Walter Schottky

Walter Schottky

Nome orixinal	Walter Hermann Schottky
Biografía
Nacemento	23 de xullo de 1886 Zürich, Suíza
Morte	4 de marzo de 1976 (89 anos) Forchheim, Alemaña
Datos persoais
País de nacionalidade	Alemaña
Formación profesional	Doutor en Física
Educación	Universidade Humboldt de Berlín Universidade de Würzburg
Director de tese	Max Planck e Heinrich Rubens (pt)
Actividade
Campo de traballo	Física do estado sólido (pt) , física, enxeñaría eléctrica, Electrónica, Semicondutor, electron emission (en) e Investigación e Desenvolvemento
Ocupación	físico , enxeñeiro , profesor universitario , inventor , electrotechnician (en)
Empregador	Universidade de Jena) Siemens AG Universidade de Wurzburgo Universidade de Rostock Siemens AG
Profesores	Max Planck
Lingua	Lingua alemá
Familia
Pai	Friedrich Schottky
Irmáns	Ernst Max Schottky
Premios
Medalla Hughes (1936) Medalla Carl Friedrich Gauss (1962) Werner-von-Siemens-Ring (1964)
Lista (1964)  Anel Werner von Siemens (pt) (1962)  Medalha Carl Friedrich Gauß (pt) (1936)  Medalha Hughes (pt)  Honorary doctor of the Technical University of Berlin (en)  honorary doctor of ETH Zürich (en)

Walter Hermann Schottky, nado en Zúric (Suíza) o 23 de xullo de 1886 e finado en Forchheim (Baviera) o 4 de marzo de 1976, foi un físico alemán.

Traxectoria

Fillo do matemático Friedrich Schottky, estudou física na Universidade Humboldt de Berlín e na Universidade de Wurzburgo. Foi alumno de Max Planck, que dirixiu a súa tese de doutoramento. Traballou para Universidade de Jena (1912-1914), a empresa Siemens AG (1914-1919), a Universidade de Wurzburgo (1919-1923), a Universidade de Rostock (1923-1927) e, de novo, para Siemens AG (1927-1958).

Schottky inventou a pantalla da rede de tubo de baleiro en 1915 e a válvula termoiónica tétrodo en 1919, mentres traballaba na Siemens. En 1938 formulou unha teoría para predicir o efecto Schottky, que agora se utiliza nos díodos Schottky.

Foi galardoado en 1936 coa medalla Hughes, concedida pola Royal Society «polo seu descubrimento do efecto Schrotlky na emisión termoiónica e a súa invención do tétrodo de pantalla de rede e dun método superheterodino de recibir sinais inalámbricas».​ O efecto Schrottky describe as variacións espontáneas en tubos de baleiro.

En 1964 recibiu o Anel Werner von Siemens en honor ao seu pioneiro labor no desenvolvemento físico para a comprensión de moitos fenómenos que deron lugar a numerosos e importantes aparatos técnicos, entre eles amplificadores de tubo e semicondutores.