Xabaril de Erimanto: Diferenzas entre revisións
máis |
máis |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
{{en uso}} |
{{en uso}} |
||
[[Ficheiro:Hercules and the Boar of Erymanthus LACMA 65.37.10.jpg|miniatura|300px|Heracles e o Xabaril de Erimanto (Antonio Tempesta e Nicolo Van Aelst, 1608)}} |
|||
Na [[mitoloxía grega]], o '''Xabaril de Erimanto''' era un enorme [[xabaril]] que se alimentaba da xente e devastaba a rexión do [[monte Erimanto|Erimanto]], na [[Arcadia]]. |
Na [[mitoloxía grega]], o '''Xabaril de Erimanto''' era un enorme [[xabaril]] que se alimentaba da xente e devastaba a rexión do [[monte Erimanto|Erimanto]], na [[Arcadia]]. |
||
== A caza do xabaril == |
|||
[[Heracles]], para ser purificado tralo asasinato dos seus fillos, acto cometido ó volverse louco por culpa de [[Hera]], inimiga de Heracles por celos <ref>Heracles era fillo de [[Zeus]], e Hera, a esposa do mesmo deus, perseguía ás súas amantes e ós fillos bastardos que tivera.</ref>, tivo que acometer [[os doce traballos de Heracles|doce traballos]] que lle encomendara o seu primo [[Euristeo]]. |
[[Heracles]], para ser purificado tralo asasinato dos seus fillos, acto cometido ó volverse louco por culpa de [[Hera]], inimiga de Heracles por celos <ref>Heracles era fillo de [[Zeus]], e Hera, a esposa do mesmo deus, perseguía ás súas amantes e ós fillos bastardos que tivera.</ref>, tivo que acometer [[os doce traballos de Heracles|doce traballos]] que lle encomendara o seu primo [[Euristeo]]. |
||
O terceiro destes traballos foi cazar o Xabaril de Erimanto e levar o seu corpo ante Euristeo. |
O terceiro destes traballos <ref>A ordenación dos doce traballos non é sempre a mesma segundo o mitógrafo consultado. Para Grimal ou Hixino, este foi o terceiro traballo; para Pseudo-Apolodoro, foi o cuarto.</ref> foi cazar o Xabaril de Erimanto e levar o seu corpo ante Euristeo. |
||
Heracles, dando grandes berros, fixo saír do covo ó xabaril e foi empurrándoo ata chegar a unha zona cuberta dunha grosa capa de neve. Alí seguiu tras o animal ata agotalo e así puido darlle morte. Cargouno sobre os ombros e levouno a [[Micenas]], ante Euristeo. Este, aterrorizado, agochouse na cántara de bonce que mandara construír para protexerse de Heracles. |
Heracles, dando grandes berros, fixo saír do covo ó xabaril e foi empurrándoo ata chegar a unha zona cuberta dunha grosa capa de neve. Alí seguiu tras o animal ata agotalo e así puido darlle morte. Cargouno sobre os ombros e levouno a [[Micenas]], ante Euristeo. Este, aterrorizado, agochouse na cántara de bonce que mandara construír para protexerse de Heracles. |
||
Cóntase que a pel do xabaril e mailos cairos gardáronse como [[exvoto]] no santuario de [[Apolo]] en [[Cumas]] <ref>[[Pausanias (xeógrafo)|Pausanias]] VIII, 24, 5.</ref>, unha antiga cidade da [[Magna Grecia]] (actual [[Campania]], ó sur de Italia). |
|||
== O centauro Folo == |
|||
[[Ficheiro:Herakles Pholos Louvre MNE940.jpg|miniatura|300px|esquerda|Heracles e o seu amigo o centauro Folo (hidria ática de figuras negras, 520-510 aC, Louvre) ]] |
|||
No camiño cara o Erimanto, Heracles parou na casa do [[centauro]] [[Folo]] (fillo de [[Sileno]], un [[sátiro]] compañeiro de [[Dioniso]]). Este Folo era amigo de Heracles e, xunto a [[Quirón]], os dous únicos centauros sabios e rectos <ref>Quirón foi o preceptor de [[Aquiles]].</ref>, mentres que o resto deles eran personaxes salvaxes, luxuriosos, violentos cando estaban borrachos, como resultaba habitual. |
|||
Folo deu de comer a Heracles (carne asada para este e carne crúa para el) pero Heracles pediulle [[viño]]. Folo tiña unha cántara de viño pero era propiedade común de tódolos centauros e non quería abrila por medo a que aparecesen. Heracles tranquilizouno e insistiu, e Folo cedeu e abriu a cántara. Efectivamente, ó recendo do viño chegaron axiña numerosos centauros, e Heracles axotounos primeiro botando tizóns acesos contra eles |
