Telefonía móbil 4G: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Explorar o historial de forma interactiva
← Edición máis vellaEdición máis nova →
Contido eliminado Contido engadido
VisualTexto wiki
Agremon (conversa | contribucións)
16.467 edicións
{{control de autoridades}}
Liña 1: Liña 1:
En telecomunicación, '''4G''' úsase para referirse á cuarta xeración de tecnoloxías de [[Teléfono móbil|telefonía móbil]]. sucede ás tecnoloxías [[Telefonía móbil 2G|2G]] e [[Telefonía móbil 3G|3G]], e antecede á [[5G]].
En telecomunicación, '''4G''' úsase para referirse á cuarta xeración de tecnoloxías de [[Teléfono móbil|telefonía móbil]]. Sucede ás tecnoloxías [[Telefonía móbil 2G|2G]] e [[Telefonía móbil 3G|3G]], e antecede á [[5G]].


A [[Unión Internacional de Telecomunicacións]] (UIT) creou no seu día un comité para definir as especificacións técnicas. É o [[IMT-Advanced]], no que se definen os requisitos necesarios para que unha norma sexaconsiderada da xeración 4G. Entre os requisitos incluídos está que a velocidade máxima de transmisión de datos debe estar entre 100 [[Bit/s|Mbit/s]] (12,5 [[MB/s]]) ey 1 Gbit/s (125 MB/s). Hai que resaltar que dos grupos de traballo da UIT forman parte empresas, estudando tecnoloxías reais existentes. Por iso, a norma [[Long Term Evolution|LTE]] (''long term evolution:'' ‘evolución a longo prazo’) derivbada da norma [[3GPP]] non é 4G ó non cumprir os requisitos definidos pola IMT-Advanced en características de velocidades pico de transmisión e eficiencia espectral. Aínda así a UIT declaró no [[2010]] que os candidatos a 4G, como era aquel, podían publicitarse mentras como 4G.
A [[Unión Internacional de Telecomunicacións]] (UIT) creou no seu día un comité para definir as especificacións técnicas. É o [[IMT-Advanced]], no que se definen os requisitos necesarios para que unha norma sexa considerada da xeración 4G. Entre os requisitos incluídos está que a velocidade máxima de transmisión de datos debe estar entre 100 [[Bit/s|Mbit/s]] (12,5 [[MB/s]]) ey 1 Gbit/s (125 MB/s). Hai que resaltar que dos grupos de traballo da UIT forman parte empresas, estudando tecnoloxías reais existentes. Por iso, a norma [[Long Term Evolution|LTE]] (''long term evolution:'' ‘evolución a longo prazo’) derivbada da norma [[3GPP]] non é 4G ó non cumprir os requisitos definidos pola IMT-Advanced en características de velocidades pico de transmisión e eficiencia espectral. Aínda así a UIT declarou no [[2010]] que os candidatos a 4G, como era aquel, podían publicitarse mentres como 4G.


4G está baseada por completo no [[Protocolo de Internet|protocolo IP]], sendo un sistema e unha rede, que se acada grazas á converxencia entre redes cableadas e inarámicas. A principal diferencia coas xeracións anteriores é a capacidade para soportar velocidades de acceso meirandes de 100 Mbit/s en movemento e 1 Gbit/s en repouso, mantendo unha calidade de servizo ([[QoS]]) de punta a punta de alta seguridade co mínimo custe posible.
4G está baseada por completo no [[Protocolo de Internet|protocolo IP]], sendo un sistema e unha rede, que se acada grazas á converxencia entre redes cableadas e sen cable. A principal diferencia coas xeracións anteriores é a capacidade para soportar velocidades de acceso meirandes de 100 Mbit/s en movemento e 1 Gbit/s en repouso, mantendo unha calidade de servizo ([[QoS]]) de punta a punta de alta seguridade co mínimo custe posible.


O [[WWRF]] (''Wireless World Research Forum'') pretendeu que 4G fose unha fusión de tecnoloxías e protocolos, non só unha norma única, semellante a 3G, que inclúe tecnoloxías como [[GSM]] e [[CDMA]].<ref>http://www.idg.es/pcworldtech/mostrararticulo.asp?id=185167&seccion=movilidad, arquivado en https://web.archive.org, consultado o 28 de out. de 2020</ref>
O [[WWRF]] (''Wireless World Research Forum'') pretendeu que 4G fose unha fusión de tecnoloxías e protocolos, non só unha norma única, semellante a 3G, que inclúe tecnoloxías como [[GSM]] e [[CDMA]].<ref>http://www.idg.es/pcworldtech/mostrararticulo.asp?id=185167&seccion=movilidad, arquivado en https://web.archive.org, consultado o 28 de out. de 2020</ref>
Liña 13: Liña 13:
== Notas ==
== Notas ==
<references />
<references />
{{control de autoridades}}


[[Categoría:Telefonía móbil]]
[[Categoría:Telefonía móbil]]

Revisión como estaba o 28 de outubro de 2020 ás 15:28

En telecomunicación, 4G úsase para referirse á cuarta xeración de tecnoloxías de telefonía móbil. Sucede ás tecnoloxías 2G e 3G, e antecede á 5G.

A Unión Internacional de Telecomunicacións (UIT) creou no seu día un comité para definir as especificacións técnicas. É o IMT-Advanced, no que se definen os requisitos necesarios para que unha norma sexa considerada da xeración 4G. Entre os requisitos incluídos está que a velocidade máxima de transmisión de datos debe estar entre 100 Mbit/s (12,5 MB/s) ey 1 Gbit/s (125 MB/s). Hai que resaltar que dos grupos de traballo da UIT forman parte empresas, estudando tecnoloxías reais existentes. Por iso, a norma LTE (long term evolution: ‘evolución a longo prazo’) derivbada da norma 3GPP non é 4G ó non cumprir os requisitos definidos pola IMT-Advanced en características de velocidades pico de transmisión e eficiencia espectral. Aínda así a UIT declarou no 2010 que os candidatos a 4G, como era aquel, podían publicitarse mentres como 4G.

4G está baseada por completo no protocolo IP, sendo un sistema e unha rede, que se acada grazas á converxencia entre redes cableadas e sen cable. A principal diferencia coas xeracións anteriores é a capacidade para soportar velocidades de acceso meirandes de 100 Mbit/s en movemento e 1 Gbit/s en repouso, mantendo unha calidade de servizo (QoS) de punta a punta de alta seguridade co mínimo custe posible.

O WWRF (Wireless World Research Forum) pretendeu que 4G fose unha fusión de tecnoloxías e protocolos, non só unha norma única, semellante a 3G, que inclúe tecnoloxías como GSM e CDMA.[1]

A empresa xaponesa NTT DoCoMo foi a primeira en realizar experimentos coas tecnoloxías 4G, acadando 100 Mbit/s (12,5 MB/s) nun coche a 200 km/h. Lanzou os primeiros servizos 4G baseados en tecnoloxía LTE en decembro de 2010 en Toquio, Nagoia e Osaca.

No 2020 a ESA proba a tecnoloxía 4G na Lúa.[2]

Notas

  1. ↑ http://www.idg.es/pcworldtech/mostrararticulo.asp?id=185167&seccion=movilidad, arquivado en https://web.archive.org, consultado o 28 de out. de 2020
  2. ↑ "Probando el funcionamiento de la tecnología 4G en la Luna". www.esa.int (en inglés). Consultado o 2020-10-28. 
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Telefonía_móbil_4G&oldid=5610541»