Usuario:Lansbricae: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Lansbricae (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Lansbricae (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 5: Liña 5:
[[Image:Seat 1500 en Santiago (2007).JPG|thumb|center|300px|Con este coche paseamos aos [[vandalismo|vándalos]]]]
[[Image:Seat 1500 en Santiago (2007).JPG|thumb|center|300px|Con este coche paseamos aos [[vandalismo|vándalos]]]]
[[Image:Seat 1500 front.jpg|right|300px|thumb|Ampliación de parque móbil para a loita contra o vandalismo]]
[[Image:Seat 1500 front.jpg|right|300px|thumb|Ampliación de parque móbil para a loita contra o vandalismo]]
[[Image:Autobus en Pontevedra.JPG|thumb|right|300px|Bus pra levar aos amijos de copas]]


===Qué estou a facer?===
===Qué estou a facer?===

Revisión como estaba o 17 de novembro de 2007 ás 20:58

En proceso de meditación trascendental ou vanal (sic. depende das conclusións que saque)
É malo eso de preguntarse cousas xa que as veces chegas a respostas desagradabels
Inda non es do clube? A qué esperas, Afíliate?


Con este coche paseamos aos vándalos
Ampliación de parque móbil para a loita contra o vandalismo
Bus pra levar aos amijos de copas

Qué estou a facer?


Que fago normalmente


Recursos varios


Poemario emprestado

Wikiproxecto Dereitos humanos Este usuario é membro do Wikiproxecto Dereitos humanos.


<table, align="left" cellspacing="20">


Não so vinho, mas nele o olvido, deito
Na taça, serei ledo, porque a dita
É ignora. Quem, lembrando
Ou prevendo, sorrira?

Dos brutos, não a vida, señao a alma,
Consigamos, pensando recolhidos
No impalpavel destino
Que não spera nem lembra.

Com mao mortal elevo à mortal boca
Em frágil taça o passageiro vinho,
Baços os ollos feitos para deixar de ver.


Fernando Pessoa na obra (Menssagem).

Last Blues, to be read some day

Era só un galanteo,
seguramente o sabías-
alguén foi ferido
fai moito tempo.

Todo está igual,
o tempo pasou-
un día chegaches,
un día morrerás.

Alguén morreu
fai moito tempo-
alguén que tentou,
pero non soubo.

Cesare Pavese


O Infante

Deus quere, o homem sonha, a obra nasce
Deus quis que a terra fose toda unha,
Que o mar unisse, já não separase.
Sagrou-te, e foste desvendando a espuma,

E a ola branca foi de ilha em continente,
Clareou, correndo, até ao fin do mundo,
E viu-se a terra inteira de repente,
Surgire, redonda, do azul profundo.

Quem te sagrou criou-te português.
Do mar e nós em ti nos deu sinal.
Cumpriuse o Mar, e o Império se desfez.
Senhor, falta cumprir-se Portugal!

Fernando Pessoa (moi recomendable a versión cantada por Dulce Pontes)


La Aurora

La aurora de Nueva York tiene
cuatro columnas de cieno
y un huracán de negras palomas
que chapotean las aguas podridas.

La aurora de Nueva York gime
por las inmensas escaleras
buscando entre las aristas
nardos de angustia dibujada.

La aurora llega y nadie la recibe en su boca
porque allí no hay mañana ni esperanza posible.
A veces las monedas en enjambres furiosos
taladran y devoran abandonados niños.

Los primeros que salen comprenden con sus huesos
que no habrá paraíso ni amores deshojados:
saben que van al cieno de números y leyes,
a los juegos sin arte, a sudores sin fruto.

La luz es sepultada por cadenas y ruidos
en impúdico reto de ciencia sin raíces.
Por los barrios hay gentes que vacilan insomnes
como recién salidas de un naufragio de sangre.

Federico García Lorca, Poeta en Nueva York (muy recomendable la versión cantada por Enrique Morente junto a Lagartija Nick en Omega).