Joan Manuel Gisbert: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
BanjoBot (conversa | contribucións)
m Bot: Reemprazo de téxto automático (-== ([a-zA-Z ]*) == +==\1==)
Meu rei (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 93: Liña 93:


* [[Jules Verne]]
* [[Jules Verne]]
* [[H.G. Wells]]
* [[Herbert George Wells]]
* [[Karl May]]
* [[Karl May]]
* [[Gaston Leroux]]
* [[Gaston Leroux]]
* [[Edgar Wallace]]
* [[Edgar Wallace]]
* [[Lord Dunsany]]
* [[Lord Dunsany]]
* [[Xullo Cortázar]]
* [[Julio Cortázar]]
* [[Jorge Luís Borges]]
* [[Jorge Luis Borges]]
* [[Afasto Carpentier]]
* [[Afasto Carpentier]]
* [[Italo Calvino]]
* [[Italo Calvino]]
Liña 107: Liña 107:




[[Category:Escritores en lingua castelá|Gisbert Joan Manuel]]
[[Category:Escritores en lingua castelá|Gisbert, Joan Manuel]]
[[Categoría:Escritores en lingua castelá|Gisbert, Joan Manuel]]
[[Categoría:Escritores de España|Gisbert, Joan Manuel]]

[[es:Joan Manuel Gisbert]]

Revisión como estaba o 19 de novembro de 2007 ás 22:01

Joan Manuel Gisbert (Barcelona, 16 de outubro de 1949) é un escritor español de literatura infantil. As súas obras foron traducidas a dez linguas e obtiveron os premios máis importantes do ámbito nacional.

Por mor da prematura morte do seu pai, comezou a traballar a temperá idade, colaborando con distintas editoriais. Viaxou a París para estudar teatro e ao seu regreso publicou o seu primeiro libro, Escenarios fantásticos (1979), que conseguiu o Premio da CCEI. Un ano despois, o seu libro O misterio da illa de Tökland (1982) obtivo o Premio Lazarillo de creación literaria e figurou na Lista de Honra do Premio Andersen. Foi comparado polos críticos con autores como J.R.R. Tolkien e C.S. Lewis, e consagrou ao seu autor como o máximo expoñente da tendencia fantástica dentro da literatura infantil. A súa seguinte obra, Lendas do planeta Thamyris (1982), foi declarada en 1983 Libro de Interese Infantil polo Ministerio de Cultura. Con O museo dos soños (1984) obtivo o Premio Nacional de Literatura Infantil e Xuvenil. Por A noite da eclipse (1990) foi galardoado co premio Gran Angular. A voz de madrugada recibiu o premio Edebé en 1995. Tamén conseguiu en dúas ocasións o premio Barco de Vapor.

Nas súas obras, Gisbert desenvolve aventuras que parten da vida cotiá, da que tamén forman parte os soños, para penetrarse no descoñecido. Joan Manuel Gisbert traballa tamén como asesor editorial, imparte cursos sobre a imaxinación fantástica e participa con frecuencia en xornadas e encontros sobre literatura infantil. realizou tamén guións para televisión ("Misteri" para TVE de Cataluña).


Obras

  • Escenarios fantásticos. Ilustracións de Miguel Calatayud. Labor, 1979; reeditado: SM, 1995. Seleccionada como unha das cen mellores obras do século XX español pola Fundación Germán Sánchez Ruipérez.
  • O misterio da illa de Tökland. Ilustracións de Antonio Linguas. Espasa-Calpe, 1982. Premio Lazarillo.
  • O estraño adeus de Odiel Munro. Ilustracións de Mª Angeles Tomás. Labor, 1982; reeditado: SM, 1994.
  • Lendas do planeta Thámyris. Ilustracións de Francisco Solé. Espasa-Calpe, 1982.
  • Bestiario fantástico. Ilustracións de Mª Angeles Tomás. Argos-Vergara, 1983.
  • O *Lazarillo fantástico. Don Bosco, 1983.
  • Post-mortem. 1983.
  • A noite do Viaxeiro Errante. Labor, 1984; reedición: Edelvives, 1996
  • A aventura inmortal de Max Urkhaus. Alfaguara, 1985.
  • A Sonámbula na Cidade-Labirinto. Labor, 1985; reedición: SM, 1995.
  • Historias secretas do espazo. Ilustracións de Toni Garcés. Edebé, 1987.
  • O mago de Esmirna. Ilustracións de Juan Ramón Alonso. Anaya, 1987.
  • O arquitecto e o emperador de Arabia. Ilustracións de Alberto Urdiales. Edelvives, 1988.
  • O talismán do Adriático. Ilustracións de Afonso Ruano. SM, 1988.
  • A mansión dos abismos. Ilustracións de Juan Ramón Alonso. Espasa-Calpe, 1988.
  • A noite da eclipse.SM, 1990. Premio Gran Angular.
  • O gardián do esquecemento. Ilustracións de Afonso Ruano. SM, 1990.
  • O misterio da muller autómata. SM, 1991. Premio Barco de Vapor.
  • "As tres plumas". En Compañeiro de soños. Ilustracións de Nivio López Vigil. Bruño, 1992.
  • A fronteira invisible. SM, 1992.
  • O último enigma. Ilustracións de Susana Campillo. O Arca de Junior, 1993.
  • O parque da arte. Ilustracións de Alberto Urdiales. SM, 1993.
  • Os espellos venecianos. Edelvives, 1993.
  • O enigma da rapariga durmida. Ilustracións de Marisa Fora. Bruño, 1994.
  • A voz de madrugada. Ilustracións de Mabel Piérola. Edebé, 1995. Premio Edebé.
  • Os armarios negros. Alfaguara, 1996.
  • Agualuna. Ilustracións de Juan Ramón Alonso. Edelvives, 1996.
  • O segredo do home morto. Ilustracións de Francisco Solé. Alfaguara, 1997.
  • A mirada escura. Ilustracións de Francisco Solé. Anaya, 1997.
  • Historias secretas do espazo. Edebé, 1998.
  • O lugar dos morcegos. Edelvives, 1998.
  • A maldición do porteiro. Espasa Calpe, 1999.
  • Os camiños do medo. Espasa Calpe, 2000.
  • A lagoa luminosa. Espasa Calpe, 2001.
  • Agasallos para o rei do bosque. SM, 2001.
  • A mensaxe dos paxaros. SM, 2001. Premio Barco de Vapor.
  • O palacio dos tres ollos. Á Delta, 2002.
  • Orión e os animais meigos. Anaya, 2003.
  • O último enigma. Edelvives, 2003
  • Magos do atardecer. Edelvives 2005.
  • "A mansión dos abismos". Nautilus 2004

Principais influencias