Xanuli I da Coruña: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Breogan2008 (conversa | contribucións)
Castelao (conversa | contribucións)
m Arranxiño
Liña 1: Liña 1:
{{biografía}}
{{biografía}}
'''Xanuli I da Coruña''' foi o primeiro señor autónomo da illa do [[Mar Exeo]] de [[Sifnos]].
'''Xanuli I da Coruña''' foi o primeiro señor autónomo da illa do [[Mar Exeo]] de [[Sifnos]] desde [[1307]].


== Traxectoria ==
== Traxectoria ==
Como o seu nome revela, Xanuli da Coruña probablemente procedía da [[A Coruña|Coruña]], e foi un cabaleiro da [[Orde de Malta]].{{sfn|Miller|1908|p=584}} En 1307, apoderouse da illa de [[Sifnos]], renunciou a súa lealdade aos cabaleiros, e declarouse o seu señor.{{sfn|Miller|1908|p=584}} Como a maior parte das [[Cícladas]], Sifnos caera baixo o poder do [[Ducado de Naxos|Ducado do Arquipélago]] da familia Sanudo como secuela da [[Cuarta Cruzada]].{{sfn|Freely|2006|p=50}} A continuación, recuperouna para o [[Imperio bizantino]] o aventureiro [[Licario]] na década de 1270,{{sfn|Miller|1908|p=141}} e mantívose baixo control bizantino ata a conquista de Xanuli.{{sfn|Miller|1908|p=584}} Os Sanudo duques do Arquipélago, que considera a illa súa por dereito, protestaron a acción de Xanuli, pero en balde{{sfn|Miller|1908|p=584}} a familia Coruña continuou mantendo a illa como un señorío independente ata 1456, cando pasou á familia [[Gozzadini]], que á súa vez o gobernou ata que foi anexada polo [[Imperio otomán]] en 1617.{{sfn|Freely|2006|p=50}}
Como o seu nome revela, Xanuli da Coruña probablemente procedía da [[A Coruña|Coruña]], e foi un cabaleiro da [[Orde de Malta]].{{sfn|Miller|1908|p=584}} En 1307, apoderouse da illa de [[Sifnos]], que estaba en mans dos [[Ducado de Naxos|duques de Naxos]], renunciando a súa lealdade aos cabaleiros e declarándose o seu señor.{{sfn|Miller|1908|p=584}}
Como a maior parte das [[Cícladas]], Sifnos caera baixo o poder do [[Ducado de Naxos|Ducado do Arquipélago]] da familia Sanudo, como consecuencia da [[Cuarta Cruzada]].{{sfn|Freely|2006|p=50}} A continuación, recuperouna para o [[Imperio bizantino]] o aventureiro [[Licario]] na década de 1270,{{sfn|Miller|1908|p=141}} e mantívose baixo control bizantino ata a conquista de Xanuli.{{sfn|Miller|1908|p=584}} Os Sanudo, duques do Arquipélago, que consideraban a illa súa por dereito, protestaron a acción de Xanuli, pero foi en balde{{sfn|Miller|1908|p=584}}. A familia Coruña continuou mantendo a illa como un señorío independente ata [[1456]], cando pasou á familia [[Gozzadini]], que á súa vez a gobernou ata que foi anexada polo [[Imperio otomán]] en [[1617]].{{sfn|Freely|2006|p=50}}


== Notas ==
== Notas ==
{{Listaref}}
{{Listaref|30em}}


== Véxase tamén ==
== Véxase tamén ==

Revisión como estaba o 8 de abril de 2021 ás 15:48

Infotaula de personaXanuli I da Coruña
Biografía
Nacementoséculo XIII Editar o valor em Wikidata
Morteséculo XIV Editar o valor em Wikidata

Xanuli I da Coruña foi o primeiro señor autónomo da illa do Mar Exeo de Sifnos desde 1307.

Traxectoria

Como o seu nome revela, Xanuli da Coruña probablemente procedía da Coruña, e foi un cabaleiro da Orde de Malta.[1] En 1307, apoderouse da illa de Sifnos, que estaba en mans dos duques de Naxos, renunciando a súa lealdade aos cabaleiros e declarándose o seu señor.[1]

Como a maior parte das Cícladas, Sifnos caera baixo o poder do Ducado do Arquipélago da familia Sanudo, como consecuencia da Cuarta Cruzada.[2] A continuación, recuperouna para o Imperio bizantino o aventureiro Licario na década de 1270,[3] e mantívose baixo control bizantino ata a conquista de Xanuli.[1] Os Sanudo, duques do Arquipélago, que consideraban a illa súa por dereito, protestaron a acción de Xanuli, pero foi en balde[1]. A familia Coruña continuou mantendo a illa como un señorío independente ata 1456, cando pasou á familia Gozzadini, que á súa vez a gobernou ata que foi anexada polo Imperio otomán en 1617.[2]

Notas

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Miller 1908, p. 584.
  2. 2,0 2,1 Freely 2006, p. 50.
  3. Miller 1908, p. 141.

Véxase tamén

Bibliografía