José Ramón Ónega: Diferenzas entre revisións
arranxo referencia |
un datiño máis |
||
| Liña 7: | Liña 7: | ||
==Traxectoria== |
==Traxectoria== |
||
Fillo do xuíz municipal José Ramón Ónega Lenza e Angelita López Lodos, debutou no xornalismo con colaboracións infantís con ''[[El Progreso (xornal)|El Progreso]]'', como correspondente en Mosteiro<ref>{{Cita web|título=Perfil. Ónega, una vida entre el periodismo y la política|url=https://www.elprogreso.es/articulo/a-chaira/perfil-onega-vida-periodismo-politica/202102071256311484803.html|páxina-web=El Progreso de Lugo|data=2021-02-07|data-acceso=2021-02-07|lingua=es|nome=El Progreso de|apelidos=Lugo}}</ref>. Licenciouse en [[Dereito]] pola [[Universidade de Santiago de Compostela]] en [[1962]], e mentres estudaba colaboraba como xefe do departamento de información do [[Sindicato Español Universitario]], co xornal [[La Noche|''La Noche'']]<ref>{{Cita web|título=Fallece por COVID José Ramón Ónega, tras una apasionante vida dedicada a la función pública|url=https://www.elcorreogallego.es/galicia/fallece-por-covid-jose-ramon-onega-tras-una-apasionante-vida-dedicada-a-la-funcion-publica-YD6317230|páxina-web=www.elcorreogallego.es|data=7/2/2021|lingua=es-ES}}</ref>. Nese tempo iniciou a súa carreira política, que continuou ao entrou a traballar como técnico na administración do estado no [[Ministerio do Interior de España|ministerio do Interior]] [[Goberno de España|español]]. Trasladouse a vivir a [[Madrid]], onde residiría a maior parte da súa carreira profesional, e colexiouse como avogado tamén nesa cidade. Nos anos finais da ditadura foi profesor dunha materia introdutoria ao Dereito Público e Privado na [[Universidade Complutense de Madrid|Universidade Complutense]] (1974-76). |
Fillo do xuíz municipal José Ramón Ónega Lenza e Angelita López Lodos<ref name=":0" />, debutou no xornalismo con colaboracións infantís con ''[[El Progreso (xornal)|El Progreso]]'', como correspondente en Mosteiro<ref>{{Cita web|título=Perfil. Ónega, una vida entre el periodismo y la política|url=https://www.elprogreso.es/articulo/a-chaira/perfil-onega-vida-periodismo-politica/202102071256311484803.html|páxina-web=El Progreso de Lugo|data=2021-02-07|data-acceso=2021-02-07|lingua=es|nome=El Progreso de|apelidos=Lugo}}</ref>. Licenciouse en [[Dereito]] pola [[Universidade de Santiago de Compostela]] en [[1962]], e mentres estudaba colaboraba como xefe do departamento de información do [[Sindicato Español Universitario]], co xornal [[La Noche|''La Noche'']]<ref>{{Cita web|título=Fallece por COVID José Ramón Ónega, tras una apasionante vida dedicada a la función pública|url=https://www.elcorreogallego.es/galicia/fallece-por-covid-jose-ramon-onega-tras-una-apasionante-vida-dedicada-a-la-funcion-publica-YD6317230|páxina-web=www.elcorreogallego.es|data=7/2/2021|lingua=es-ES}}</ref>. Nese tempo iniciou a súa carreira política, que continuou ao entrou a traballar como técnico na administración do estado no [[Ministerio do Interior de España|ministerio do Interior]] [[Goberno de España|español]]. Trasladouse a vivir a [[Madrid]], onde residiría a maior parte da súa carreira profesional, e colexiouse como avogado tamén nesa cidade. Nos anos finais da ditadura foi profesor dunha materia introdutoria ao Dereito Público e Privado na [[Universidade Complutense de Madrid|Universidade Complutense]] (1974-76). |
||