|||
== Notas == |
== Notas == |
||
Liña 13: | Liña 26: | ||
== Véxase tamén == |
== Véxase tamén == |
||
{{Commonscat| |
{{Commonscat|Erymanthian Boar}} |
||
=== Bibliografía === |
=== Bibliografía === |
Revisión como estaba o 21 de xaneiro de 2021 ás 19:58
Esta páxina ou sección está a editarse nestes intres. Para evitar posibles conflitos de edición, non edites esta páxina ou sección mentres vexas esta mensaxe. Revisa o historial de edicións para saber quen traballa nela. O usuario Lameiro (conversa · contribucións) realizou a última edición na páxina hai 3 anos. O tempo máximo de presenza deste marcador é dun mes dende a última edición do usuario que o puxo; pasado ese tempo debe retirarse. |
[[Ficheiro:Hercules and the Boar of Erymanthus LACMA 65.37.10.jpg|miniatura|300px|Heracles e o Xabaril de Erimanto (Antonio Tempesta e Nicolo Van Aelst, 1608)}}
Na mitoloxía grega, o Xabaril de Erimanto era un enorme xabaril que se alimentaba da xente e devastaba a rexión do Erimanto, na Arcadia.
A caza do xabaril
Heracles, para ser purificado tralo asasinato dos seus fillos, acto cometido ó volverse louco por culpa de Hera, inimiga de Heracles por celos [1], tivo que acometer doce traballos que lle encomendara o seu primo Euristeo.
O terceiro destes traballos [2] foi cazar o Xabaril de Erimanto e levar o seu corpo ante Euristeo.
Heracles, dando grandes berros, fixo saír do covo ó xabaril e foi empurrándoo ata chegar a unha zona cuberta dunha grosa capa de neve. Alí seguiu tras o animal ata agotalo e así puido darlle morte. Cargouno sobre os ombros e levouno a Micenas, ante Euristeo. Este, aterrorizado, agochouse na cántara de bonce que mandara construír para protexerse de Heracles.
Cóntase que a pel do xabaril e mailos cairos gardáronse como exvoto no santuario de Apolo en Cumas [3], unha antiga cidade da Magna Grecia (actual Campania, ó sur de Italia).
O centauro Folo
No camiño cara o Erimanto, Heracles parou na casa do centauro Folo (fillo de Sileno, un sátiro compañeiro de Dioniso). Este Folo era amigo de Heracles e, xunto a Quirón, os dous únicos centauros sabios e rectos [4], mentres que o resto deles eran personaxes salvaxes, luxuriosos, violentos cando estaban borrachos, como resultaba habitual.
Folo deu de comer a Heracles (carne asada para este e carne crúa para el) pero Heracles pediulle viño. Folo tiña unha cántara de viño pero era propiedade común de tódolos centauros e non quería abrila por medo a que aparecesen. Heracles tranquilizouno e insistiu, e Folo cedeu e abriu a cántara. Efectivamente, ó recendo do viño chegaron axiña numerosos centauros, e Heracles axotounos primeiro botando tizóns acesos contra eles
Notas
- ↑ Heracles era fillo de Zeus, e Hera, a esposa do mesmo deus, perseguía ás súas amantes e ós fillos bastardos que tivera.
- ↑ A ordenación dos doce traballos non é sempre a mesma segundo o mitógrafo consultado. Para Grimal ou Hixino, este foi o terceiro traballo; para Pseudo-Apolodoro, foi o cuarto.
- ↑ Pausanias VIII, 24, 5.
- ↑ Quirón foi o preceptor de Aquiles.
Véxase tamén
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Xabaril de Erimanto |
Bibliografía
- ELVIRA BARBA: Miguel Ángel: Arte y mito. Manual de iconografía clásica. Sílex, 3ª ed. 2017.
- GRAVES, Robert: Los mitos griegos, Ariel 2007, px. 9.
- GRIMAL, Pierre: Diccionario de mitología griega y romana. Ed. Paidós, 1981.
- PSEUDO-APOLODORO: Biblioteca mitológica. Tradución e notas de Julia García Moreno. Alianza Editorial 3ª ed. 2016 [a numeración segue a utilizada neste texto].
Era un jabalí enorme que se alimentaba de hombres y de tal fuerza que con sus colmillos era capaz de arrancar árboles de raíz.