Reino de Iugoslavia: Diferenzas entre revisións
Nova páxina: {{Estado desaparecido |nome_oficial = Краљевина Југославија<br>Kraljevina Jugoslavija |nome_completo = Reino de Iugoslavia ¹ |nome_común = Iugoslavia |continente ... |
Sen resumo de edición |
||
Liña 45: | Liña 45: | ||
|ano_líder3 = [[1934]]-[[1941]] |
|ano_líder3 = [[1934]]-[[1941]] |
||
|gobernante1 = Pablo Karađorđević |
|gobernante1 = Pablo Karađorđević |
||
| |
|ano_gobernante1 = [[1934]]-[[1941]] |
||
|título_gobernante = [[Regente]] |
|título_gobernante = [[Regente]] |
||
|datos_ano1 = 1931 |
|datos_ano1 = 1931 |
||
Liña 54: | Liña 54: | ||
}} |
}} |
||
{{enuso}} |
{{enuso}} |
||
O '''Reino de Iugoslavia''' (chamado '''Reino dos Serbios, Croatas e Eslovenos''' entre o [[1 de decembro]] de [[1918]] e o [[3 de outubro]] [[1929]]), refírese a un estado [[Balcáns|balcánico]] que existiu dende o [[1 de decembro]] de [[1918]] ao [[2 de decembro]] de [[1945]]. Comprendía a área das provincias de [[Bosnia-Hercegovina]], [[Serbia]], [[Montenegro]], [[Kósovo]], [[Macedonia]], así como a maior parte dos territorios de [[Croacia]] e [[Eslavonia]]. |
|||
== Formación == |
== Formación == |
||
⚫ | Trala disolución do [[Imperio Austrohúngaro]], a idea de crear unha nación para os [[eslavo]]s nos [[Balcáns]] cobrou impulso e apoio da comunidade internacional. O [[29 de outubro]] de [[1918]] estableceuse o [[Estado dos Eslovenos, Croatas e Serbios]], cuxo obxectivo era abranguir tódolos territorios eslavos que o Imperio Austrohúngaro dominara. No entanto, os serbios da [[Voivodina]] e a [[Syrmia]] opuxéronse a isto, e achegaron os seus territorios ao [[Reino de Serbia]]. O [[Triplo Acordo]] non recoñeceu este estado, e os seus gobernantes tiveron que solicitar a súa anexión ao Reino de Serbia o [[1 de decembro]] de 1918, que a partires de entón pasou a chamarse [[Reino dos Serbios, Croatas e Eslovenos]] (Latín [[serbocroata]]: ''Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca'' [[cirílico]]: ''Краљевина Срба, Хрвата и Словенаца'', [[Esloveno]]: ''Kraljevina Srbov, Hrvatov in Slovencev'', [[Macedonio]]: ''Кралство на Србите, Хрватите и Словенците'', nome curto ''Kraljevina SHS, Краљевина СХС''). |
||
⚫ | |||
== Historia == |
== Historia == |
||
Revisión como estaba o 24 de xullo de 2008 ás 11:14
Esta páxina ou sección está a editarse nestes intres. Para evitar posibles conflitos de edición, non edites esta páxina ou sección mentres vexas esta mensaxe. Revisa o historial de edicións para saber quen traballa nela. O usuario Hugo22 (conversa · contribucións) realizou a última edición na páxina hai 15 anos. O tempo máximo de presenza deste marcador é dun mes dende a última edición do usuario que o puxo; pasado ese tempo debe retirarse. |
O Reino de Iugoslavia (chamado Reino dos Serbios, Croatas e Eslovenos entre o 1 de decembro de 1918 e o 3 de outubro 1929), refírese a un estado balcánico que existiu dende o 1 de decembro de 1918 ao 2 de decembro de 1945. Comprendía a área das provincias de Bosnia-Hercegovina, Serbia, Montenegro, Kósovo, Macedonia, así como a maior parte dos territorios de Croacia e Eslavonia.
