Perda de peso

Adelgazamento ou perda de peso, no contexto da medicina, saúde ou fitness, é unha redución da masa corporal dun individuo ou animal, por razón dunha perda media de líquidos, graxa ou de tecidos como o músculo, tendón ou tecido conxuntivo. O adelgazamento pode ser xeneralizado, é dicir, afectando a todo o organismo, ou ben localizado como no caso dunha atrofia muscular por inmovilización. Entrada a terceira idade, o corpo tende a perder de 1 a 2 kg de peso cada década.

Etioloxía

O adelgazamento pode ser non-intencional, como no caso de enfermidades crónicas, tales como a tuberculose e certas formas de cancro — o cancro de pulmón e os do tubo dixestivo son as neoplasias malignas máis frecuentes nos pacientes que experimentan perda de peso non intencional —. Outras formas de perda non-intencional de peso inclúen trastornos que causen vómitos, diarrea, e enfermidades pobremente controladas como a diabetes e o hipertiroidismo.

Noutros casos, o adelgazamento pode ser intencional, un esforzo por parte do individuo, xeralmente centrado en dietas, para mellorar a súa saúde ou a súa aparencia. A perda de peso terapéutica, especialmente en persoas con obesidade pode diminuír o risco da aparición de enfermidades como a hipertensión arterial, cardiopatías e certas formas de cancro. As dietas excesivas ou mal controladas poden producir desnutrición, anemia, atrofia muscular, hipovitaminosis e desequilibrios electrolíticos e hídricos.

Control de peso

Gráfico do índice de masa corporal.
Branco = Baixo peso (IMC <18,5) Amarelo = Rango normal (IMC = 18,5-24,99) Laranxa = Sobrepeso (IMC = 25-29,99) Vermello = Obesidade (IMC ≥30)

Comparación antes (before) e despois (after).

O peso das persoas pode ser avaliado calculando o seu índice de masa corporal que é un método simple e amplamente usado para estimar a proporción de graxa corporal. O IMC foi desenvolvido polo estatístico e antropometrista belga Adolphe Quetelet. Este é calculado dividindo o peso do suxeito (en quilogramos) polo cadrado da súa altura (en metros), por tanto é expresado en kg / m².

Os organismos gobernamentais en EUA determinan o sobrepeso e a obesidade usando o índice de masa corporal (IMC), utilizando o peso e altura para determinar a graxa corporal. Un IMC entre 25 e 29,9 é considerado sobrepeso e calquera valor sobre 30 é obesidade. Individuos cun IMC por encima de 30 incrementan o risco de perigo para a saúde.

A OMS (Organización Mundial da Saúde) establece unha definición comunmente en uso cos seguintes valores, acordados en 1997, publicados en 2000 e axustados no 2010:

• IMC menos de 18,5 é por baixo do peso normal.
• IMC de 18,5-24,9 é peso normal
• IMC de 25,0-29,9 é sobrepeso.
• IMC de 30,0-34,9 é obesidade clase I.
• IMC de 35,0-39,9 é obesidade clase II.
• IMC de 40,0 ou maior é obesidade clase III, grave (ou mórbida).
• IMC de 35,0 ou maior na presenza de polo menos unha ou outra morbilidad significativa é tamén clasificada por algunhas persoas como obesidade mórbida.

Nun marco clínico, os médicos toman en conta a raza, a etnia, a masa magra (musculatura), idade, sexo e outros factores os cales poden infectar a interpretación do índice de masa corporal. O IMC sobreestima a graxa corporal en persoas moi musculosas e a graxa corporal pode ser subestimada en persoas que perderon masa corporal (moitos anciáns).

A obesidade leve como é definida segundo o IMC, non é un factor de risco cardiovascular e por tanto o IMC non pode ser usado como un único predictor clínico e epidemiolóxico da saúde cardiovascular.

Véxase tamén

Outros artigos

• Suicidio
• Obesidade
• Hixiene
• Exercicio físico
• Saúde
• Índice de masa corporal
• Dieta

Ligazóns externas

• Health benefits of losing weight By IQWiG at PubMed Health, (en inglés).
• Weight-control Information Network, (en inglés).
• Nutrition in cancer care By NCI at PubMed Health, (en inglés). [1]
• Unintentional weight loss, (en inglés). [2]