Ponto (mitoloxía)

Na mitoloxía grega, Ponto (en grego antigo Πόντος Póntos, 'mar'; en latín Pontus) foi un deus primixenio, anterior ós Titáns e ós deuses olímpicos. Foi fillo de Xea (a Terra) e irmán de Urano. Hesíodo escribe que Xea enxendrou a Ponto por si mesma, sen elemento masculino . Considérase a personificación masculina do mar.

"Así mesmo trouxo á luz ó estéril mar, de impetuosas ondas, o Ponto, sen o desexable amor"

(Hesíodo: Teogonía 131-132)

Higino afirmaba que foi fillo de Xea con Éter, o Ceo luminoso.

Mitoloxía

Uniuse a Xea e tivo con ela cinco fillos:

• Nereo, pai das Nereidas
• Taumante, pai, con Electra, das Harpías.
• Forcis e Ceto, irmáns e esposos entre si. Ceto era un terrible monstro acuático, e entre a descendencia que tiveron figuran as Gorgonas, Tifón, Cerbero, a hidra de Lerna e outros seres monstruosos.
• Euribia, que casou con Crío, un dos titáns. Tiveron tres fillos: Astreo, Palas (ou Palante) e Perses.

"O Ponto enxendrou ó veraz Nereo, o maior dos seus fillos, ó que chaman o Ancián, porque, infalible e bondadoso, non lle pasan inadvertidas as leis divinas, senón que coñece xustos e benévolos designios. Logo, uníndose a Xea, deu a luz ó gran Taumante, ó poderoso Forcis, a Ceto, de hermosas meixelas, e a Euribia, que ten un ánimo de aceiro nas entrañas"

(Hesíodo: Teogonía 234-240)

Con Talasa, personificación do mar Mediterráneo, foi pai dos Telquines: Acteo, Megalesio, Órmeno e Lico.

Algunhas fontes fano tamén pai de Briareo, un dos Hecatonquiros.

Véxase tamén

Bibliografía

• GRIMAL, Pierre: Diccionario de mitología griega y romana. Ed. Paidós, 1981.
• HESÍODO: Teogonía. Trabajos y días. Escudo. Certamen, Alianza Editorial, 3ª ed., 2013 [a numeración segue a utilizada neste texto].
• Hesíodo. Teogonía. Universidad de Salamanca. Curso 2009-2010. 11638: LUZ, MOLÉCULAS Y VIDA.