Raza branca

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Branca.

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Raza (homónimos).

Mapa de distribución de tonalidade da pel humana, baseado na escala cromática de Von Luschan.

O termo raza branca (tamén persoa branca ou etnia europea) xeralmente utilizouse para designar a persoas cuxa tonalidade de pel clara adoita asociarse a poboacións de orixe europea. Aínda que literalmente implica cuestións externas como a pel clara, a forma e cor do cabelo e os ollos, entre outras, usouse de distintas maneiras en diferentes períodos históricos e lugares. Como ocorre con outros termos complexos, a súa definición precisa pode ser confusa.

A antropoloxía clásica definía a unha poboación como caucásica se presentaba certas características como variacións na forma, o tamaño e a cor dos ollos que poden ser escuros ou claros (azuis, verdes, mel) e na coloración de pelo (castaño, louro —agás, en certo grao, dos australoides—, rubio), etcétera. Tamén os brancos compartirían outras características como máis velo facial e corporal en relación con outras etnias. Por esta característica, creuse durante moito tempo que o grupo dos ainu terían ascendencia caucasoide.

Hoxe en día, tamén se teñen en conta criterios xenéticos, malia que a definición é complexa, entre outras cousas pola cantidade de poboacións que presentan mesturas das clasicamente consideradas como grupos étnicos. En xenética humana, os haplogrupos R e IJ son os haplogrupos do cromosoma E humano predominantes e moi difundidos en toda Eurasia Occidental, dende Europa até a India. Doutra banda, a xenética mitocondrial revela que as liñaxes maternas predominantes en Eurasia occidental denomínanse HV, JT e Uk. Porén, é a partir da propia xenética dende onde se sinala que, aínda que as razas existen, bioxeneticamente non existe un único marcador que defina a racialidade, senón varios.

Véxase tamén

Outros artigos

• Raza negra

Bibliografía

• Thomas A. Guglielmo, White on Arrival: Italians, Race, Color, and Power in Chicago, 1890-1945, 2003, ISBN 0-19-515543-2.
• Matthew Frye Jacobson, Whiteness of a Different Color: European Immigrants and the Alchemy of Race, Harvard, 1999, ISBN 0-674-95191-3.
• Frank W. Sweet, Legal History of the Color Line: The Rise and Triumph of the One-Drop Rule, Backintyme, 2005, ISBN 0-939479-23-0.
• Noel Ignatiev, How the Irish Became White, Routledge, 1996, ISBN 0-415-91825-1.
• Karen Brodkin, How Jews Became White Folks and What That Says About Race in America, Rutgers, 1999, ISBN 0-8135-2590-X.
• Neil Foley, The White Scourge: Mexicans, Blacks, and Poor Whites in Texas Cotton Culture (Berkeley: University of California Press, 1997).
• Theodore Allen, The Invention of the White Race, 2 vols. (Londres: Verso, 1994).
• Thomas F. Gossett, Race: The History of an Idea in America, New ed. (Nova York: Oxford University, 1997).
• Ivan Hannaford, Race: The History of an Idea in the West (Baltimore: Johns Hopkins University, 1996).
• Audrey Smedley, Race in North America: Origin and Evolution of a Worldview, 2nd ed. (Boulder: Westview, 1999).
• The United Independent Compensatory Code/System/Concept A textbook/workbook for thought, speech and/or action for victims of racism (White supremacy) Neely Fuller Jr. 1984.