Casa de Anjou: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Servando2 (conversa | contribucións)
Servando2 (conversa | contribucións)
Liña 85: Liña 85:
* [[Roberto I de Nápoles|Roberto I]] (1309 - 1343)
* [[Roberto I de Nápoles|Roberto I]] (1309 - 1343)
* [[Xoana I de Nápoles|Xoana I]] (1343 - 1382)
* [[Xoana I de Nápoles|Xoana I]] (1343 - 1382)
** A morte de Xoana I provoca unha guerra de sucesión entre o seu primo Carlos de Anjou-Durazzo e o seu fillo adoptivo Luís (pertencente á terceira casa de Anjou). Tras da morte de Luís en [[1384]], Carlos proclamouse rei. Mentres, os descendentes de Luís convéertense en ''reies titulares''.
** A morte de Xoana I provoca unha guerra de sucesión entre o seu primo [[Carlos de Anjou-Durazzo]] e o seu fillo adoptivo [[Luís I de Provenza|Luís]] (pertencente á terceira casa de Anjou). Tras da morte de Luís en [[1384]], Carlos proclamouse rei. Mentres, os descendentes de Luís convértense en ''reis titulares''.


==== Rama Anjou-Durazzo ====
==== Rama Anjou-Durazzo ====

Revisión como estaba o 13 de febreiro de 2020 ás 20:27

Armas da casa de Anjou tal como figuran no escusón do Escudo de España actual.

Coñécese como casa de Anjou ou dinastía Anxevina a tres dinastías de orixe francesa, das que se orixinaron distintas casas reais. En todos os casos a casa toma o nome do Condado de Anjou, cuxo título ostentaban os tres fundadores. Distintos membros das casas de Anjou chegaron a reinar en Xerusalén, Inglaterra, Sicilia, Nápoles, Hungría e Polonia.

Primeira casa de Anjou

A primeira casa de Anjou orixinouse no Condado de Anjou, ao oeste de Francia. Considérase a Fulco III, o Negro, cuarto conde de Anjou (Andegavensium comes), como o fundador da dinastía. A casa dividiuse en dúas ramas: unha reinou en Xerusalén, e a principal en Inglaterra (Plantagenet).

Condes de Anjou

Reis de Xerusalén

Armas do Reino de Xerusalén

En 1129 Fulco V de Anjou casou con Melisanda, única filla de Balduíno II de Xerusalén, deixando o Condado de Anjou ao seu fillo Godofredo. Á morte de Balduíno en 1131 converteuse no rei Fulco I.

Reis de Inglaterra

Artigo principal: Casa de Plantagenet.
Armas de Godofredo V de Anjou
Armas dos Plantagenet entre 1199 e 1340

En 1127, Godofredo, fillo de Fulco V de Anjou, casou con Matilde, única filla do rei Henrique I de Inglaterra. Cando, en 1129, Filipe V casou con Melisenda de Xerusalén, deixou o Condado a seu fillo, Godofredo V.

En 1135, tras a morte de Henrique I, Estevo de Blois, sobriño do rei, fíxose coroar rei de Inglaterra. As loitas entre os partidarios de Estevo e os de Matilde levaron a unha guerra civil, coñecida como a "anarquía inglesa".

En 1151 Henrique I herdou o Condado de Anjou, tras a morte de seu pai Godofredo V. En 1153 Estevo asinou o tratado de Wallingford, polo que designaba como seu sucesor a Henrique, que sería coroado como Henrique II de Inglaterra. A herdanza combinada de Henrique, ademais dos territorios que foi incorporando por matrimonio ou conquista, formarían o que se denomina Imperio Anxevino.

En Inglaterra, a dinastía Anjou comezou a ser coñecida como dinastía Plantagenet, debido a unha característica da vestimenta de Godofredo V de Anjou. O conde levaba sempre no gorro unha ramiña de xesta (ou Genista), en francés genêt, o que lle valeu o alcume de Godofredo "Plantagenet". Desde entón, a casa pasou a ser coñecida como dos Plantagenet.

En 1455 estalou a guerra das dúas rosas que enfrontou a dúas ramas da dinastía Plantagenet, a casa de Lancaster (reinante) e a casa de York. Finalmente, Eduardo de York (tataraneto de Eduardo III) converteuse en rei. A casa de York ostentou a coroa inglesa até a batalla de Bosworth (1485), na que o rei Ricardo III foi derrotado e morto polo exército de Henrique Tudor (descendente ilexítimo de Eduardo III). Tras a batalla, Henrique foi coroado rei, acabando así a casa de Plantagenet e naciendo a de Tudor.

Casa de Anjou-Sicilia ou casa Capeta de Anjou

Armas de Carlos I de Sicilia

En 1203 Filipe II de Francia conquistou os territorios que tiña en Francia o rei inglés (daquela Xoán I), entre eles o Condado de Anjou, que pasou ao patrimonio da coroa francesa.

