Francisco Silvela: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
arranxiños
Liña 6: Liña 6:
'''Francisco Silvela y de Le Villeuze''', nado en [[Madrid]] o [[15 de decembro]] de [[1843]] e falecido na mesma cidade o [[29 de maio]] de [[1905]] foto un [[historiador]], [[avogado]] e [[político]] [[España|español]]. Entre 1899 e 1903 ocupou dúas veces a presidencia do Consello de Ministros. Silvela tamén foi un destacado ensaísta e escritor que editou obras históricas, xurídicas, ensaios e colaborou en publicacións como ''La Época'', ''La Revista de España'', ''[[El Imparcial (1867)|El Imparcial]]'' e ''El Tiempo''. Pertenceu as Reais Academias Española, de Ciencias Morais e Políticas e de Xurisprudencia e Lexislación.
'''Francisco Silvela y de Le Villeuze''', nado en [[Madrid]] o [[15 de decembro]] de [[1843]] e falecido na mesma cidade o [[29 de maio]] de [[1905]] foto un [[historiador]], [[avogado]] e [[político]] [[España|español]]. Entre 1899 e 1903 ocupou dúas veces a presidencia do Consello de Ministros. Silvela tamén foi un destacado ensaísta e escritor que editou obras históricas, xurídicas, ensaios e colaborou en publicacións como ''La Época'', ''La Revista de España'', ''[[El Imparcial (1867)|El Imparcial]]'' e ''El Tiempo''. Pertenceu as Reais Academias Española, de Ciencias Morais e Políticas e de Xurisprudencia e Lexislación.


== Traxectoria ==
Era fillo do ilustre avogado [[Francisco Agustín Silvela]], ministro de Gobernación e de Graza e Xustiza, Vicepresidente do Congreso e Maxistrado do Tribunal Supremo.
Era fillo do ilustre avogado [[Francisco Agustín Silvela]], ministro de Gobernación e de Graza e Xustiza, Vicepresidente do Congreso e Maxistrado do Tribunal Supremo.


Estudou Dereito na [[Universidade Central de Madrid]] e ingresou na [[Academia de Xurisprudencia]] en 1862. Iniciou a súa actividade política como [[deputado]] nas Cortes Constituíntes de 1870, representando de Ávila, adscribíndose ao grupo conservador de [[Cánovas del Castillo]]. Non participou en actividades políticas durante todo el [[Sexenio Democrático|sexenio revolucionario]], rexeitando calquera cargo político durante o reinado de [[Amadeo I de España|Amadeo de Savoia]] e na [[Primeira República Española|Primeira República]].
Estudou Dereito na [[Universidade de Madrid|Universidade Central de Madrid]] e ingresou na [[Academia de Xurisprudencia]] en 1862. Iniciou a súa actividade política como [[deputado]] nas Cortes Constituíntes de 1870, representando de Ávila, adscribíndose ao grupo conservador de [[Antonio Cánovas del Castillo|Cánovas del Castillo]]. Non participou en actividades políticas durante todo el [[Sexenio Democrático|sexenio revolucionario]], rexeitando calquera cargo político durante o reinado de [[Amadeo I de España|Amadeo de Savoia]] e na [[Primeira República Española|Primeira República]].


Coa [[Restauración borbónica en España]] foi nomeado ministro de Gobernación no gabinete de [[Martínez Campos]] en 1879, logo de se ter ocupado da Subsecretaría dese Ministerio desde 1875. Introduciu reformas no sistema de beneficencia que suscitarían a oposición de [[Romero Robledo]]. Destacou polas súas disidencias no seo do conservadorismo da Restauración, movemento desde o cal defendía un réxime político parlamentario constitucional. Discrepou con Cánovas ao rexeitar o sistema de quenda política, baseado no [[caciquismo]] e na fraude electoral, e rexeitou o sistema político [[Cánovas|canovista]] como decadente e carente de moralidade. Cando se produciu a ruptura entre Robledo y Cánovas, a raíz do asinamento do [[Pacto do Pardo]] (1895), co establecemento da
Coa [[Restauración borbónica en España]] foi nomeado ministro de Gobernación no gabinete de [[Arsenio Martínez-Campos Antón|Martínez Campos]] en 1879, logo de se ter ocupado da Subsecretaría dese Ministerio desde 1875. Introduciu reformas no sistema de beneficencia que suscitarían a oposición de [[Francisco Romero Robledo|Romero Robledo]]. Destacou polas súas disidencias no seo do conservadorismo da Restauración, movemento desde o cal defendía un réxime político parlamentario constitucional. Discrepou con Cánovas ao rexeitar o sistema de quenda política, baseado no [[caciquismo]] e na fraude electoral, e rexeitou o sistema político canovista como decadente e carente de moralidade. Cando se produciu a ruptura entre Robledo y Cánovas, a raíz do asinamento do [[Pacto do Pardo]] (1895), co establecemento da
quenda política co líder liberal [[Sagasta]] en 1881, Silvela converteuse no lugartenente do líder conservador.
quenda política co líder liberal [[Práxedes Mateo Sagasta|Sagasta]] en 1881, Silvela converteuse no lugartenente do líder conservador.