Ónega comezou a ter presenza pública cando durante a transición ocupou cargos de relevancia política. Cos gobernos de [[Adolfo Suárez]] e [[Joaquín Calvo Sotelo|Joaquín Calvo-Sotelo]] foi subdirector xeral de Política Interior (1977), subdirector xeral do Gabinete Técnico da Subsecretaría de Orde Pública (1978) e despois [[gobernador civil]], primeiro en [[Provincia de Zamora|Zamora]] (1979) e logo en [[Biscaia]] (1982). |
Ónega comezou a ter presenza pública cando durante a transición ocupou cargos de relevancia política. Cos gobernos de [[Adolfo Suárez]] e [[Joaquín Calvo Sotelo|Joaquín Calvo-Sotelo]] foi subdirector xeral de Política Interior (1977), subdirector xeral do Gabinete Técnico da Subsecretaría de Orde Pública (1978) e despois [[gobernador civil]], primeiro en [[Provincia de Zamora|Zamora]] (1979) e logo en [[Biscaia]] (1982). |
||
| Liña 30: | Liña 30: | ||
==Vida persoal== |
==Vida persoal== |
||
Era o irmán máis vello de [[Fernando Ónega]], e tío da xornalista e presentadora [[Sonsoles Ónega]]. Tamén tivo un irmán máis novo, que finou sendo un pícaro<ref>{{Cita web|título=Ónega, gobernador de Vizcaya en los años del plomo|url=http://bitacoradecora.galiciae.com/?p=17960|páxina-web=A Bitácora de Cora|data-acceso=2021-02-07|lingua=es-ES|apelidos=[[José de Cora|De Cora]]|nome=José}}</ref>. |
Era o irmán máis vello de [[Fernando Ónega]], e tío da xornalista e presentadora [[Sonsoles Ónega]]. Tamén tivo un irmán máis novo, que finou sendo un pícaro<ref name=":0">{{Cita web|título=Ónega, gobernador de Vizcaya en los años del plomo|url=http://bitacoradecora.galiciae.com/?p=17960|páxina-web=A Bitácora de Cora|data-acceso=2021-02-07|lingua=es-ES|apelidos=[[José de Cora|De Cora]]|nome=José}}</ref>. |
||
Casou en [[1966]] con María Esther Coladas-Guzmán, coa que tivo tres fillos<ref name=":0" />. |
|||
Faleceu como consecuencia da [[COVID-19]]. |
Faleceu como consecuencia da [[COVID-19]]. |
||
Revisión como estaba o 7 de febreiro de 2021 ás 14:23
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 8 de marzo de 1939  Mosteiro, España |
| Morte | 7 de febreiro de 2021 (81 anos) |
| Causa da morte | Morte natural (COVID-19 ) |
| Gobernador civil de Biscaia | |
| 1982 – 1984 | |
| Gobernador civil da provincia de Zamora | |
| 1979 – 1979 | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Educación | Universidade de Santiago de Compostela - dereito |
| Actividade | |
| Ocupación | avogado , político , escritor , profesor universitario |
| Empregador | Universidade Complutense de Madrid |
| Partido político | Unión de Centro Democrático |
| Lingua | Lingua castelá |
| Familia | |
| Cónxuxe | María Esther Coladas-Guzmán González |
| Fillos | María Jesús†, Gonzalo e José Ramón |
| Irmáns | Fernando Ónega |
 | |
José Ramón Ónega López ou Xosé Ramón Ónega López[1], nado en Mosteiro (Pol) o 8 de marzo de 1939 e finado en Madrid o 7 de febreiro de 2021[2], foi un político e xornalista galego.
Traxectoria
Fillo do xuíz municipal José Ramón Ónega Lenza e Angelita López Lodos[3], debutou no xornalismo con colaboracións infantís con El Progreso, como correspondente en Mosteiro[4]. Licenciouse en Dereito pola Universidade de Santiago de Compostela en 1962, e mentres estudaba colaboraba como xefe do departamento de información do Sindicato Español Universitario, co xornal La Noche[5]. Nese tempo iniciou a súa carreira política, que continuou ao entrou a traballar como técnico na administración do estado no ministerio do Interior español. Trasladouse a vivir a Madrid, onde residiría a maior parte da súa carreira profesional, e colexiouse como avogado tamén nesa cidade. Nos anos finais da ditadura foi profesor dunha materia introdutoria ao Dereito Público e Privado na Universidade Complutense (1974-76).
