Satélite de observación terrestre: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Nova páxina: '''SATÉLITE DE OBSERVACIÓN TERRESTRE''' Os satélites de observación terrestre son satélites artificiais diseñados para observar a Terra dende unha órbita. Son parecidos aos sat...
 
Liña 1: Liña 1:
Os '''satélites de observación terrestre''' son [[satélites]] artificiais diseñados para observar a [[Terra]] dende unha órbita. Son parecidos aos satélites espías pero diseñados especificamente para aplicacións non militares como o control do [[medio ambiente]], [[meteoroloxía]], [[cartografía]], etc.
'''SATÉLITE DE OBSERVACIÓN TERRESTRE'''


==Funcionamento==
Os satélites de observación terrestre son satélites artificiais diseñados para observar a Terra dende unha órbita. Son parecidos aos satélites espías pero diseñados especificamente para aplicacións non militares como o control do medio ambiente, meteoroloxía, cartografía, etc.



'''''Funcionamento''''' [editar]


Os satélites de observación da terra, divídense , segundo a súa órbita, en satélites de órbita baixa ( LEO) e satélites de órbita xeoestacionaria (GEO).
Os satélites de observación da terra, divídense , segundo a súa órbita, en satélites de órbita baixa ( LEO) e satélites de órbita xeoestacionaria (GEO).
Os LEOs van cambiando nun rango típicamente, 200 a 1200 km sobre a superficie terrestre, o que significa que poseen períodos comprendidos entre 90 minutos e 5 horas e polos tanto son excelentes candidatos para realizar exploracións exhaustivas da superficie terrestre(detección de incendios, determinación da biomasa, estudo da capa de ozono, etc...). Ej.: TRMM
Os LEOs van cambiando nun rango típicamente, 200 a 1200 km sobre a superficie terrestre, o que significa que poseen períodos comprendidos entre 90 minutos e 5 horas e polos tanto son excelentes candidatos para realizar exploracións exhaustivas da superficie terrestre (detección de [[incendios]], determinación da [[biomasa]], estudo da capa de [[ozono]], etc...). Ej.: TRMM
os GEOs teñen unha órbita fixa a 35875 km de distancia, en órbita ecuatorial (o que significa que quedan en dirección sur para os habitantes do hemisferio norte, en dirección norte para os habitantes do hemisferio sur e xusto enrriba dos habitantes do ecuador). Ademais, polas características da órbita xeostacionaria, sempre quedan fixos no mesmo punto. Son excelentes para estudos de meteoroloxía (Meteosat).
os GEOs teñen unha órbita fixa a 35875 km de distancia, en órbita ecuatorial (o que significa que quedan en dirección sur para os habitantes do hemisferio norte, en dirección norte para os habitantes do hemisferio sur e xusto enrriba dos habitantes do ecuador). Ademais, polas características da órbita xeostacionaria, sempre quedan fixos no mesmo punto. Son excelentes para estudos de [[meteoroloxía]] ([[Meteosat]]).
Os instrumentos de observación dependen do obxeto do estudo; variando desde observación no espectro visible, as microondas, etc...
Os instrumentos de observación dependen do obxeto do estudo; variando desde observación no espectro visible, as [[microondas]], etc...
A maioría de satélites limítanse a instrumentos pasivos, isto é, a recoller a radiación xa presente, principalmente no espectro visible. Ditos satélites van equipados con lentes similares ás dun telescopio terrestre, unha cámara CCD, etc...
A maioría de satélites limítanse a instrumentos pasivos, isto é, a recoller a radiación xa presente, principalmente no espectro visible. Ditos satélites van equipados con lentes similares ás dun telescopio terrestre, unha cámara CCD, etc...


Caso especial: o SAR [editar]
Outro caso especial: o LIDAR [editar]


'''''SAR'''''
===SAR===

Un Radar de Apertura Sintética (acrónimo SAR, do inglés Synthetic Aperture Radar) é un tipo de sistema radar. Consiste en procesar mediante complicados algoritmos a información capturada pola antena do radar. Este procesado busca combinar a información obtida en varios "lugares" da antena para recrear un só "barrido virtual". Ao final o sistema radar proporciona o mesmo rendemento que daría si estivese equipado cunha antena moito máis grande e directiva que a que ten en realidade. O seu uso limítabase, na súa creación, en casos nos que o radar estaba en movemento e os brancos relativamente inmóviles ([[avións]]). Tamén usouse en aplicacións de teledetección e en [[cartografía]].