En 1246 Luís IX de Francia concedeu os Condados de Anjou e do Maine ao seu irmán Carlos, que se converteu no fundador da segunda casa de Anjou. Cos netos de Carlos, a dinastía dividiuse en varias ramas: os Anjou-Sicilia (rama principal que reinou en Nápoles), os Anjou-Durazzo, os Anjou de Hungría e os Anjou-Taranto.

Reis de Nápoles

En 1265 o papa Clemente IV concedeu a Carlos de Anjou o Reino de Sicilia (que comprendía tamén o Reino de Nápoles), cuxa coroa ostentaban os Hohenstaufen, inimigos do papa polas loitas entre güelfos e xibelinos. O 26 de febreiro de 1266, na batalla de Benevento, o rei Manfredo I de Hohenstaufen foi derrotado e morto. Tras a batalla Carlos foi coroado rei de Sicilia.

Armas dos Anjou-Sicilia a partir de Carlos II

O 30 de marzo de 1282 a cidade de Palermo, capital do Reino, rebelouse contra os franceses e masacrou a gornición de Carlos (Vésperas sicilianas). A rebelión estendeuse por toda a illa e os franceses foron expulsados. O pobo solicitou a axuda de Pedro III de Aragón, que foi coroado como rei de Sicilia, producíndose a división deste Reino entre o Reino de Sicilia peninsular, ou da Sicilia citerior Reino de Nápoles, baixo dominio anxevino, e o Reino de Sicilia insular (Reino de Sicilia, baixo dominio aragonés. Desde entón, Carlos e os seus descendentes só reinaron sobre o Reino de Nápoles.

  • Carlos I (1282 - 1285)
  • Carlos II (1285 - 1309)
  • Roberto I (1309 - 1343)
  • Xoana I (1343 - 1382)
    • A morte de Xoana I provoca unha guerra de sucesión entre o seu primo Carlos de Anjou-Durazzo e o seu fillo adoptivo Luís (pertencente á terceira casa de Anjou). Tras da morte de Luís en 1384, Carlos proclamouse rei. Mentres, os descendentes de Luís convértense en reis titulares.

Rama Anjou-Durazzo

Armas dos Anjou-Durazzo a partir de Carlos III de Nápoles

A rama Anjou-Durazzo reinou sobre Nápoles tras a guerra de sucesión. O seu fundador foi Xoán I de Anjou, duque de Durazzo, fillo de Carlos II de Nápoles. Seu neto Carlos converteuse en rei de Nápoles tras a morte de Xoana I.

Xoana II morreu sen herdeiros, acabando con ela a rama Anjou-Durazzo. Designou como herdeiro a Renato (I) de Anjou, neto do pretendente Luís (I) e, polo tanto, membro da terceira casa de Anjou.

Reis de Hungría (rama Anjou-Hungría)

Tras a morte sen descendencia de Ladislao IV de Hungría en 1290, dous homes disputaron o trono: André (tío segundo do rei) e Carlos Martel de Anjou (fillo de Carlos II de Nápoles e María de Hungría, raíña de Nápoles, irmá de Ladislao IV). André converteuse finalmente en rei, pero a súa morte sen descendencia provocou que a coroa recaese en Carlos Roberto, fillo de Carlos Martel de Anjou.

Armas de Carlos I Roberto de Hungría
  • Carlos Martel (pretendente e despois rei titular). Reclamou o trono húngaro ao ser herdeiro da casa de Árpad por vía materna como fillo de María de Hungría, raíña de Nápoles.
  • Carlos I Roberto (1308 - 1342). Fillo de Carlos Martel de Anjou. Conseguiu obter o trono húngaro e someteu aos poderosos nobres húngaros, poñendo orde no Reino.
  • Luís I (I de Polonia) (1342 - 1382). Fillo de Carlos Roberto. Foi un dos reis máis importantes do medievo húngaro. Durante a súa época o Reino estivo na súa "época duorada".
  • María I (1382 - 1385). Filla de Luís I e última herdeira directa dos Anjou en Hungría.
    • Carlos II de Hungría (Carlos III de Nápoles), pertencente á rama Anjou-Durazzo, que foi chamado pola nobreza húngara e proclamado rei de Hungría en 1385, xa que era o único parente varón de Luís I. Foi asasinado en 1386 polos nobres aliados da raíña consorte Isabel Kotromanić (viúva de Luís I).
  • María I (1386 - 1395)
    • Ladislao I de Nápoles (antirei contra Sexismundo de Hungría). Fillo do asasinado Carlos II, reclamou o trono húngaro e foi coroado provisionalmente en Zarad en 1403. Aínda que nunca exerceu o poder en Hungría, non renunciou ao título de rei, que conservou até a súa morte en 1414. Ao non ser considerada a súa coroación como lexítima, este monarca non se conta oficialmente entre os reis húngaros.

