Fractura (mineral): Diferenzas entre revisións
Nova páxina: Unha '''fractura mineral''' é cada unha das formas que pode adoptar a superficie pola cal rompe un mineral que foi golpeado. As fracturas caracterízanse pola súa forma, [[brillo... |
m ligazón interna |
||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
Unha '''fractura mineral''' é cada unha das formas que pode adoptar a superficie pola cal rompe un [[mineral]] que foi golpeado. As fracturas caracterízanse pola súa forma, [[brillo]] e [[textura]], cuxos factores contribúen á identificación do mineral. Así, aténdose ao brillo, a fractura pode ser [[vítreo|vítrea]], [[resina|resinosa]], cérea, etc.; a textura exprésase dicindo que a fractura é compacta, laminar, etc. A forma constitúe o criterio máis útil. Os minerais tenaces dan unha fractura rugosa; a dos outros minerais é plana, escamosa ou cónica. |
Unha '''fractura mineral''' é cada unha das formas que pode adoptar a superficie pola cal rompe un [[mineral]] que foi golpeado. As fracturas caracterízanse pola súa forma, [[brillo]] e [[textura]], cuxos factores contribúen á identificación do mineral. Así, aténdose ao brillo, a fractura pode ser [[vítreo|vítrea]], [[resina|resinosa]], cérea, etc.; a textura exprésase dicindo que a fractura é compacta, laminar, etc. A forma constitúe o criterio máis útil. Os minerais [[tenacidade|tenaces]] dan unha fractura rugosa; a dos outros minerais é plana, escamosa ou cónica. |
||
A [[obsidiana]], o [[sílex|sílex pirómaco]] e outros minerais ten unha fractura concoidal: a superficie é cóncava ou convexa, como a [[cuncha]] dos [[molusco]]s [[bivalvia|bivalvos]] e, do mesmo xeito que ela, presenta [[estría]]s concéntricas. |
A [[obsidiana]], o [[sílex|sílex pirómaco]] e outros minerais ten unha fractura concoidal: a superficie é cóncava ou convexa, como a [[cuncha]] dos [[molusco]]s [[bivalvia|bivalvos]] e, do mesmo xeito que ela, presenta [[estría]]s concéntricas. |
||
Revisión como estaba o 5 de novembro de 2007 ás 18:48
Unha fractura mineral é cada unha das formas que pode adoptar a superficie pola cal rompe un mineral que foi golpeado. As fracturas caracterízanse pola súa forma, brillo e textura, cuxos factores contribúen á identificación do mineral. Así, aténdose ao brillo, a fractura pode ser vítrea, resinosa, cérea, etc.; a textura exprésase dicindo que a fractura é compacta, laminar, etc. A forma constitúe o criterio máis útil. Os minerais tenaces dan unha fractura rugosa; a dos outros minerais é plana, escamosa ou cónica.
A obsidiana, o sílex pirómaco e outros minerais ten unha fractura concoidal: a superficie é cóncava ou convexa, como a cuncha dos moluscos bivalvos e, do mesmo xeito que ela, presenta estrías concéntricas.
Ás veces, nos materiais cristalinos, os cristais individuais fractúranse sen que se divida o corpo. Dependendo da sustancia, unha fractura pode reducir a resistencia do material ou inhibir a transmisión da luz (cristais ópticos).