Hoel II da Bretaña

Hoel II da Bretaña

Biografía
Nacemento	1030 (Gregoriano)
Morte	13 de abril de 1084 (53/54 anos) Quimper, Francia
Actividade
Ocupación	aristócrata
Outro
Título	Conde Duque
Familia	Q4233430
Cónxuxe	Havoisa da Bretaña (1066 (Gregoriano)–)
Fillos	Alan IV da Bretaña, Mathias II de Bretagne (en)
Pais	Alain Canhiart (pt)   e Judith of Nantes (en)
Irmáns	Benoît de Cornouaille (en) e Guérech II de Cornouaille (en)

Hoel II da Bretaña (Hoel de Cornualles ou máis propiamente Hoel V de Cornualles ), chamado Houel Huuel en bretón, nado c. 1030 e finado o 13 de abril de 1084, fillo maior de Alan Canhiart, conde de Cornualles, e Xudit de Nantes filla e herdeira de Judicael, conde de Nantes, foi conde de Cornualles e Nantes, e despois duque da Bretaña de 1066 a 1084.

Traxectoria

Converteuse en conde de Cornualles á morte do seu pai en 1058, e en conde de Nantes, que xa administraba antes da morte da súa nai Xudit en 1063. Para fortalecer o control da casa de Cornualles sobre Nantes, fixo elixir (1059) e logo consagrar (1061) ao seu irmán menor Guerech de Cornualles como bispo da cidade ao seu irman pequeno Guerech II de Cornualles (o bispo Guerech II de Nantes). Á morte de Guerech o 31 de xullo de 1079, o seu segundo irmán Bieito de Cornualles, abade de Santa Cruz de Quimperlé desde 1066, sucedeuno á fronte do bispado.

Antes do 1058, Hoel casara con Havoisa de Bretaña, filla do duque Alan III da Bretaña e irmá de Conan II. Á morte deste último, Havoisa herdouno e Hoel converteuse en duque consorte da Bretaña o 11 de decembro de 1066. Só o condado de Rennes escapou da súa autoridade, ao ter sido entregado a Geoffroy Grenonat, un fillo ilexítimo de Alan III da Bretaña.

Durante o principado de Hoel, os señores bretóns que participaran na conquista de Inglaterra con Guillerme o conquistador gañaron feudos importantes na nova conquista. Foi nesta ocasión cando Alan, fillo de Eudón de Porhoët, obtivo o condado de Richmond.

O comezo do seu reinado foi tranquilo, pero a súa muller Havoisa morreu en 1072. Hoel tivo que afrontar, entre 1075 e 1077, un levantamento dos señores bretóns dirixidos por Geoffroy Boterel (fillo de Odon de Penthièvre), Geoffroy Grenonat (fillo de Alan III), Eudón I de Porhoët e outros señores da Alta Bretaña, mesmo do seu patrimonio de Cornualles. Hoel só liquidou a sublevación coa axuda de Guillerme o conquistador e a intervención nos combates do seu fillo maior Alan IV Fergent.

O duque Hoel residía en Quimper e en Nantes coa súa corte. Hoel faleceu o 13 de abril de 1084.

Matrimonio e fillos

Da súa unión antes de 1058 con Havoisa de Bretaña naceron cinco nenos:

1. Alan IV Fergent, duque da Bretaña.
2. Matías II da Bretaña, conde de Nantes.
3. Eudon, citado nun diploma do cartulario de Redon en 1089.
4. Adela II, abadesa de Saint-Georges de Rennes desde 1085 ata a súa morte o 14 de outubro de 1152.
5. Havoisa, coñecida por un diploma do cartulario da Abadía de Saint-Georges de Rennes de 1085.

Véxase tamén

Bibliografía

• Jean-Christophe Cassard, Houel Huuel: Conde de Cornouaille puis duc de Bretagne (ca. 1030-1084), t. CXVII, Quimper, Société archéologique du Finistère, 1988 (ISSN 0249-6763), p. 95-117
• Joëlle Quaghebeur, La Cornouaille du IXe au XIIe siècle. Mémoire, pouvoirs, noblesse, Presses Universitaires de Rennes (2002) (ISBN 2868477437).
• André Chédeville & Noël-Yves Tonnerre, La Bretagne feudale XIe - XIIIe siècle . Ouest-France Université Rennes (1987) (ISBN 27-37300-14-2).
• Artur Lemoyne de La Borderie, historiador de Bretaña: Tome troisième . Reimpreso por Joseph Floch Imprimeur Éditeur à Mayenne (1975), Le duc Hoël de Cornouaille p. 24-29.
• Henri Poisson, Les Ducs de Bretagne de la maison de Cornouaille: Hoël, Alain Fergent, Conan III, Lorient, Édition Bretagne et culture, 1968