En 1885 foi nomeado [[Ministerio de Graza e Xustiza|Ministro de Graza e Xustiza]].
En 1885 foi nomeado [[Ministerio de Xustiza de España|Ministro de Graza e Xustiza]].


No goberno de Cánovas de 1890, ocuparía o posto de Ministro de Gobernación, pero ante a reconciliación entre Robledo e o líder conservador preferiu dimitir, formando un novo grupo disidente: os ''silvelistas''; con un programa no que unha parte importante era a reforma total do goberno municipal, como base para crear unha moralidade política que impedise o funcionamento do caciquismo e o uso da política local para fins electoralistas. Pretendeu realizar un proxecto rexeneracionista desde arriba, que despois sería continuado por [[Antonio Maura]].
No goberno de Cánovas de 1890, ocuparía o posto de Ministro de Gobernación, pero ante a reconciliación entre Robledo e o líder conservador preferiu dimitir, formando un novo grupo disidente: os ''silvelistas''; con un programa no que unha parte importante era a reforma total do goberno municipal, como base para crear unha moralidade política que impedise o funcionamento do caciquismo e o uso da política local para fins electoralistas. Pretendeu realizar un proxecto rexeneracionista desde arriba, que despois sería continuado por [[Antonio Maura]].
Liña 19: Liña 20:
Despois da morte de Cánovas en 1897, Silvela foi nomeado xefe indiscutido do Partido Conservador.
Despois da morte de Cánovas en 1897, Silvela foi nomeado xefe indiscutido do Partido Conservador.


Entre 1899 y 1903 ocupou dúas veces a presidencia do Consello de Ministros, incorporando no seu gabinete figuras da categoría de Villaverde, Polavieja, Maura o Dato. No seu primeiro goberno acumulou tamén a Carteira de Estado e no segundo a de Mariña.
Entre 1899 y 1903 ocupou dúas veces a presidencia do Consello de Ministros, incorporando no seu gabinete figuras da categoría de Villaverde, Polavieja, [[Antonio Maura|Maura]] o [[Eduardo Dato Iradier|Dato]]. No seu primeiro goberno acumulou tamén a carteira de Estado e no segundo a de Mariña.


No 1903 retirouse definitivamente da vida política, non sen antes designar a [[Antonio Maura]] como o seu sucesor.
No 1903 retirouse definitivamente da vida política, non sen antes designar a Antonio Maura como o seu sucesor.


{{Start box}}
{{Start box}}

Revisión como estaba o 11 de febreiro de 2020 ás 13:27

Infotaula de personaFrancisco Silvela

Editar o valor em Wikidata
Nome orixinalFrancisco Silvela y de Le Villeuze
Biografía
Nacemento15 de decembro de 1843 Editar o valor em Wikidata
Madrid, España Editar o valor em Wikidata
Morte29 de maio de 1905 Editar o valor em Wikidata (61 anos)
Madrid, España Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturacamposanto de San Isidro 40°24′04″N 3°43′35″O / 40.401239, -3.726325 Editar o valor em Wikidata
Deputado das Cortes
2 de maio de 1903 – 29 de maio de 1905
Circunscrición electoral: Ávila (en) Traducir

