Pierre Joseph Bonnaterre: Diferenzas entre revisións
m Reemplazos con Replacer: «Paris» |
Sen resumo de edición |
||
| Liña 41: | Liña 41: | ||
{{Control de autoridades}} |
{{Control de autoridades}} |
||
{{ORDENAR:Bonnaterre, Pierre Joseph}} |
|||
| ⚫ | |||
[[Categoría: |
[[Categoría:Zoólogos de Francia]] |
||
| ⚫ | |||
[[Categoría:Finados en 1804]] |
[[Categoría:Finados en 1804]] |
||
[[Categoría:Nados en 1752]] |
[[Categoría:Nados en 1752]] |
||
Revisión actual feita o 8 de novembro de 2022 ás 13:02
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1752  Aveyron, Francia |
| Morte | 20 de setembro de 1804 (51/52 anos) Saint-Geniez-d'Olt, Francia (pt)  |
| Datos persoais | |
| Residencia | Francia |
| País de nacionalidade | Francia |
| Relixión | Catolicismo |
| Actividade | |
| Ocupación | Cetologista (pt) , naturalista , botánico , zoólogo , ornitólogo , entomólogo , ictiólogo |
| Lingua | Lingua francesa |
| Obra | |
| Abreviatura do autor en zooloxía | Bonnaterre |
O abade Pierre-Joseph Bonnaterre, nado contra 1752 en Saint-Geniez-d'Olt (no actual departamento de Aveyron, Mediodía-Pireneos, Francia) e finado na mesma vila o 20 de setembro de 1804, foi un naturalista francés.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Bonnaterre entrou no seminario de Rodez en 1772 e foi ordenado como presbítero o 22 de febreiro de 1779.
Exerceu como cura na Rouergue (antiga provincia do mediodía francés que se corresponde aproximadamente co actual departamento do Aveyron), e ensinou historia natural en Rodez.
Foi un dos primeiros naturalistas franceses en romper coa escola de Buffon para adoptar o sistema linnenano. Participou na parte ornitolóxica (1790-1792) e ictiolóxica da enciclopedia tituada Tableau encyclopédique et méthodique des trois règnes de la nature.
Bonnaterre contribuíu aos estudos dos mamíferos (e en especial, dos cetáceos), aves, réptiles, anfibios, peixes e insectos.
Tamén se recorda como o primeiro científico que estudou o neno salvaxe Victor de Aveyron (cuxa vida inspirou a François Truffaut no seu filme L'Enfant sauvage.
Bonnaterre identificou preto de 25 novas especies de peixes, e dotou á súa enciclopédica obra con preto de 400 ilustracións.
Algunhas publicacións[editar | editar a fonte]
- Tableau encyclopédique et méthodique des trois règnes de la nature, dix-huitième partie, insectes. Agasse, París 1797.
- Recueil de médecine vétérinaire ou Collection de mémoires d'instructions et de recettes sur les maladies des animaux domestiques.
- Tableau encyclopédique et méthodique des trois règnes de la nature, Cétologie, Ophiologie, Erpétologie. Padoue 1795.
- Tableau encyclopédique et méthodique des trois règnes de la nature, Ophiologie. Panckoucke, París 1790.
- Tableau encyclopédique et méthodique des trois règnes de la nature, Ornithologie. Panckoucke, París 1790/91.
- Tableau encyclopédique et méthodique des trois règnes de la nature, Cétologie. Panckoucke, París 1789.
- Tableau encyclopédique et méthodique des trois règnes de la nature, Erpétologie. Panckoucke, París 1789/90.
- Tableau encyclopédique et méthodique des trois règnes de la nature, Ichthyologie. Panckoucke, París 1788.[1]
Abreviatura[editar | editar a fonte]
A abreviatura Bonnaterre emprégase para indicar a Pierre Joseph Bonnaterre como autoridade na descrición e taxonomía en zooloxía.
Notas[editar | editar a fonte]
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Walters, Micahel (2003): A Concise History of Ornithology. New Haven, Connecticut: Yale University Press. ISBN 0-300-09073-0
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Agence régionale de l'environnement de Haute-Normandie (AREHN) Breve biografía de Bonnaterre e análise da súa obra. (en francés) Consultada o 14/11/2012.