Un Radar de Apertura Sintética (acrónimo SAR, do inglés Synthetic Aperture Radar) é un tipo de sistema radar. Consiste en procesar mediante complicados algoritmos a información capturada pola antena do radar. Este procesado busca combinar a información obtida en varios "lugares" da antena para recrear un só "barrido virtual". Ao final o sistema radar proporciona o mismo rendimiento que daría si estuviese equipado con una antena mucho más grande y directiva que la que tiene en realidad. Su uso limítabase, na súa creación, en casos nos que o radar estaba en movemento e os brancos relativamente inmóviles (avións). Tamén usouse en aplicacións de teledetección e en cartografía.


===LIDAR===


LIDAR (un acrónimo do inglés Light Detection and Ranging; or (Laser Imaging Detection and Ranging) é unha tecnoloxía que permite determinar a distancia dende un emisor láser a un obxecto ou superficie utilizando unha faz láser pulsado. Ao igual que ocorre coa tecnoloxía radar, onde utilízanse ondas de [[radio]] en vez de luz, a distancia ao obxeto determínase medindo o tempo de retraso entre a emisión do pulso e a súa detección a través da señal reflexada. En xeral, a tecnoloxía lidar ten aplicacións en xeoloxía, sismoloxía e física da atmósfera.
'''''LIDAR'''''


[[Category:Astronomía]]
LIDAR (un acrónimo do inglés Light Detection and Ranging; or (Laser Imaging Detection and Ranging) é unha tecnoloxía que permite determinar a distancia dende un emisor láser a un objeto ou superficie utilizando unha faz láser pulsado. Ao igual que ocorre coa tecnoloxía radar, onde utilízanse ondas de radio en vez de luz, a distancia ao obxeto determínase medindo o tempo de retraso entre a emisión do pulso e a súa detección a través da señal reflejada. En xeral, a tecnoloxía lidar ten aplicacións en xeología, sismoloxía e física da atmósfera.

Revisión como estaba o 15 de novembro de 2007 ás 19:55

Os satélites de observación terrestre son satélites artificiais diseñados para observar a Terra dende unha órbita. Son parecidos aos satélites espías pero diseñados especificamente para aplicacións non militares como o control do medio ambiente, meteoroloxía, cartografía, etc.

Funcionamento

Os satélites de observación da terra, divídense , segundo a súa órbita, en satélites de órbita baixa ( LEO) e satélites de órbita xeoestacionaria (GEO). Os LEOs van cambiando nun rango típicamente, 200 a 1200 km sobre a superficie terrestre, o que significa que poseen períodos comprendidos entre 90 minutos e 5 horas e polos tanto son excelentes candidatos para realizar exploracións exhaustivas da superficie terrestre (detección de incendios, determinación da biomasa, estudo da capa de ozono, etc...). Ej.: TRMM os GEOs teñen unha órbita fixa a 35875 km de distancia, en órbita ecuatorial (o que significa que quedan en dirección sur para os habitantes do hemisferio norte, en dirección norte para os habitantes do hemisferio sur e xusto enrriba dos habitantes do ecuador). Ademais, polas características da órbita xeostacionaria, sempre quedan fixos no mesmo punto. Son excelentes para estudos de meteoroloxía (Meteosat). Os instrumentos de observación dependen do obxeto do estudo; variando desde observación no espectro visible, as microondas, etc... A maioría de satélites limítanse a instrumentos pasivos, isto é, a recoller a radiación xa presente, principalmente no espectro visible. Ditos satélites van equipados con lentes similares ás dun telescopio terrestre, unha cámara CCD, etc...


SAR

Un Radar de Apertura Sintética (acrónimo SAR, do inglés Synthetic Aperture Radar) é un tipo de sistema radar. Consiste en procesar mediante complicados algoritmos a información capturada pola antena do radar. Este procesado busca combinar a información obtida en varios "lugares" da antena para recrear un só "barrido virtual". Ao final o sistema radar proporciona o mesmo rendemento que daría si estivese equipado cunha antena moito máis grande e directiva que a que ten en realidade. O seu uso limítabase, na súa creación, en casos nos que o radar estaba en movemento e os brancos relativamente inmóviles (avións). Tamén usouse en aplicacións de teledetección e en cartografía.


LIDAR

LIDAR (un acrónimo do inglés Light Detection and Ranging; or (Laser Imaging Detection and Ranging) é unha tecnoloxía que permite determinar a distancia dende un emisor láser a un obxecto ou superficie utilizando unha faz láser pulsado. Ao igual que ocorre coa tecnoloxía radar, onde utilízanse ondas de radio en vez de luz, a distancia ao obxeto determínase medindo o tempo de retraso entre a emisión do pulso e a súa detección a través da señal reflexada. En xeral, a tecnoloxía lidar ten aplicacións en xeoloxía, sismoloxía e física da atmósfera.