Ducado de Friúl: Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva

← Edición máis vella Edición máis nova →

Contido eliminado Contido engadido

En liña

Revisión como estaba o 27 de maio de 2008 ás 00:11

O Ducado de Friul foi un dos grandes ducados da Lombardía. Serviu de 'parachoques' entre Italia e os pobos eslavos, a pesar de que, a miúdo, xunto cos ducados de Spoleto, Benevento e Trento, Friúl intentaba establecer a súa independencia da autoridade real.

A provincia de Friúl foi a primeira de Italia que conquistaron os longobardos guiados por Alboíno o ano 568. Alboíno deixou o goberno da rexión en mans do seu sobriño, Xisulfo I de Friúl, ao cal se lle permitir escoller as familias nobres coas que se quería establecer. O emprazamento orixinal situouse entre os Alpes Cárnicos polo norte e os Alpes Xulianos polo leste, onde o acceso era bastante difícil. Estaba rodeado polo Exarcado de Ravenna polo sur, onde non tivo acceso ao mar ata máis adiante, e por unha chaira que conducía a Panonia, un punto de acceso perfecto para los invasores como os croatas, os ávaros, e posteriormente os húngaros. A beira oeste do territorio estivo sen definir ata que posteriores conquistas estableceron o Ducado de Ceneda, situado alén do río Tagliamento. Orixinalmente a capital da provincia foi Aquileia, pero a capital longobarda de Friúl foi Forum Iulii, actualmente Friúl.

O ano 615 conquistouse Concordia (situada na actual Suíza) e o 642 Opitergium (actual Oderzo). De dita forma os duques estenderon a súa autoridade cara ao sur en contra do Exarcado de Ravenna. O ano 663, a capital foi conquistada polos ávaros por un breve período de tempo, xa que Grimoaldo I de Benevento non tardou en recuperala. Despois do asedio de Pavía o ano 774, Carlomagno permitiu a Hrodgaud de Friúl conservar o ducado, o cal continuou baixo o poder dos francos ata o ano 828, momento en que se dividiu en condados e desapareceu. Posteriormente volvéronse reunir baixo a Marca de Friúl o ano 846.

Lista de duques e marqueses de Friúl

Os duques e marqueses de Friúl foro nos gobernantes do Ducado e a Marca de Friúl durante a Idade Media.

Duques longobardos

568-c.584: Grasulfo I de Friúl.
568/c.584-590: Xisulfo I de Friúl.
590-610: Xisulfo II de Friúl.
610-617: Tasón de Friúl.
610-617: Caccón de Friúl.
617-651: Grasulfo II de Friúl.
651-663: Agón de Friúl.
663-666: Lopo de Friúl.
666: Arnefrido de Friúl.
666-678: Wechtar de Friúl.
678-???: Landari de Friúl.
???-694: Rodoaldo de Friúl.
694: Ansfrido de Friúl.
694-705: Adón de Friúl.
705: Ferdulfo de Friúl.
705-706: Córvulo de Friúl.
706-739: Pemón de Friúl.
739-744: Ratchis, tamén Rei dos longobardos.
744-749: Aistulfo, tamén Rei dos longobardos.
749-751: Anselmo de Friúl.
751-774: Pedro de Friúl.
774-776: Hrodgaud de Friúl.

Nomeamentos carolinxios

Duque

Marqueses

Ligazóns externas

Paulo Diácono. Historia Langobardorum. Tradución ao inglés.
Hodgkin, Thomas. Italy and her Invaders. Clarendon Press: 1895.

@@ Liña 1: / Liña 1: @@
 O '''Ducado de Friul''' foi un dos grandes ducados da [[Lombardía]]. Serviu de 'parachoques' entre [[Italia]] e os pobos [[eslavos]], a pesar de que, a miúdo, xunto cos ducados de [[ducado de Spoleto|Spoleto]], [[ducado de Benevento|Benevento]] e [[ducado de Trento|Trento]], Friúl intentaba establecer a súa independencia da autoridade real.
-A provincia de Friúl foi a primeira de [[Italia]] que conquistaron os [[longobardos]] guiados por [[Alboíno]] o ano [[568]]. Alboíno deixou o goberno da rexión en mans do seu sobriño, [[Xisulfo I de Friúl]], ao cal se lle permitir escoller as familias nobres coas que se quería establecer. O emprazamento orixinal situouse entre os [[Alpes Carnicos]] polo norte e os [[Alpes Xulianos]] polo leste, onde o acceso era bastante difícil. Estaba rodeado polo [[Exarcado de Ravenna]] polo sur, onde non tivo acceso ao mar ata máis adiante, e por unha chaira que conducía a [[Panonia]], un punto de acceso perfecto para los invasores como os [[croatas]], os [[ávaros]], e posteriormente os [[húngaros]]. A beira oeste do territorio estivo sen definir ata que posteriores conquistas estableceron o [[Ducado de Ceneda]], situado alén do [[río Tagliamento]]. Orixinalmente a capital da provincia foi [[Aquileia]], pero a capital longobarda de Friúl foi ''Forum Iulii'', actualmente [[Friúl]].
+A provincia de Friúl foi a primeira de [[Italia]] que conquistaron os [[longobardos]] guiados por [[Alboíno]] o ano [[568]]. Alboíno deixou o goberno da rexión en mans do seu sobriño, [[Xisulfo I de Friúl]], ao cal se lle permitir escoller as familias nobres coas que se quería establecer. O emprazamento orixinal situouse entre os [[Alpes Cárnicos]] polo norte e os [[Alpes Xulianos]] polo leste, onde o acceso era bastante difícil. Estaba rodeado polo [[Exarcado de Ravenna]] polo sur, onde non tivo acceso ao mar ata máis adiante, e por unha chaira que conducía a [[Panonia]], un punto de acceso perfecto para los invasores como os [[croatas]], os [[ávaros]], e posteriormente os [[húngaros]]. A beira oeste do territorio estivo sen definir ata que posteriores conquistas estableceron o [[Ducado de Ceneda]], situado alén do [[río Tagliamento]]. Orixinalmente a capital da provincia foi [[Aquileia]], pero a capital longobarda de Friúl foi ''Forum Iulii'', actualmente [[Friúl]].
 O ano [[615]] conquistouse Concordia (situada na actual Suíza) e o [[642]] Opitergium (actual [[Oderzo]]). De dita forma os duques estenderon a súa autoridade cara ao sur en contra do [[Exarcado de Ravenna]]. O ano [[663]], a capital foi conquistada polos [[ávaros]] por un breve período de tempo, xa que [[Grimoaldo I de Benevento]] non tardou en recuperala. Despois do asedio de Pavía o ano [[774]], [[Carlomagno]] permitiu a [[Hrodgaud de Friúl]] conservar o ducado, o cal continuou baixo o poder dos [[francos]] ata o ano [[828]], momento en que se dividiu en condados e desapareceu. Posteriormente volvéronse reunir baixo a [[Marca de Friúl]] o ano [[846]].