Georgii Zhukov

Georgii Zhukov

Nome orixinal	(ru) Георгий Жуков
Biografía
Nacemento	19 de novembro de 1896 (Xuliano) Strelkovka, Rusia (en)
Morte	18 de xuño de 1974 (77 anos) Moscova, Rusia
Causa da morte	Ictus
Lugar de sepultura	Necrópole da muralla do Kremlin
Lista de ministros da Defesa da União Soviética (pt)
9 de febreiro de 1955 – 26 de outubro de 1957 ← Nikolai Bulganin (pt) – Rodion Malinovsky (pt)  →
Membro do Conselho Supremo da Unión Soviética
Datos persoais
País de nacionalidade	Imperio Ruso Unión Soviética
Educación	Academia Militar M.V. Frunze
Actividade
Campo de traballo	Líder militar
Ocupación	militar , político
Período de actividade	1915 - 1957
Empregador	Universidade Estadual da Bielorrússia (pt)
Partido político	Partido Comunista da Unión Soviética (1919–1974)
Membro de	Comité Central do Partido Comunista da Unión Soviética Politburo do Partido Comunista da União Soviética (pt)
Lingua	Lingua rusa
Carreira militar
Lealdade	Unión Soviética
Rama militar	Cabalaría e exército de terra
Rango militar	mariscal da Unión Soviética (1943–) Xeneral
Comandante de (OBSOLETO)	Forças Armadas da União Soviética (pt)
Conflito	Primeira guerra mundial, segunda guerra mundial, Batalla de Moscova, Batalla de Berlín, Revolta de Tambov (pt) , Guerra Civil Rusa, Batalhas de Khalkhin Gol (pt) , Operação Marte (pt) , Ofensiva no Vistula–Oder (pt) , Ocupação soviética da Bessarábia e Bucovina do Norte (pt) , Conflitos fronteiriços entre a União Soviética e o Japão (pt) , Fronte Oriental (segunda guerra mundial) e Revolución Húngara de 1956
Participou en
14 de febreiro de 1956	XX Congresso do Partido Comunista da União Soviética (pt)
5 de outubro de 1952	19º Congresso do Partido Comunista da União Soviética (pt)
Familia
Familia	Q4181571
Cónxuxe	Alexandra Dievna Júkova (1965–1973) Galina Zhukova (1920–1965)
Fillos	Margarita Zhukova (en)  ()
Premios (1 de decembro de 1971)  Ordem de Sukhbaatar (pt) ../... 68+
Sinatura

O Mariscal da Unión Soviética Georgui Konstantínovich Zhúkov

Georgii Konstantínovich Zhúkov (en ruso: Гео́ргий Константи́нович Жу́ков), nado o 1 de decembro de 1896 e finado o 18 de xuño de 1974 foi un xeneral soviético e mariscal da Unión Soviética. Tamén foi Xefe do Estado Maior, Ministro de Defensa, e membro do Presidium do Partido Comunista (despois Politburó). Durante a segunda guerra mundial Zhúkov supervisou algunhas das vitorias máis decisivas do Exército Vermello.

Nado nunha familia pobre de labregos do centro de Rusia, Zhúkov foi recrutado polo Exército Imperial Ruso e loitou na primeira guerra mundial. Serviu no Exército Vermello durante a guerra civil rusa e gradualmente foi subindo de rango, chegando en 1939 a conseguir o mando dun grupo de exércitos e gañando unha decisiva batalla contra as forzas xaponesas en Khalkhin Gol, pola cal gañou o primeiro dos seus catro títulos de Heroe da Unión Soviética. En febreiro de 1941 Zhúkov foi nomeado xefe do Estado Maior do Exército Vermello.

Tras a invasión alemá da Unión Soviética, Zhúkov perdeu a súa posición como xefe do Estado Maior. Posteriormente organizou as defensas de Leningrado, Moscova e Stalingrado. Participou planeando varias grandes ofensivas, incluídas a batalla de Kurske a Operación Bagration. En 1945 Zhúkov comandou a 1º Fronte Belarusa; tomou parte na ofensiva Vístula-Oder e na batalla de Berlín, que resultou na derrota da Alemaña nazi e no final da guerra en Europa. En recoñecemento ao seu papel durante a guerra foi elixido para aceptar o Instrumento de rendición alemá e inspeccionar o desfile da vitoria en Moscova en 1945.

Traxectoria

Inicios

Fillo de labregos de etnia rusa asolada pola pobreza en Strelkovka. O seu pai Konstantin, que quedara orfo aos dous anos e foi adoptado por Anuska Zhukova, era zapateiro. Ingresou na academia de oficiais de cabalería por méritos propios ao non ser aristócrata. Foi condecorado en varias ocasións na Primeira Guerra Mundial. Participou como bolxevique na guerra civil rusa e foi condecorado por esmagar un levantamento labrego branco.

En 1938 dirixiu o exército soviético mongol que derrotou ás tropas xaponesas mediante a utilización pioneira de columnas móbiles blindadas.

Segunda guerra mundial

Tras o avance vitorioso do exército alemán na súa invasión de Rusia, se lle encomendou a defensa de Leningrado, que logrou resistir. Máis adiante Zúkhov foi o xeneral que conseguiu frear aos alemáns ás portas de Moscova e rexeitalos e un aos que se lle debe a decisiva vitoria de Stalingrado. O último intento alemán a gran escala foi neutralizado por Zhúkov na colosal batalla de Kursk. A partir de aí Zúkhov será o líder militar que conduciría aos exércitos soviéticos ata Berlín (Operación Bragation). Esta foi unha turrada militar colosal que causou aos exércitos do Eixo case medio millón de baixas. Wilhelm Keitel asinaría perante el a rendición de Alemaña.

Comandou o desfile da vitoria na Praza Roxa de Moscova, pero máis tarde Stalin destinaríao a postos secundarios. Con Nikita Khrushchev foi un fugaz Ministro de Defensa (1956).