Cornes, Conxo, Santiago de Compostela: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Liña 1: Liña 1:
'''Cornes''' é un lugar do antigo concello de [[Conxo]], situado ao suroeste de [[Santiago de Compostela]] e dende [[1925]] integrado na cidade de Santiago. Cornes aínda existe como núcleo.
'''Cornes''' era un lugar do concello de [[Conxo]], situado ao suroeste de [[Santiago de Compostela]] e dende [[1925]] integrado neste. Cornes xa non existe como núcleo, e está integrado dentro da cidade compostelá.


==Historia==
==Historia==
A orixe do nome ''Cornes'' podería ser unha voz prerromana que aludiría a un rochedo ao que se abeira. Nada queda xa do trazado antigo do lugar de Cornes, nunha área completamente reurbanizada dende mediados do [[século XX]]. Pero en Cornes atopábase a antiga casa do concello de Conxo (actual avenida de Vilagarcía, 28), e en Cornes naceu [[Rosalía de Castro]], nunha casa do daquela chamado Camiño Novo (na actualidade Praza de Vigo).
Antigo lugar da parroquia de Santa María e antigo concello de Conxo integrado en Compostela en 1925.

A antiga aldea de Cornes, en cuio nome resoa unha voz prerromana que alude ao rochedo no que se abriga encarada á solaina do sul, queda por baixo do camiño, e conserva a súa traza medieval.
De Cornes saíu a primeira liña de [[ferrocarril|camiño de ferro]] de Galiza, que remataba no [[O Carril, Vilagarcía de Arousa|Carril]]. Ao redor da estación levantáronse almacéns de [[aceite]], [[viño]], [[carbón]], froita, sal, madeira, cemento, etc. Nos Campos de San Xosé, actualmente rúa de Frei Rosendo Salvado e avenida de Vilagarcía, establecéronse artesáns e obreiros principalmente [[mármore|marmoristas]], carpinteiros e tallistas. Había tamén unha [[canteira]] de pedra, unha imprenta e un taller de coches.
A antiga casa do Concello de Conxo estaba na actual avenida de Vilagarcía nº 28.
Un pouco máis arriba, na antiga Casa da Parra da actual praza de Vigo, naceu Rosalía de Castro, que lle adicou os poemas "Aos lirios de Cornes" e "Ao lavadeiro de Cornes".
Cornes - Carril foi a primeira liña de camiño de ferro en Galicia.
Ao redor da estación levantáronse almacéns de aceite, viño, carbón, froita, sal, madeira, cemento, etc.
Nos Campos de San Xosé, actualmente rúa de Frei Rosendo e avd. de Vilagarcía, establecéronse artesáns e obreiros principalmente marmolistas, carpinteiros e tallistas. Había tamén unha canteira de pedra, unha imprenta e un taller de coches.
Diante da aldea está o campo chamado A Toxeira. Por riba da estrada estaba O Agro e a canteira.


==Cultura==
==Cultura==
A Cornes adicoulle dous poemas Rosalía de Castro: ''Aos lirios de Cornes'' e ''Ao lavadeiro de Cornes''. {{cómpre referencia}}
Cornes aparece nomeado en dous poemas de Rosalía de Castro: ''Aos lirios de Cornes'' e ''Ao lavadeiro de Cornes''. {{cómpre referencia}}


[[Categoría:Santiago de Compostela]]
[[Categoría:Santiago de Compostela]]
[[Categoría:Concellos desaparecidos]]
[[Categoría:Lugares desaparecidos]]

Revisión como estaba o 18 de maio de 2008 ás 23:14

Cornes era un lugar do concello de Conxo, situado ao suroeste de Santiago de Compostela e dende 1925 integrado neste. Cornes xa non existe como núcleo, e está integrado dentro da cidade compostelá.

Historia

A orixe do nome Cornes podería ser unha voz prerromana que aludiría a un rochedo ao que se abeira. Nada queda xa do trazado antigo do lugar de Cornes, nunha área completamente reurbanizada dende mediados do século XX. Pero en Cornes atopábase a antiga casa do concello de Conxo (actual avenida de Vilagarcía, 28), e en Cornes naceu Rosalía de Castro, nunha casa do daquela chamado Camiño Novo (na actualidade Praza de Vigo).

De Cornes saíu a primeira liña de camiño de ferro de Galiza, que remataba no Carril. Ao redor da estación levantáronse almacéns de aceite, viño, carbón, froita, sal, madeira, cemento, etc. Nos Campos de San Xosé, actualmente rúa de Frei Rosendo Salvado e avenida de Vilagarcía, establecéronse artesáns e obreiros principalmente marmoristas, carpinteiros e tallistas. Había tamén unha canteira de pedra, unha imprenta e un taller de coches.

Cultura

Cornes aparece nomeado en dous poemas de Rosalía de Castro: Aos lirios de Cornes e Ao lavadeiro de Cornes. [Cómpre referencia]