Carlos VI de Francia

Carlos VI de Francia

Carlos VI de Francia, o Amado ou o Tolo , nado en París en 1368 e finado no mesmo sitio de 1422, foi rei de Francia (1380 - 1422).

Orixes familiares

Quinto fillo do rei Carlos V de Francia e da súa muller Xoana de Borbón, naceu na corte francesa de París o 3 de decembro de 1368. Por liña paterna era neto de Xoán II de Francia e de Bona de Luxemburgo, e por liña materna do duque Pedro I de Borbón e Isabel de Valois.

Noivas e descendentes

O 17 de xullo de 1385 casou con Isabel en Baviera, filla de Estevo III de Baviera e Taddea Visconti en Amiens. Desta unión naceron:

• O príncipe Carlos de Francia ( 1386 ), delfín de Vienés.
• A princesa Xoana de Francia ( 1388 - 1390 ).
• A princesa Isabel de Valois ( 1389 - 1409 ), casou en 1396 con Ricardo II de Inglaterra e en 1406 co duque Carlos I de Orleans.
• A princesa Xoana de Valois ( 1391 - 1433 ), casou en 1397 co duque Xoán VI da Bretaña.
• O príncipe Carlos de Francia ( 1392 - 1401 ), delfín de Vienés.
• A princesa María de Francia ( 1393 - 1438 ), abadesa.
• A princesa Micaela de Valois ( 1395 - 1422 ), casou en 1409 co duque Filipe III de Borgoña.
• Príncipe Luís de Valois ( 1397 - 1415 ), Delfín de Vienés.
• O príncipe Xoán de Torena ( 1398 - 1417 ), delfín do Vienés, casou en 1415 coa condesa Jacqueline de Hainault.
• A princesa Caterina de Valois ( 1401 - 1437 ), casou en 1420 con Henrique V de Inglaterra e en 1429 con Owen Tudor.
• O príncipe Carlos VII de Francia ( 1403 - 1461 ), rei de Francia
• A princesa Filipa de Valois ( 1407 ).

Ascenso á coroa

Coronation of Charles VI to Reims (A coronación de Carlos VI en Reims). Miniatura do século XIV

Á morte do seu pai en 1380, foi coroado como rei na catedral de Reims aos 12 anos. Do mesmo xeito que o seu pai, o inicio do reinado emprendeuno con enerxia. A súa minoría de idade comportou loitas internas francesas polo poder entre os seus parentes, os duques de Anjou, Borgoña, Berry e Borbón. En 1388 coa axuda do seu irmán Luís I de Orleáns eludiu a rexencia do seu tío, o duque Filipe II de Borgoña.

En 1392 sufriu un grave ataque de demencia, enfermidade xa amosada pola súa nai e os seus antepasados maternos, polo que caeu baixo o poder do seu irmán Luís I de Orleáns e do tío Filipe II de Borgoña.

Luis de Orleans foi asasinado en 1407 por orde de Xoán I de Borgoña, fillo de Filipe II de Borgoña, ao que sucedera en 1404. Dende ese momento toda Francia dividíase en dous partidos: os Armagnac, os partidarios do duque de Orleans e os borgoñons, partidarios do duque de Borgoña.

Guerra dos cen anos

O rei Henrique V de Inglaterra, casado coa irmá de Carlos VI, aliouse cos Borgoñóns e continuou a Guerra dos Cen Anos. O 25 de outubro de 1415 derrotou ao exército francés na batalla de Azincourt. En 1420 no Tratado de Troyes Carlos VI foi obrigado a aceptar a Henrique V como o seu sucesor, desherdando aos seus fillos e recoñecéndoos como ilexítimos.

O 22 de outubro de 1422 Carlos VI faleceu mentres Henrique V de Inglaterra morreu dous meses antes. A partir de entón, Henrique VI de Inglaterra e Carlos VII de Francia foron proclamados reis. A axuda de Xoana de Arco permitirá que o delfín Carlos VII fose coroado rei o 17 de xullode 1429.