Reis de Polonia

Tras a morte sen descendencia de Casimiro III de Polonia en 1370, o trono foi herdado polo seu sobriño Luís I de Hungría (o fillo da súa irmá Isabel Łokietek).

  • Luis I (I de Hungría) (1370 - 1382). Reinou até a súa morte como rei de Polonia.
  • Eduvixe I (1382 - 1399). Ao non deixar herdeiros varóns o rei Luís I, a súa filla María I de Hungría herdou a coroa húngara e a súa filla Eduvixe a polaca; ambas as dúas contraeron matrimonio con influítes monarcas que eventualmente as desprlazaron e fundarían novas dinastías (Sexismundo de Luxemburgo e Vladislao II Xaguellón, respectivamente).

Emperadores titulares do Imperio Latino (rama Anjou-Taranto)

Armas dos Anjou-Taranto

En 1313 Filipe de Anjou, príncipe de Taranto e fillo de Carlos II de Nápoles, casou con Catarina de Valois-Courtenay, emperatriz titular do Imperio Latino.

  • Filipe I de Taranto (1313 - 1332)
    • Xunto á súa esposa Catalina (1308 – 1346)
  • Roberto de Taranto (1346 - 1364)
  • Filipe II de Taranto (1364 - 1373)
  • Xaime de Baux (1373 - 1383). Por ser fillo de Francisco de Baux, non pertence directamente á casa de Anjou, pero era sobriño de Roberto e Filipe II de Taraento, e fillo de Margarida de Taranto, irmá de ambos.
    • Tras a morte de Xaime I, o título pasa a Luís de Anjou, pretendente ao trono de Nápoles e membro da terceira casa de Anjou, aínda que nin el nin os seus descendentes chegaron a usalo.

Terceira casa de Anjou ou casa de Anjou-Valois

Armas dos Anjou-Valois desde 1382 até 1434

O título do Condado de Anjou foi o dote de Margarida de Anjou, filla de Carlos II de Nápoles. Así, o Condado pasou ao seu marido Carlos de Valois. Ao morre Carlos, o título pasou ao seu fillo Filipe, que se convertería en Filipe VI de Francia. O Condado volvía así, de novo, ao patrimonio da coroa francesa.

En 1356 Xoán II de Francia concedeu os Condados de Anjou e do Maine ao seu fillo Luís, que foi o fundador da terceira casa de Anjou. En 1360 Anjou foi elevado a Ducado.

Xoana I de Nápoles adoptou a Luís para deixarlle as súas posesións, pero á morte da raíña, Luís tivo que loitar contra o outro pretendente, Carlos (pertencente á rama Anjou-Durazzo) que, tras a morte de Luís en 1384 puido reinar efectivamente. Desde entón, os descendentes de Luís foron só reis titulares, excepto no breve reinado de Renato I.

Reis titulares de Nápoles

Xenealoxías da segunda e da terceira casa de Anjou

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Luís VIII de Francia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Dinastía Anjou-Sicilia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Dinastía Capeta
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Carlos de Anjou
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
{{{LuisIX}}}
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Carlos II de Anjou
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Filipe III de Francia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Carlos Martel de Anjou-Sicilia
 
 
 
 
 
 
 
Roberto I de Nápoles
 
 
 
 
 
 
Filipe I de Taranto
 
 
 
 
 
Xoán I de Durazzo
 
Margarida de Anjou
 
 
 
Carlos de Valois
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Dinastía Valois
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Carlos I Roberto de Hungría
 
 
 
 
 
 
 
Carlos de Calabria
 
 
 
 
Luís de Taranto
Filipe II de Taranto
Roberto de Taranto
 
 
Carlos de Durazzo
Luís de Gravina
 
 
Filipe VI de Francia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Luís I de Hungría
André I de Nápoles
 
 
 
Xoana I de Nápoles
 
 
 
 
María de Nápoles
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Carlos III de Nápoles
 
 
Xoán II de Francia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Dinastía Valois-Anjou
 
 
 
 
Dinastía Valois
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
María I de HungríaEduvixe I de Polonia
 
Carlos Martel de Nápoles
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Margarida de Durazzo
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Luís I de Anjou
 
 
 
 
Carlos V de Francia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ladislao I de Nápoles
 
Xoana II de Nápoles
 
 
Luís II de Nápoles
 
 
 
 
Carlos VI de Francia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Luís III de Nápoles
Renato I de Nápoles
Carlos IV de Maine
María de Anjou
 
 
 
Carlos VII de Francia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Carlos V de Maine
 
 
 
Luís XI de Francia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Carlos VIII de Francia

Véxase tamén