La dolce vita: Diferenzas entre revisións
m Moving from Category:Cine en branco e negro to Category:Filmes en branco e negro using Cat-a-lot |
Sen resumo de edición Etiquetas: edición desde un dispositivo móbil Edición feita a través do sitio móbil |
||
Liña 22: | Liña 22: | ||
| imdb_id = |
| imdb_id = |
||
}} |
}} |
||
'''La dolce vita''' (literalmente, '''A vida |
'''La dolce vita''' (literalmente, '''A vida doce''') é un filme [[italia]]no do director da mesma nacionalidade [[Federico Fellini]] que obtivo o [[Oscar]] ao mellor vestiario no [[1961]], sendo nomeado a catro deles, incluíndo director e guión orixinal, e a [[Palma de Ouro]] no [[Festival Internacional de Cine de Cannes]] do [[1960]]. |
||
== Argumento == |
== Argumento == |
Revisión como estaba o 22 de outubro de 2020 ás 17:22
La dolce vita | |
---|---|
Marcello Mastroianni e Anita Ekberg nun fotograma da película. | |
Ficha técnica | |
Título orixinal | La dolce vita |
Director | Federico Fellini |
Produtor | Pathé / Riama Film |
Guión | Federico Fellini Tullio Pinelli Ennio Flaiano Brunello Rondi |
Intérpretes | Marcello Mastroianni Anita Ekberg Anouk Aimée Yvonne Furneaux Alain Cuny Nadia Gray Annibale Ninchi Margali Noel Lex Barker Jacques Sernas |
Música | Nino Rota |
Fotografía | Otello Martelli |
Montaxe | Columbia Pictures |
Estrea | 1960 |
Duración | 175 minutos |
Orixe | Italia |
Xénero | Drama, Comedia |
Na rede | |
La dolce vita (literalmente, A vida doce) é un filme italiano do director da mesma nacionalidade Federico Fellini que obtivo o Oscar ao mellor vestiario no 1961, sendo nomeado a catro deles, incluíndo director e guión orixinal, e a Palma de Ouro no Festival Internacional de Cine de Cannes do 1960.
Argumento
Carente dunha trama no seu sentido tradicional e estruturada de xeito episódico, narra os acontecementos da vida de Marcello Rubini (Marcello Mastroianni), angustiado xornalista do corazón mergullado de cheo nos excesos da vida nocturna da clase alta romana e das estrelas dos medios, como a actriz Sylvia (Anita Ekberg). As desenfreadas e exuberantes esmorgas dos ricos romanos contrastan coa escena central do falso milagre da aparición da Virxe, na que moreas de xente humilde acoden desesperadas ao lugar onde se supón que se apareceu para pedirlle diversos favores, vítimas da ignorancia e do engano.
Filme profundamente pesimista, está ateigado de escenas antolóxicas, como a de Anita Ekberg dentro da Fontana di Trevi, ademais de ser unha sátira implacable da sociedade do seu tempo.
Como curiosidade pódese citar que o termo paparazzi para designar aos fotógrafos pesados e carentes de escrúpulos deriva dun personaxe do filme, Paparazzo, amigo de Marcello e que representa ese tipo de reporteiro fotográfico.
Véxase tamén
Outros artigos
Ligazóns externas
- Ficha da película en Film Affinity.
- Ficha da película en El criticón.