Rabia al Adawiyya: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
|||
| Liña 4: | Liña 4: | ||
== Traxectoria == |
== Traxectoria == |
||
Pouco é o que se coñece da súa vida, existen múltiples tradicións baseadas en haxiografías<ref>{{cita libro|título=Encyclopedia of Islam|editorial= Facts on File|autor= Juan Eduardo Campo|ano=2009|páxina=578}}</ref>. Algunhas tradicións descríbena como unha antiga [[Escravitude|escrava]] liberada que renunciou ao matrimonio e aos praceres efémeros para dedicarse só a Alá<ref>{{cita libro|título=Muslim Identities: An Introduction to Islam|autor=Aaron W. Hughes|editorial=Columbia University Press|ano=2013|páxina=168}}</ref>. Na mundo islámico vivíase unha etapa de incremento do ascetismo e Basora era unha das escolas máis influentes e debía a súa orixe a [[Hassan al-Basri]] e de Basora era tamén [[Al-Jahiz]]. Rabi está considerada unha figura importante da espiritualidade [[Sufismo|sufí]] |
Pouco é o que se coñece da súa vida, existen múltiples tradicións baseadas en haxiografías<ref>{{cita libro|título=Encyclopedia of Islam|editorial= Facts on File|autor= Juan Eduardo Campo|ano=2009|páxina=578}}</ref>. Algunhas tradicións descríbena como unha antiga [[Escravitude|escrava]] liberada que renunciou ao matrimonio e aos praceres efémeros para dedicarse só a Alá<ref>{{cita libro|título=Muslim Identities: An Introduction to Islam|autor=Aaron W. Hughes|editorial=Columbia University Press|ano=2013|páxina=168}}</ref>. Na mundo islámico vivíase unha etapa de incremento do ascetismo e Basora era unha das escolas máis influentes e debía a súa orixe a [[Hassan al-Basri]] e de Basora era tamén [[Al-Jahiz]]. Rabi está considerada unha figura importante da espiritualidade [[Sufismo|sufí]] e foi ela a que introduciu o ideal sufí do amor a Alá, mudando o ascetismo en misticismo<ref>{{cita web|url=https://www.britannica.com/topic/Sufism|autor=Annemarie Schimmel|título=Sufism|obra= Encyclopædia Britannica}}</ref>. [[Ibn Arabi]] evocou a súa obra poética na súa principal obra ''Kitâb Al-Futūḥāt al-Makkiyya''. |
||
== Filosofía == |
== Filosofía == |
||
Revisión como estaba o 2 de novembro de 2020 ás 21:51
 | Esta páxina ou sección está a editarse nestes intres. Para evitar posibles conflitos de edición, non edites esta páxina ou sección mentres vexas esta mensaxe. Revisa o historial de edicións para saber quen traballa nela. O usuario HacheDous=0 (conversa · contribucións) realizou a última edición na páxina hai 3 anos. O tempo máximo de presenza deste marcador é dun mes dende a última edición do usuario que o puxo; pasado ese tempo debe retirarse. |
  | |
| Nome orixinal | (ar) رابعة العدوية القيسية |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 714 ↔ 718 Basora |
| Morte | 801 (Gregoriano) (81/91 anos) Basora |
| Lugar de sepultura | al-Hasan al-Basri cemetery (en)  |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Califato omeia Abbásida |
| Relixión | Sufismo |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Sufismo e poesía |
| Ocupación | poeta , mística (pt) , filósofa , escritora |
| Lingua | Árabe |
 | |
Rabia al Adawiyya al Qaysiyya (en árabe ) ou Rabia Basri, nada en Basora entre 713 e 717 e finada en 801, foi unha poeta e mística musulmá sufí.
Traxectoria
Pouco é o que se coñece da súa vida, existen múltiples tradicións baseadas en haxiografías[1]. Algunhas tradicións descríbena como unha antiga escrava liberada que renunciou ao matrimonio e aos praceres efémeros para dedicarse só a Alá[2]. Na mundo islámico vivíase unha etapa de incremento do ascetismo e Basora era unha das escolas máis influentes e debía a súa orixe a Hassan al-Basri e de Basora era tamén Al-Jahiz. Rabi está considerada unha figura importante da espiritualidade sufí e foi ela a que introduciu o ideal sufí do amor a Alá, mudando o ascetismo en misticismo[3]. Ibn Arabi evocou a súa obra poética na súa principal obra Kitâb Al-Futūḥāt al-Makkiyya.
Filosofía
A principal ensinanza da obra de Rabia é o amor místico e a amizade con Deus. Todo verdadeiro amador vai á procura da intimidade co seu amado, como ha facer o verdadeiro crente con Deus. E distingue entre o amor egoísta e pasadío por Deus, só para obter o seu favor, e o amor digno e duradeiro, que constitúe o amor á beleza de Deus. Como todos os sufís ao cabo buscou a unidade coa divinidade (an-nafs aṣ-ṣāfīyyah). Amor (ḥubb) é só para Deus, non para os seus profetas nin outros símbolos relixiosos. A Deus hai que o amar por si mesmo, non por medo ao inferno e o desexo de acadar o Paraíso. Neste pensamento reside a innovación de Rabi, que se converteu no criterio estándar do sufismo posterior.