Ónega comezou a ter presenza pública cando durante a transición ocupou cargos de relevancia política. Cos gobernos de Adolfo Suárez e Joaquín Calvo-Sotelo foi subdirector xeral de Política Interior (1977), subdirector xeral do Gabinete Técnico da Subsecretaría de Orde Pública (1978) e despois gobernador civil, primeiro en Zamora (1979) e logo en Biscaia (1982).
Coa chegada do PSOE ao poder, continuou vinculado ao ministerio do Interior como inspector xeral de Servizos. En 1996, o goberno de José María Aznar noméao director xeral de Política Interior, sendo ministro Jaime Mayor Oreja.
Tamén foi presidente da Comisión Nacional contra a violencia deportiva, secretario xeral da Comisión Interministerial de Estranxeiría e presidente da Comisión Interministerial de Asilo e Refuxio.
Foi o director da Casa de Galicia de Madrid desde 2009 ata a data do seu falecemento en 2021. Tamén foi nomeado presidente de honra do Centro Galego de Madrid en 2013.
Obra
Ademais do seu labor político, escribiu libros de investigación histórica e etnográfica:
- Los judíos en el Reino de Galicia (1981)
- Odoario el Africano. Colonización de Galicia en el s. VIII. (Do Castro, 1988)
- Pasado, presente e futuro de A Pontenova. (Ed. Bao, 1988).
- Perfil histórico, artístico y paisajístico del Concello de Pol, Lugo, 1988.
- El enigma de Jose An (Do Castro, 1991)
- José Mª Díaz Sanjurjo. Un gallego en Vietnam (Diputación Provincial de Lugo, 1991)
Novela
- El promontorio de los claveles marinos. Madrid. 1999.
Vida persoal
Era o irmán máis vello de Fernando Ónega, e tío da xornalista e presentadora Sonsoles Ónega. Tamén tivo un irmán máis novo, que finou sendo un pícaro[3].
Casou en 1966 con María Esther Coladas-Guzmán, coa que tivo tres fillos[3].
Faleceu como consecuencia da COVID-19.
Notas
- ↑ "Xosé Ramón Ónega López". galegos.galiciadigital.com (en castelán). Consultado o 2021-02-07.
- ↑ Redacción (7/2/2021). "Muere por covid José Ramón Ónega, el embajador de Galicia en Madrid". lavozdegalicia.es (en castelán). Consultado o 7/2/2021.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 De Cora, José. "Ónega, gobernador de Vizcaya en los años del plomo". A Bitácora de Cora (en castelán). Consultado o 2021-02-07.
- ↑ Lugo, El Progreso de (2021-02-07). "Perfil. Ónega, una vida entre el periodismo y la política". El Progreso de Lugo (en castelán). Consultado o 2021-02-07.
- ↑ "Fallece por COVID José Ramón Ónega, tras una apasionante vida dedicada a la función pública". www.elcorreogallego.es (en castelán). 7/2/2021.
Véxase tamén
Bibliografía
- "Ónega López, José Ramón". Dicionario biográfico de Galicia 3. Ir Indo Edicións. 2010-2011. p. 36.
- Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada (DVD). El Progreso. 2005. ISBN 84-87804-88-8.
- Barrera, Feliciano, ed. (2002). "Ónega López, José Ramón". Gallegos. Quién es quien en la Galicia del siglo XXI (en castelán). Santiago de Compostela: El Correo Gallego. p. 404-405. ISBN 84-8064-113-4.
- ———, ed. (2004). Hijos predilectos y adoptivos de Galicia (en castelán). Santiago de Compostela: El Correo Gallego. ISBN 84-8064-137-1.
