Castelán peruano: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
|||
Liña 30: | Liña 30: | ||
A lingua castelá chegou ao [[Perú]] coa [[Conquista do Perú|conquista]] en 1532 nos seus dialectos estremeño, [[Dialecto andaluz|andaluz]] e [[Castelán canario|canario]] da época, recibindo pouco despois forte influencia do [[castelán de España|castelán da meseta]].<ref>{{cita libro|apelidos=Garatea Grau|nome=Carlos.|título=Tras una lengua de Papel . El español del Perú|capítulo=Español de América: No una sino varias normas p. 281|ano=2010|localización=Lima|editorial=Fondo Editorial Pontificia Universidad Católica del Perú|isbn=978-9972-42-923-1}}</ref> |
A lingua castelá chegou ao [[Perú]] coa [[Conquista do Perú|conquista]] en 1532 nos seus dialectos estremeño, [[Dialecto andaluz|andaluz]] e [[Castelán canario|canario]] da época, recibindo pouco despois forte influencia do [[castelán de España|castelán da meseta]].<ref>{{cita libro|apelidos=Garatea Grau|nome=Carlos.|título=Tras una lengua de Papel . El español del Perú|capítulo=Español de América: No una sino varias normas p. 281|ano=2010|localización=Lima|editorial=Fondo Editorial Pontificia Universidad Católica del Perú|isbn=978-9972-42-923-1}}</ref> |
||
Nun principio foi falado só polos españois e os [[mestizo]]s das cidades, xa que no eido rural [[Cordilleira dos Andes|andino]] continuou a falarse o [[Linguas quechuas|quechua]], o [[Lingua aimará|aimará]] e as demais linguas indíxenas por catro séculos, sendo maioritarias até a primeria metade do [[século XX]]. Despois diso,<ref>{{cita libro|apelidos=Miranda Esquerre|nome=Luis.|título=La entrada del español en el Perú p. 101, 111|ano=1998|localización=Lima|editorial=Juan Brito/ Editor|isbn=9972-702-00-6}}</ref> a discriminación antiindíxena, a imposición do castelán por parte do goberno peruano, a irrupción dos medios de comunicación masiva e a migración rural |
Nun principio foi falado só polos españois e os [[mestizo]]s das cidades, xa que no eido rural [[Cordilleira dos Andes|andino]] continuou a falarse o [[Linguas quechuas|quechua]], o [[Lingua aimará|aimará]] e as demais linguas indíxenas por catro séculos, sendo maioritarias até a primeria metade do [[século XX]]. Despois diso,<ref>{{cita libro|apelidos=Miranda Esquerre|nome=Luis.|título=La entrada del español en el Perú p. 101, 111|ano=1998|localización=Lima|editorial=Juan Brito/ Editor|isbn=9972-702-00-6}}</ref> a discriminación antiindíxena, a imposición do castelán por parte do goberno peruano, a irrupción dos medios de comunicación masiva e a migración rural a partir de 1940, reconfiguran o mapa dialectal do país. |
||
== Notas == |
== Notas == |
Revisión como estaba o 4 de decembro de 2020 ás 11:15
Castelán peruano | ||
---|---|---|
Outros nomes: | Español peruano | |
Falado en: | Perú | |
Total de falantes: | 24 millóns (2014) | |
Familia: | Indoeuropea Itálica Románica Occidental Galoibérica Iberorrománica Ibero-occidental Castelán Castelán peruano | |
Escrita: | Alfabeto latino | |
Estatuto oficial | ||
Lingua oficial de: | Perú | |
Regulado por: | Academia Peruana da Lingua | |
Códigos de lingua | ||
ISO 639-1: | es
| |
ISO 639-2: | spa | |
ISO 639-3: | spa
| |
SIL: | SPN
| |
Mapa | ||
Status | ||
O castelán peruano é o nome co que se coñece a un conxunto de variedades do castelán falado no Perú. O castelán é falado no país dende a invasión dos conquistadores españois en 1532. Existen catro variedades principais faladas no páis, o castelán andino, o castelán costeiro peruano, o castelán andino-costeiro e o castelán amazónico.
Historia
A lingua castelá chegou ao Perú coa conquista en 1532 nos seus dialectos estremeño, andaluz e canario da época, recibindo pouco despois forte influencia do castelán da meseta.[1]
Nun principio foi falado só polos españois e os mestizos das cidades, xa que no eido rural andino continuou a falarse o quechua, o aimará e as demais linguas indíxenas por catro séculos, sendo maioritarias até a primeria metade do século XX. Despois diso,[2] a discriminación antiindíxena, a imposición do castelán por parte do goberno peruano, a irrupción dos medios de comunicación masiva e a migración rural a partir de 1940, reconfiguran o mapa dialectal do país.
Notas
- ↑ Garatea Grau, Carlos. (2010). "Español de América: No una sino varias normas p. 281". Tras una lengua de Papel . El español del Perú. Lima: Fondo Editorial Pontificia Universidad Católica del Perú. ISBN 978-9972-42-923-1.
- ↑ Miranda Esquerre, Luis. (1998). La entrada del español en el Perú p. 101, 111. Lima: Juan Brito/ Editor. ISBN 9972-702-00-6.