Roque Cameselle: Diferenzas entre revisións
Xas (conversa | contribucións) + datos |
Sen resumo de edición |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
'''Roque Cameselle Capón''' ([[Vigo]], [[1981]]) é un escritor e director de cine galego. |
'''Roque Cameselle Capón''' ([[Vigo]], [[1981]]) é un escritor e director de [[cine]] galego. |
||
Licenciado en Comunicación Audiovisual, é profesor de guión cinematográfico na Escola Superior de Cine de Galicia |
Licenciado en Comunicación Audiovisual, é profesor de guión cinematográfico na Escola Superior de Cine de [[Galicia]], e Crítico de cine de [[Faro de Vigo]]. Dirixiu as curtametraxes ''Memoria indesexable'' ([[1998]]), ''A moza do último'' (1998), ''Soldados sen fortuna'' ([[2000]]) e ''Amor a Mantis'' ([[2003]]). Na actualidade dirixe, sobre un guión propio, un episodio piloto de quince minutos para unha serie de debuxos animados sobre a historia de Bieito Dubidoso. |
||
Como guionista escribiu ''Na luz freada da tarde'' (2001), ''A Gilda chamábanlle Leonor'' (2002) e ''Meu xeneral o asasino foi o mar'' (2003), traballos premiados na convocatoria da Xunta de Galicia para a escritura de guións. |
Como guionista escribiu ''Na luz freada da tarde'' ([[2001]]), ''A Gilda chamábanlle Leonor'' ([[2002]]) e ''Meu xeneral o asasino foi o mar'' (2003), traballos premiados na convocatoria da Xunta de Galicia para a escritura de guións. |
||
Como narrador publicou ''O Pausiñas'' (2001), |
Como narrador publicou o libro de relatos ''O Pausiñas'' (2001), e a [[novela]] ''Bieito Dubidoso'' (2003). Algúns dos seus relatos foron publicados en volumes colectivos: “Ata que malle en min o mencer” (1998), “IIº Certame de relatos curtos Os Viaductos” (2001), “Nun edificio e catro contos máis” (2002) e “Alma de Beiramar” (2003). |
||
É autor, xunto con [[Carlos Díaz Martínez]], do ensaio ''A memoria de Tui'' (2002). |
É autor, xunto con [[Carlos Díaz Martínez]], do ensaio ''A memoria de Tui'' (2002). |
||
Dende 1997 obtivo varios premios literarios no eido da poesía, do relato e da novela curta. |
Dende [[1997]] obtivo varios premios literarios no eido da [[poesía]], do [[relato]] e da novela curta. |
||
==Véxase tamén== |
==Véxase tamén== |
Revisión como estaba o 15 de maio de 2008 ás 13:26
Roque Cameselle Capón (Vigo, 1981) é un escritor e director de cine galego.
Licenciado en Comunicación Audiovisual, é profesor de guión cinematográfico na Escola Superior de Cine de Galicia, e Crítico de cine de Faro de Vigo. Dirixiu as curtametraxes Memoria indesexable (1998), A moza do último (1998), Soldados sen fortuna (2000) e Amor a Mantis (2003). Na actualidade dirixe, sobre un guión propio, un episodio piloto de quince minutos para unha serie de debuxos animados sobre a historia de Bieito Dubidoso.
Como guionista escribiu Na luz freada da tarde (2001), A Gilda chamábanlle Leonor (2002) e Meu xeneral o asasino foi o mar (2003), traballos premiados na convocatoria da Xunta de Galicia para a escritura de guións.
Como narrador publicou o libro de relatos O Pausiñas (2001), e a novela Bieito Dubidoso (2003). Algúns dos seus relatos foron publicados en volumes colectivos: “Ata que malle en min o mencer” (1998), “IIº Certame de relatos curtos Os Viaductos” (2001), “Nun edificio e catro contos máis” (2002) e “Alma de Beiramar” (2003).
É autor, xunto con Carlos Díaz Martínez, do ensaio A memoria de Tui (2002).
Dende 1997 obtivo varios premios literarios no eido da poesía, do relato e da novela curta.
Véxase tamén
Ligazóns externas
Este artigo sobre literatura é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |