Curaçao

Modelo:Infobox País Curaçao (Curaçao en Neerlandés, 'Kòrsou en Papiamento) é a illa máis grande e poboada das Antillas Neerlandesas, ten unha superficie aproximada de 444 km². Está situada no sur do mar Caribe, a uns 50 Km da costa occidental de Venezuela, e pertence ao grupo das illas de Sotavento, xunto coas súas illas veciñas de Aruba e Bonaire. O seu clima é do tipo Semi-Arido Tropical. A maxima elevación é o Christoffelberg (Monte Cristóbal) con 374 m. de altura e situado no noroeste da illa.

A cidade de Willemstad é o porto principal e capital da illa, ademais de selo tamén das Antillas Neerlandesas. O seu area histórica, centro da cidade e porto, foron declarados Patrimonio Mundial da Humanidade pola UNESCO no ano 1997. Nesta atópase, entre outros, a sinagoga (Mikvé Israel-Emanuel) que é a máis antiga do continente americano en continuo funcionamento (1651).

É famosa polo chamado Licor de Curaçao que se fabrica coa cortiza das laranxas da illa, e por celebrar un dos Entroidos máis coñecidos no Caribe.

Sendo esta illa un Territorio Insular das Antillas Neerlandesas, forma parte dos Países e Territorios de Ultramar da Unión Europea. Nela aséntanse as principais instalacións navais da Mariña Real dos Países Baixos no Mar Caribe, e dá soporte loxístico aos membros da OTAN na rexión. Adicionalmente, no seu territorio está en funcionamento desde o ano 1999 unha Base de Operacións de Avanzada do Comando Sur dos Estados Unidos, destinada principalmente á loita contra o narcotráfico.

Willemstad Patrimonio Mundial da Humanidade

Historia

Os rexistros históricos e arqueologicos, sinalan a tribos de caiquetios, pertencentes á familia arawak, como primeiros poboadores da illa.

A chegada dos primeiros exploradores europeos prodúcese no ano 1499, cando unha expedición española comandada por Alonso de Ojeda, descobre a illa durante a súa primeira viaxe de exploración da costa norte de Suramérica. Xunto a el atópanse Juan de la Cosa e Américo Vespuccio quen a chama Illa dos Xigantes, debido aparentemente, a elevada estatura dos seus habitantes indíxenas.

O dominio español mantívose durante todo o século XVI, período durante o cal, os seus habitantes orixinais foron trasladados cara á colonia da illa a Española. Serviu de ponte para a exploración e conquista española de territorios no norte de Suramérica. A illa foi abandonada paulatinamente, a medida que avanzaba a colonización do continente.

Os primeiros rexistros de asentamentos neerlandeses na illa, datan do ano 1621, quen necesitaban abastecerse de recursos vitais como madeira e sal. Foi durante o ano 1634, que unha expedición da Compañía holandesa das Indias Occidentais, ao mando de Johan van Walbeeck, reclamou a illa para os Países Baixos.

A mediados do século XVII establécense na illa colonos neerlandeses, e xudeus sefardíes orixinarios da península ibérica, provenientes principalmente do Brasil. Con eles mellóranse as técnicas para o cultivo de cítricos e a explotación de salinas. En 1642, Peter Stuyvesant é designado gobernador. Con el, a illa transfórmase nun importante centro de comercio, e establécese, o que chegaría a ser, un dos principais mercados de escravos, para as colonias europeas en América; especialmente para o Brasil. Feito este, que dá un forte impulso ao desenvolvemento económico da colonia.

A illa foi ocupada polos ingleses en dúas ocasións, que van de 1800 a 1803, e de 1807 a 1816, ambas as motivadas polas Guerras Napoleónicas en Europa. De xeito case simultanea, prodúcense os movementos independistas das colonias hispanas do continente, coas que contribúe dando refuxio a próceres da talla de Simón Bolívar, e coa participación, de polo menos, dúas dos seus personaxes craves, como son Manuel Piar, Libertador da provincia de Guayana, e Luís Brión, quen chegaría a ser Almirante da República de Colombia.

Para o ano de 1863 a escravitude é abolida nas colonias neerlandesas, incluíndo nelas á illa de Curaçao, o cal conduce a unha severa crise económica. Debido a isto, un importante número dos seus habitantes emigran en busca de traballo, principalmente á illa de Cuba, onde traballan nas plantacións de cana de azucre.

O descubrimento de xacementos petrolíferos en Venezuela, a principios do século XX, especificamente, na conca do lago de Maracaibo, leva ao establecemento dunha das refinerías máis importantes do mundo para o seu tempo. Isto dá un novo impulso á súa economía, e á chegada dunha nova onda de inmigrantes.

Durante a Segunda Guerra Mundial, establécense militares dos Estados Unidos, xa que a illa é unha das principais fontes de combustible, para as operacións dos Aliados en Europa. En consecuencia, o seu porto é asediado por submarinos da Alemaña Nazi en diversas ocasións.

O 30 de Maio de 1963, prodúcense levantamentos populares na illa, motivados por contracción mundial da industria petroleira, e o descontento, produto da exclusión dentro da súa principal industria.

Para finais de século XX e principios do XXI convócase aos seus electores a varios referendos para decidir o futuro status político-administrativo da illa. No ultimo dos cales decídese a súa separación das Antillas Neerlandesas, e a procura dun status de autonomía para a illa, dentro do Reino dos Países Baixos.

O Cal Curaçao separásese das Antillas Neerlandesas para finais do ano 2008, facendo desaparacer ás Antillas Neerlandesas, xa que Saba, San Eustaquio e Bonaire seran Illas do Reino dos Países Baixos e Sint Maarten tendra o mesmo Status de Curazao e Aruba.

Economía

O porto de Willemstad, situado ao redor dunha bahía natural na parte suroriental da illa, é parte fundamental da súa economía. Polo mesmo, transita unha das principais rutas marítimas do Canle de Panamá. No mesmo hai unha refinería, estaleiros para buques do tipo Panamax, nos que se inclúe o maior dique seco da rexión; ademais dun importante centro para o transbordo de colectores, e o seu Zona Franca.

A principal industria é o refinado de petróleo, o cal é importado en forma de cru desde Venezuela. Nela atópase a refinería, administrada pola petroleira estatal venezolana PDVSA e cunha capacidade instalada de 320.000 bbl/d, o que a converte na 3ra. maior refinería do Caribe.

Sectores de servizos, como o turismo e a banca, son outros alicerces da súa economía, xa que dan emprego á maior porcentaxe da poboación. O turismo recuperouse lentamente logo dunha crise nos anos 80?s, do século XX; e actualmente, está colocada na posición número 18, da lista de destinos do Caribe, da Organización Mundial de Turismo OMT, con 223.000 visitantes, para o ano 2004.

A banca Offshore, continua sendo un importante sector dentro da súa economía, a pesar de experimentar unha importante contracción, debida en parte, a cambios dados na política fiscal da illa, e as Antillas Neerlandesas.

Demografía

Fontes oficiais calculan unha poboación de 135.822 habitantes para o ano 2005. Aínda que algunhas fontes extraoficiais estiman que a poboación da illa de Curazao debe roldar os 173.400 habitantes para o ano 2006.

Etnias

A poboación da illa de Curazao ten orixes moi diversas. A maior parte é descendente de pobos orixinarios principalmente do Occidente de África e de pobos afrocaribeños, provenientes de illas veciñas do Mar Caribe. Séguenlle en importancia descendentes ou cidadáns orixinarios dos Países Baixos. Logo de éstan, as principais colonias estranxeiras establecidas na illa proveñen da República Dominicana, Colombia, Venezuela, Portugal, Haití, Xamaica, Surinam, India e China, entre outros.

Linguas

O idioma oficial é o neerlandés, e é lingua nai de ao redor do 10% da poboación. Con todo, a lingua utilizada por ao redor do 80% da poboación local é o papiamento, a cal pertence á familia de linguas creoles do Mar Caribe, e caracterízase por ser unha mestura de linguas europeas e africanas. Outros idiomas de uso xeral, son o inglés e español.