Medio de comunicación de masas

[[== [[La comunicación dirijida a un gran público, heterogéneo y anónimo, por intermediarios técnicos substentados por la economía de mercado, y a partir de una fuente (elemento iniciador do proceso comunicativo. Sistema, persona, institución, de donde proviene a mensaje) organizada (generalmente amplia y compleja). A caracterización de esa fuente y importante para delimitar las fronteras que separan la comunicación de masa de la que no es de masa:

1. A utilización dos medios de comunicación de masa implica organizacións xeralmente amplas, complexas, con gran número de profesionais e extensa división de traballo. A empresa xornalística envolve o traballo dos directores, periodistas, redactores, fotógrafos, diagramadores, ilustradores, gravadores, persoal de oficina,... O feito de ser bastante onerosa a manutención dunha organización de comunicación de masa fai que esas organizacións dependan para sobreviviren ou se expandiren dos imperativos do consumo (máxima circulación, no caso de libros e películas; garantía de audiencia e venda de publicidade, no caso dos xornais, revistas, radio e televisión).
2. Unha segunda característica básica dos medios de comunicación de masas é o feito de que eles necesariamente abranguen máquinas na mediación da comunicación: aparellos e dispositivos mecánicos, eléctricos e electrónicos posibilitan o rexistro permanente e a multiplicación das mensaxes impresas (xornal, revistas, libro,...) ou gravadas (disco, ...) en millares ou millóns de copias. A produción transmisión e recepción das mensaxes audiovisuais (radio, tv.) precisa millares ou millóns de aparellos receptores.
3. Outra característica típica dos medios de comunicación de masas é a posibilidade que presentan de atinxir simultaneamente unha vasta audiencia, ou, dentro de breveperíodo de tempo, centenas de millares de oíntes, de espectadores, de lectores. Esa audiencia, ademais de hetereoxénea e xeograficamente dispersa, está, por definición, constituída por membros anónimos para a fonte, aínda que a mensaxe estea dirixida especificamente para unha parcela determinada de público (un só sexo, unha determinada xeración,...).
4. A pesar de que a comunicación auténtica é a que se asenta nun esquema de relacións simétricas, nunha paridade de condicións entre emisor e receptor, na posibilidade de oír ó outro e ser oído, como posibilidade mutua de entenderse, os medios de comunicación de masas son vehículos, sistemas de comunicación nun só sentido (mesmo que dispoñan de varios feedbacks, como índices de consumo, ou de audiencias, cartas á organización,...). Esta característica distíngueos da comunicación persoal, na cal o comunicador conta cun inmediato e continuo feedback da audiencia, intencional ou non e leva a dicir a algúns teóricos dos medios que aquilo que obtemos mediante os medios de comunicación de masas non é comunicación, pois esta é vía de dous sentidos, e polo tanto, os ditos medios deberían ser denominados vehículos de masa.]]Título de ligazón ==]]