Composición fotográfica

Do latín compositio, que significa ordenar, arranxar, pói unhas cousas sobre outras. A composición fotográfica é a distribución dos diferentes elementos dentro dos límites do encadramento da foto.

A perspectiva, o horizonte, a diagonal, a liña "S", a imaxe horizontal, a imaxe vertical, o centro de interese, o fondo, o contraste.. son elementos a ter en conta á hora de facer unha fotografía, que proveñen en orixe da composición na arte (en especial da pintura).

Elementos e ferramentas básicas da composición

• Elixir ben o encadramento e o punto de vista: temos que elixir o obxecto ó que queremos fotografar e buscar o punto de vista en que resalte máis, e evitar a aparición de elementos que desvíen a nosa atención.

• A regra dos terzos: esta regra consiste en dividir a pantalla, imaxinariamente, en terzos, tanto horizontal como verticalmente. O obxecto non debe estar no centro da imaxe, senón nun dos puntos de intersección da cuadrícula imaxinaria. Ademas da regra dos terzos hai outros métodos e teorías para acadar unha boa composición, como por exemplo o método diagonal.

• As liñas dominantes: estas liñas deben centrar a atención, non desviala. Pódese achar unha liña case en calquera cousa. Unha das normas máis populares da composición baséase na repetición das liñas e obxectos, especialmente cando o tema é unha estrutura. As liñas poden ser, horizontais, verticais, curvas ou oblicuas. As diagonais e liñas en "S" son moito máis interesante cás liñas paralelas, utilízanse para imprimar un certo movemento ás fotos.

• O espazo por diante: chamado lead room ou espazo de nariz, é preciso deixar ver o que está por diante na ollada ou no movemento dos suxeitos fotografados.

Encadramento vertical

Encadramento horizontal

Encadramento inclinado

Enfoque total ou selectivo

Para resaltar algúns motivos, o obxectivo da cámara fotográfica permite enfocar a distintas distancias; controlando a apertura do diafragma, a distancia focal, e a distancia entre a cámara e o enfocado, podemos conseguir máis ou menos profundidade de campo na imaxe, e tamén enfoques selectivos.

profundidade de campo amplia

miniatura|175px|profundidade de campo limitada

miniatura|300px|Enfoque selectivo do primeiro plano

miniatura|323px|Enfoque selectivo do fondo

miniatura|253px|Enfoque selectivo do primeiro plano

miniatura|300px|Enfoque selectivo do primeiro plano

O enfoque selectivo non deixa de ser unha aplicación dunha reducida profundidade de campo. En fotografía de paisaxes, en xeral, é preferíbel unha grande profundidade de campo para abarcar todos os pormenores con nitidez en todas as zonas da foto. Porén, para o retrato, a fotografía de detalle e noutras ocasións soe ir mellor unha profundidade de campo limitada para que só o que interesa apareza nítido. Un efecto particular da aplicación do enfoque selectivo limitando a profundidade é o efecto diorama.