Usuario:Eduardo Pazos/Talismán

O talismán de Carlos Magno, tamén un relicario ao parecer atopouse no seu corpo cando a súa tumba foi aberta.

Un talismán é un obxecto que, segundo a crenza do usuario, posúe propiedades maxicas que fornecen poder, enerxía e beneficios específicos ao posuidor. Segundo a organización Orde Hermética da Aurora Dourada, un talismán é definido como "unha figura máxica cargada coa forza que se destina a representar".

Etimoloxía

Talismán cristián (Breverl), século XVIII

A palabra talismán ven do francés talisman , do árabe tilism (طلسم, plural طلاسم talassim), que ven do grego antigo telesma (τέλεσμα), significando "conclusión, rito relixioso, pagamento", e do verbo teleō (τελέω), "conclúo, fago un ritual".

Preparación de talismáns

As escolas máxicas tradicionais aconsellan que un talismán sexa creado pola persoa que planifica usalo. Dise tamén que a persoa que fai o talismán debe ser ben versado no simbolismo das forzas elementais e planetarias. Por exemplo, varios talismáns medievais coñecidos presentaban sinais e símbolos xeománticos en relación aos símbolos dos planetas, que tamén san frecuentemente usados na adiviñación xeomántica e na alquimia.

Outros recursos cun asociacións máxicas — como cores, aromas, simboloxía, padróns e figuras cabalísticas — — poden ser integrados á creación dun talismán, ademais do simbolismo planetario ou elemental escollido. Con todo, estes deben ser usados en harmonía coa forza elemental ou planetaria escollida para amplificar o poder previsto do talismán. Tamén é posible engadir un toque persoal ó talismán, incorporando un verso, inscrición ou padrón que teña un significado particular para o creador. Estas inscricións poden ser sixilos (emblemas máxicos), versículos da Biblia ou sonetos, pero tamén deben estar en harmonía co propósito orixinal do talismán.

Uso de talismáns na medicina medieval

Lea Olsan escribe sobre o uso de amuletos e talismáns, conforme prescrito por médicos no período medieval. Ela sinala que o uso de tales encantos e oracións "poucas veces foi un tratamento de elección" porque eses tratamentos non podían ser debidamente xustificados no campo das ensinanzas médicas de Galen. Seu uso, con todo, normalmente considerábase aceptable; referencias a amuletos eran comúns na literatura médica medieval.

Por exemplo, un coñecido médico medieval, Xilberto, escribe sobre a necesidade de usar un talismán para garantir a concepción dunha nena. El describe o proceso de produción dese tipo de talismán como "[...] escribindo palabras, algunhas ininterrompidas, outras bíblicas, nun pergamiño a estar colgado no pescozo do home ou muller durante a relación sexual".

Exemplos

Zulfiqar

Zulfiqar, a espada máxica de Ali, era frecuentemente retratada en bandeiras otomás, especialmente cando é usada pola cabalería janízara, nos séculos XVI e XVII.

Esta versión da oración completa de Zulfiqar tamén se atopa a miúdo nos talismáns guerreiros Quizilbache:

شاه مردان، شیر یزدان، قدرت خدا، لا فتى إلا علي، لا سيف إلا ذو الفقار،	''Shah-e-Mardan, Sher-e-Yazdan, Qudrat-e-Khuda, Lafata illa Ali; La Saifa illa Zulfiqar.''	"Líder de homes de armas, O león de Yazdan (un nome de Deus en lingua persa), Pode polo máis alto (Deus), Non hai ninguén como Ali; Ningunha espada como Zulfiqar.

Un rexistro de Live like Ali, die like Hussein, como parte dunha longa inscrición talismánica, foi publicada por Tewfik Canaan en The Decipherment of Persian and sometimes Arabic Talismans (1938).

• 
  O emperador mogul Xá Jeã liderando o Exército Mogol. dirixindo o Exército Mogul. Na esquina superior esquerda, os elefantes de guerra levan emblemas do lendario Zulfiqar.
• 
  Unha bandeira Cirebon con Zulfiqar e Ali representada como un león (que data de finais do século XVIII ou XIX).
• 
  Unha bandeira otomá do inicio do século XIX que contén a Zulfiqar.