Ministro de Gobernación
6 de febreiro de 1903 – 14 de febreiro de 1903
← Antonio MauraAntonio Maura →
Presidente do Consello de Ministros
6 de decembro de 1902 – 20 de xullo de 1903
← Práxedes Mateo SagastaRaimundo Fernández Villaverde →
Deputado das Cortes
25 de maio de 1901 – 27 de marzo de 1903
Circunscrición electoral: Ávila (en) Traducir

Ministro de Mariña de España
18 de abril de 1900 – 23 de outubro de 1900
← José Gómez-Imaz Simón (en) TraducirMarcelo Azcárraga Palmero →
Deputado das Cortes
22 de abril de 1899 – 24 de abril de 1901
Circunscrición electoral: Ávila (en) Traducir

Ministro de Estado de España
4 de marzo de 1899 – 18 de abril de 1900
← Juan Manuel Sánchez y Gutiérrez de Castro (pt) TraducirVentura García-Sancho Ibarrondo (pt) Traducir →
Presidente do Consello de Ministros
4 de marzo de 1899 – 23 de outubro de 1900
← Práxedes Mateo SagastaMarcelo Azcárraga Palmero →
Deputado das Cortes
2 de abril de 1898 – 16 de marzo de 1899
Circunscrición electoral: Ávila (en) Traducir

Deputado das Cortes
20 de abril de 1896 – 26 de febreiro de 1898
Circunscrición electoral: Ávila (en) Traducir

Deputado das Cortes
7 de maio de 1894 – 1 de xullo de 1895
Circunscrición electoral: Pontevedra

Deputado das Cortes
7 de febreiro de 1891 – 5 de xaneiro de 1893
Circunscrición electoral: Ávila (en) Traducir

Ministro de Gobernación
5 de xullo de 1890 – 23 de novembro de 1891
← Trinitario Ruiz Capdepón (pt) TraducirJosé Elduayen →
Deputado das Cortes
12 de abril de 1886 – 29 de decembro de 1890
Circunscrición electoral: Ávila (en) Traducir

Deputado das Cortes
24 de maio de 1884 – 8 de marzo de 1886
Circunscrición electoral: Ávila (en) Traducir

Ministro de Graza e Xustiza
18 de xaneiro de 1884 – 27 de novembro de 1885
← Aureliano Linares RivasManuel Alonso Martínez →
Deputado das Cortes
29 de agosto de 1881 – 31 de marzo de 1884
Circunscrición electoral: Ávila (en) Traducir

Deputado das Cortes
28 de abril de 1879 – 25 de xuño de 1881
Circunscrición electoral: Ávila (en) Traducir

Ministro de Gobernación
7 de marzo de 1879 – 9 de xuño de 1879
← Francisco Romero RobledoFrancisco Romero Robledo →
Deputado das Cortes
18 de febreiro de 1876 – 30 de decembro de 1878
Circunscrición electoral: Ávila (en) Traducir

Q64876399 Traducir
14 de abril de 1871 – 24 de xaneiro de 1872
Circunscrición electoral: Ávila (en) Traducir

Q64876399 Traducir
8 de febreiro de 1870 – 2 de xaneiro de 1871
Circunscrición electoral: Ávila (en) Traducir

Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade Central de Madrid
Actividade
Lugar de traballo Madrid Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónpolítico , diplomático , xornalista , avogado , historiador , escritor Editar o valor em Wikidata
Partido políticoPartido Liberal-Conservador Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Familia
CónxuxeAmalia Loring y Heredia (1875–1905) Editar o valor em Wikidata
FillosJorge Silvela (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
PaiFrancisco Agustín Silvela Blanco Editar o valor em Wikidata
IrmánsLuis Silvela y de Le Vielleuze (pt) Traducir e Manuel Silvela Editar o valor em Wikidata
ParentesJorge Loring, 1st Marquis of Casa Loring (en) Traducir (sogro)
Amalia Heredia Livermore (en) Traducir (sogra (pt) Traducir)
Luis Silvela y Casado (en) Traducir (sobrinho fraterno (pt) Traducir)
Mateo Silvela Casado (pt) Traducir (sobrinho fraterno (pt) Traducir)
Francisco Agustín Silvela y Casado (en) Traducir (sobrinho fraterno (pt) Traducir)
Faustino Silvela (pt) Traducir (sobrinho fraterno (pt) Traducir)
José Figueroa y Torres (en) Traducir (concunhado (pt) Traducir)
Concepción Loring (en) Traducir (irmã da esposa (pt) Traducir) Editar o valor em Wikidata
Sinatura
Editar o valor em Wikidata
Francisco Silvela