Formación
Trala disolución do Imperio Austrohúngaro, a idea de crear unha nación para os eslavos nos Balcáns cobrou impulso e apoio da comunidade internacional. O 29 de outubro de 1918 estableceuse o Estado dos Eslovenos, Croatas e Serbios, cuxo obxectivo era abranguir tódolos territorios eslavos que o Imperio Austrohúngaro dominara. No entanto, os serbios da Voivodina e a Syrmia opuxéronse a isto, e achegaron os seus territorios ao Reino de Serbia. O Triplo Acordo non recoñeceu este estado, e os seus gobernantes tiveron que solicitar a súa anexión ao Reino de Serbia o 1 de decembro de 1918, que a partires de entón pasou a chamarse Reino dos Serbios, Croatas e Eslovenos (Latín serbocroata: Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca cirílico: Краљевина Срба, Хрвата и Словенаца, Esloveno: Kraljevina Srbov, Hrvatov in Slovencev, Macedonio: Кралство на Србите, Хрватите и Словенците, nome curto Kraljevina SHS, Краљевина СХС).
Historia
El 1 de diciembre de 1918 fue proclamado por Alejandro Karađorđević, príncipe regente por su padre, el rey Pedro I, quien formalmente era el rey de Serbia. El nuevo reino fue formado a partir de los antiguos reinos independientes de Serbia y Montenegro, así como también una cantidad sustancial de territorio que antiguamente fue parte del Imperio Austrohúngaro. Las tierras de Austria-Hungría que formaron el nuevo estado incluían Croacia, Eslavonia y Voivodina de la parte húngara del imperio; Carniola, parte de Estiria y la mayor parte de Dalmacia del lado austríaco, además de la provincia imperial de Bosnia-Herzegovina.
Un plebiscito se llevó a cabo en la provincia de Carintia, la cual optó por seguir en Austria. La ciudad puerto dálmata de Zadar y unas cuantas islas dálmatas fueron otorgadas a Italia. La ciudad de Rijeka fue declarada ciudad-estado libre, pero pronto fue ocupada y anexada en 1924 por Italia. Las tensiones en la frontera con Italia continuaron, con los italianos reclamando más áreas de la costa dálmata y Yugoslavia reclamando por su parte la península de Istria, parte de la antigua provincia costera austríaca que había sido anexada a Italia, pero que contenía una población considerable de croatas y eslovenos.
El nuevo gobierno intentó integrar al nuevo país políticamente como también de forma económica, una tarea difícil debido a la gran diversidad de idiomas, nacionalidades y religiones en el nuevo estado, la historia diferente de las regiones, y las grandes diferencias entre las regiones en cuanto al desarrollo económico.
Las tensiones entre el nacionalismo serbio (envalentonado por el carácter centralista del estado) y el resto de los pueblos del país, estalló con el asesinato en el parlamento del reino del líder del Partido Campesino Croata por parte de un diputado montenegrino. Ello llevó al rey a clausurar el parlamento y asumir el gobierno del país de una manera dictatorial. Sin embargo, ello sólo reavivó las tensiones. De hecho, pocos años después un guerrillero macedonio contratado por el nacionalismo croata ustacha asesinó al rey Alejandro y al ministro de exteriores francés en Marsella.
Le sucedió en el trono su hijo Pedro II, pero al ser menor de edad, asumió la regencia su tío el Príncipe Pablo. Que gobernará hasta que a principios de 1941 un golpe de estado contra la política filoalemana del regente llevó al trono de manera anticipada a Pedro II.
De manera fáctica el Reino de Yugoslavia dejó de existir cuando el 6 de abril la aviación alemana atacó Belgrado y en las semanas siguientes el país se vio invadido por las tropas de Alemania, Italia, Bulgaria, Hungría, Albania y Rumanía.
El rey y el gobierno huyeron a Londres dando prolongación formal y legal al país hasta 1945.