Dedución: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
XoseBot (conversa | contribucións)
m Bot : Substitución automatizada de texto (-\[(C|c)ategory(:|: ) +[Categoría:)
Xas (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 1: Liña 1:
O razoamento dedutivo foi descrito por primeira vez por [[filósofo]]s da [[Antiga Grecia]], en especial [[Aristóteles]].
O razoamento dedutivo foi descrito por primeira vez por [[filósofo]]s da [[Antiga Grecia]], en especial [[Aristóteles]].


Opostamente ao [[razoamento indutivo]] no cal se formulan leis a partir de feitos observados, o razoamento dedutivo infire eses mesmos feitos baseándose na lei xeral.
Opostamente ao [[Indución|razoamento indutivo]] no cal se formulan leis a partir de feitos observados, o razoamento dedutivo infire eses mesmos feitos baseándose na lei xeral.


En [[lóxica]], a dedución é unha modalidade de [[razoamento]] no cal a verdade das [[premisa]]s non converte en verdadeira a [[conclusión]], senón que a conclusión dun razoamento dedutivo só é probable. Así pois, nun razoamento dedutivo poden afirmarse as premisas e, asemade, negar a conclusión sen contradicirse.
En [[lóxica]], a dedución é unha modalidade de [[razoamento]] no cal a verdade das [[premisa]]s non converte en verdadeira a [[conclusión]], senón que a conclusión dun razoamento dedutivo só é probable. Así pois, nun razoamento dedutivo poden afirmarse as premisas e, asemade, negar a conclusión sen contradicirse.
Liña 7: Liña 7:
Un exemplo:
Un exemplo:


:Tódolos homes son libres.
:Todos os homes son libres.
:Aristóteles é un home.
:Aristóteles é un home.



Revisión como estaba o 9 de decembro de 2007 ás 00:58

O razoamento dedutivo foi descrito por primeira vez por filósofos da Antiga Grecia, en especial Aristóteles.

Opostamente ao razoamento indutivo no cal se formulan leis a partir de feitos observados, o razoamento dedutivo infire eses mesmos feitos baseándose na lei xeral.

En lóxica, a dedución é unha modalidade de razoamento no cal a verdade das premisas non converte en verdadeira a conclusión, senón que a conclusión dun razoamento dedutivo só é probable. Así pois, nun razoamento dedutivo poden afirmarse as premisas e, asemade, negar a conclusión sen contradicirse.

Un exemplo:

Todos os homes son libres.
Aristóteles é un home.

Disto dedúcese que Aristóteles é libre. Observemos que inda que as premisas son razoamentos xerais substentables, a conclusión é doada de refugar por ter un campo de perspectiva reducido.