Francisco Silvela y de Le Villeuze, nado en Madrid o 15 de decembro de 1843 e falecido na mesma cidade o 29 de maio de 1905 foto un historiador, avogado e político español. Entre 1899 e 1903 ocupou dúas veces a presidencia do Consello de Ministros. Silvela tamén foi un destacado ensaísta e escritor que editou obras históricas, xurídicas, ensaios e colaborou en publicacións como La Época, La Revista de España, El Imparcial e El Tiempo. Pertenceu as Reais Academias Española, de Ciencias Morais e Políticas e de Xurisprudencia e Lexislación.

Traxectoria

Era fillo do ilustre avogado Francisco Agustín Silvela, ministro de Gobernación e de Graza e Xustiza, Vicepresidente do Congreso e Maxistrado do Tribunal Supremo.

Estudou Dereito na Universidade Central de Madrid e ingresou na Academia de Xurisprudencia en 1862. Iniciou a súa actividade política como deputado nas Cortes Constituíntes de 1870, representando de Ávila, adscribíndose ao grupo conservador de Cánovas del Castillo. Non participou en actividades políticas durante todo el sexenio revolucionario, rexeitando calquera cargo político durante o reinado de Amadeo de Savoia e na Primeira República.

Coa Restauración borbónica en España foi nomeado ministro de Gobernación no gabinete de Martínez Campos en 1879, logo de se ter ocupado da Subsecretaría dese Ministerio desde 1875. Introduciu reformas no sistema de beneficencia que suscitarían a oposición de Romero Robledo. Destacou polas súas disidencias no seo do conservadorismo da Restauración, movemento desde o cal defendía un réxime político parlamentario constitucional. Discrepou con Cánovas ao rexeitar o sistema de quenda política, baseado no caciquismo e na fraude electoral, e rexeitou o sistema político canovista como decadente e carente de moralidade. Cando se produciu a ruptura entre Robledo y Cánovas, a raíz do asinamento do Pacto do Pardo (1895), co establecemento da quenda política co líder liberal Sagasta en 1881, Silvela converteuse no lugartenente do líder conservador.

En 1885 foi nomeado Ministro de Graza e Xustiza.

No goberno de Cánovas de 1890, ocuparía o posto de Ministro de Gobernación, pero ante a reconciliación entre Robledo e o líder conservador preferiu dimitir, formando un novo grupo disidente: os silvelistas; con un programa no que unha parte importante era a reforma total do goberno municipal, como base para crear unha moralidade política que impedise o funcionamento do caciquismo e o uso da política local para fins electoralistas. Pretendeu realizar un proxecto rexeneracionista desde arriba, que despois sería continuado por Antonio Maura.

Despois da morte de Cánovas en 1897, Silvela foi nomeado xefe indiscutido do Partido Conservador.

Entre 1899 y 1903 ocupou dúas veces a presidencia do Consello de Ministros, incorporando no seu gabinete figuras da categoría de Villaverde, Polavieja, Maura o Dato. No seu primeiro goberno acumulou tamén a carteira de Estado e no segundo a de Mariña.

No 1903 retirouse definitivamente da vida política, non sen antes designar a Antonio Maura como o seu sucesor.


Predecesor:
Práxedes Mateo Sagasta
 
Presidente do Consello de Ministros de España
 
1899
Sucesor:
Marcelo Azcárraga Palmero
Predecesor:
Práxedes Mateo Sagasta
 
Presidente do Consello de Ministros de España
 
1902
Sucesor:
Raimundo Fernández Villaverde

Obras

  • Cartas de la Venerable Sor María de Agreda y El Señor Rey Don Felipe IV. (1885)
  • Sin Pulso. Xornal El Tiempo (1898)
  • La Filocalia, el arte de distinguir a los cursis de los que no lo son - en colaboración con Santiago Liniers - (1868)

Véxase tamén

Ligazóns externas