran unha proporción mesmo mellor.

O vodka producido en Rusia contiña 40 % de alcol e as de Polonia alcanzaban os 45º de gradación alcohólica. Actualmente a gradación típica oscila entre 37,5% e 42% en vodkas ordinarios (até 70% nalgunhas especialidades rusas), polo que a súa achegue calórico ao organismo por cada 100 mg (aproximadamente 100 ml) é de 315 kcal. Os costumes para bebela difiren segundo o seu lugar de consumo. Nos países bálticos e de Europa oriental, a bebida é tomada soa e sen mesturar, servíndose en vasos ben fríos e acompañada a miúdo de comida. Nos países occidentais, é utilizada principalmente en combinados, aínda que o auxe dos chamados vodkas "premium" fai que cada vez sexa máis frecuente consumir vodka por si só.

Orixinariamente a produción desta bebida era a partir dos produtos de agricultura locais máis baratos e abundantes como o trigo, millo, patacas, cana de azucre ou a combinación de calquera destes. O proceso consistía nunha filtración simple e rápida do fermento destes vexetais usando un filtro a base de carbón vexetal, en lugar dun caro e prolongado proceso de destilación. O líquido purificado era despois reducido, sen añexarse até ser potabilizado mediante a adición de auga destilada para logo embotellarlo. O resultado deste ciclo de elaboración era e segue sendo un produto incoloro e sen cheiros cunha gradación alcohólica elevada.

Descrición básica do proceso de elaboración

Preparación do caldo: móense os grans converténdoos en fariña, engádese auga e faise a mestura baixo presión. Durante a operación o almidón contido nos grans transfórmase nunha masa de xel e logo en azucre que, baixo o efecto do fermento, transfórmase en alcol durante a fermentación. A fermentación dura preto de 40 horas e produce unha bebida bastante forte (cerca do 9 %) que se usa para destilar, con esta alta cantidade de alcol garántese a pureza do vodka producido.

Destilación: ten lugar nun sistema de destilación continua ou polo sistema "pot still" en alambiques illados (ou unha combinación de ambos), que ten de 2 a 5 alambiques; a altura dos alambiques (de aceiro inoxidable con partes de cobre) é de 20-40 metros no caso de grandes producións industriais. Os alambiques en pequenas destilerías co sistema "pot still" son de tamaño moito máis reducido. No primeiro alambique o alcol se á parte da brasa: a braga quentada vai desde arriba do alambique e atópase coa corrente de vapor quente desde abaixo, o alcol xunto con outros vapores sobe á parte superior do alambique. Os residuos da braga -o bagazo- báixase á parte inferior e úsano para cebar o gando. Con axuda do segundo alambique -rectificadora o alcol aumenta a súa forza concentrando na parte superior do alambique. O número de veces que a bebida é destilada depende enormemente da marca e a calidade. Os vodkas comúns son destilados dúas veces, ou tres como máximo (p.e Smirnoff). No segmento superior do mercado atópanse vodkas destilados 4 (Belvedere), 5 (Ciroc), 6 (Alpha Nobre), 8 (Russian Standard Imperia) e mesmo 9 veces (Jean Marc XO, que actualmente ostenta a marca).

A continuación o vodka é sometido a un proceso de filtración, cuxo obxecto é eliminar calquera tipo de impurezas que puidesen persistir. A filtración varía dunha destilería a outra, aínda que o método máis común é o uso de filtros de carbón orgánico, xeralmente de madeira de bidueiro ou manzano. Outros métodos inclúen a utilización de areas de cuarzo, metais preciosos ou mesmo diamantes. En ocasións o vodka é arrefriado a moi baixas temperaturas para provocar a solidificación de eventuais residuos.

A bebida final antes da mestura contén 96 % de alcol e carece case por completo de sabores e cheiros alleos aos propios do etanol. A calidade da auga é fundamental para o resultado final. A miúdo adóitase recorrer a augas provenientes de determinados glaciares, mananciais, lagos etc. O volume total de alcol adoita oscilar, como xa se mencionaba anteriormente, entre 37,5º e 42º para os vodkas occidentalizados e até 70º no caso dalgúns destilados rusos.

O proceso de produción da inmensa maioría dos vodkas termina aquí. No entanto en certos casos o vodka é infusionado con sustancias aromáticas (un exemplo tradicional é o chamado zubrówka polaco, no que se deixa macerar un talo da coñecida como "herba do bisonte"); nunha minoría case anecdótica de casos (notablemente o Starka polaco) o vodka é envellecido en barrica.

O vodka é a bebida espirituosa máis consumida do mundo, e un ingrediente popular de copas e combinados de todo tipo. As marcas máis populares e exitosas son Smirnoff (propiedade do xigante británico Diageo), Absolut, Stolichnaya (propiedade da sociedade SPI e obxecto dun intricado litixio entre a devandita e o Estado ruso) e Eristoff.

Na primeira década do século XXI surxiron novas tendencias en materia de vodka: por unha banda a anteriormente mencionada aromatización de vodka con diversos sabores (cítricos, diversas froitas, vainilla, pementa, "bissongrass", guindilla etc.), por outro, a aparición de vodkas de alta gama e prezos relativamente elevados, un novum no mundo da bebida branca. Neste grupo destacan Grey Goose (Francia), Belvedere (Polonia), Level (Suecia), Stolisnaya Elit (Rusia), Wyborowa Single Está (tamén coñecido como Wyborowa Exquisite, de Polonia), Russian Standard Platinum e Russian Standard Imperia, Kaufmann (Rusia), Ciroc (Francia), Citadelle (Francia), Kettle One (Holanda), Snow Queen (Kazajistán), Xellent (Suíza), Ultimat (Polonia), Diva (Inglaterra), Jean Marc XO (Francia), Oval (Austria), Alpha Nobre (Francia) etc.

Referencias

Begg, Desmond (2000), Vodka : manual para sibaritas, Koln : B. Taschen Verlag.

Enlaces externos

• VodkaMiel, unha bebida de código aberto