Amalasunta: Diferenzas entre revisións

Amalasunta
	;
Biografía
Nacemento	498 ; Rávena (Reino ostrogodo)
Morte	535 (36/37 anos); Isola Martana (Reino ostrogodo)
Rei de Italia
	534 – 535
Rexente Reino ostrogodo
	526 – 534
Datos persoais
País de nacionalidade	Reino ostrogodo
Relixión	Arianismo
Actividade
Ocupación	política , escritora
Lingua	Lingua latina
Outro
Título	Raíña consorte
Familia	Amalos
Cónxuxe	Eutarico (515–522), morte do cónxuxe
Fillos	Atalarico, Matasunta
Pais	Teodorico o Grande e Audofleda (pt)
Irmáns	Teodegoda (pt) e Ostrogoda (pt)

Explorar o historial de forma interactiva

← Edición máis vella Edición máis nova →

Contido eliminado Contido engadido

VisualTexto wiki

En liña

Revisión como estaba o 30 de decembro de 2019 ás 18:56

Amalasunta, tamén Amalasuntha, Amalasuentha, Amalaswintha ou Amalasuintha (en gótico: Amalaswinþa), nada en Rávena cara o 495^[1] e finada o 30 de abril^[2] do 535, gobernou os ostrogodos como rexente durante a minoría do seu fillo entre o 526 e o 534 e, como raíña propiamente do 534 ao 535.^[3] Era a filla menor de Teodorico o Grande e de Andefleda ou Audefleda, unha princesa franca filla de Clodoveo,^[1] e cría firmemente na defensa das virtudes e valores romanos. É máis coñecida pola súa relación diplomática con Xustiniano, quen invadiu Italia en resposta ao seu asasinato no na illa Martana do lago Bolzano cara o 535.^[4]

Traxectoria

De nova, casou en segredo cun escravo de nome Traguilla, que foi executado ao sorprendelos xuntos a nai de Amalasunta.

No 515, casou con Eutarico, un nobre ostrogodo da liñaxe dos amalos que, daquela, estaba cos visigodos en Hispania, e que debía suceder a Teodorico. Este príncipe morreu en 522 deixando dous fillos: Atalarico, de cinco anos e a quen Teodorico nomeou herdeiro, e Matasunta. Cando morreu Teodorico no 526, o trono pasou a Atalarico polo que Amalasunta gobernou como rexente deste quen morreu moi novo, o 2 de outubro do 534.

Rexencia

Como rexente, tratou de reconciliar os ostrogodos coa poboación de orixe romana e cos romanos de Oriente; así, por exemplo, devolveu os bens confiscados aos fillos de Boecio e e de Flavio Simmaco.

Escogió personas moderadas para los altos cargos, por ejemplo el vaso Tuluá, a quien confió el mando del ejército. También dedicó grandes esfuerzos para dar a su hijo una educación clásica romana. Sus políticas pronto causaron malestar entre los vasos, que empezaron a conspirar para matarla. Consciente del peligro, Amalasunta ordenó ejecutar tres de los principales conspiradores al tiempo que negociaba con Justinianopidiéndole asilo en caso de que se viera obligada a huir de Italia con el tesoro de los ostrogodos, que según Procopio era de 2.880.000 sólidos de oro

Por consello de Amalasunta, escolleuse como rei ao seu curmán Teodato, fillo de Amalafreda, irmá de Teodorico, quen a recluíu no Lago Bolzano e a fixo esganar o ano seguinte: para vingar este crime Belisario invadiu Italia.

Amalasunta quería civilizar o seu pobo; tomou como ministro ao sabio Casiodoro.

Onomástica

"Amalasunta" significa "Virxe dos Amalos".

Amalasunta na literatura

Amalasunta é un dos personaxes clave na peza Antiochus de Thomas Corneille.

Notas

↑ ^1,0 ^1,1 Sirago (1999), p. 11
↑ Sirago (1999), p. 101
↑ "Amalasuntha". oxfordreference.com (en inglés). Consultado o 30-12-2019.
↑ Sarantis (2009)

Véxase tamén

Bibliografía

Ibo Alfaro, Manuel (1871). Compendio de la historia universal y de la general de España (en castelán). Madrid: Imprenta de la viuda e hijos de M. Álvarez.
Sarantis, Alexander (2009). "War and Diplomacy in Pannonia and the Northwest Balkans during the Reign of Justinian: The Gepid Threat and Imperial Responses". Dumbarton Oaks Papers (63): 15–40. JSTOR 41219761.
Sirago, Vito Antonio (1999). Amalasunta: la regina (en italiano). Milán: Jaca Book. ISBN 88-16-43509-7.

[:0-1] 1,0 ^1,1 Sirago (1999), p. 11

[2] Sirago (1999), p. 101

[3] "Amalasuntha". oxfordreference.com (en inglés). Consultado o 30-12-2019.

[4] Sarantis (2009)

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Liña 1: / Liña 1: @@
-{{Biografía}}
+{{Biografía}}{{enuso}}
-'''Amalasunta,''' tamén '''Amalasuntha''', '''Amalasuentha''', '''Amalaswintha''' ou '''Amalasuintha''' (en [[Lingua gótica|gótico]]: ''Amalaswinþa),'' nada en Rávena cara o 495<ref name=":0">Sirago (1999), p. 11</ref> e finada cara o 535, gobernou os [[ostrogodos]] como rexente durante a minoría do seu fillo entre o 526 e o 534 e, como raíña propiamente do 534 ao 535.<ref>{{Cita web|url=https://www.oxfordreference.com/view/10.1093/acref/9780195046526.001.0001/acref-9780195046526-e-0199|páxina-web=oxfordreference.com|título=Amalasuntha|data-acceso=30-12-2019|lingua=en}}</ref> Era a filla menor de [[Teodorico o Grande]] e de [[Andefleda]] (unha princesa [[Francos|franca]] filla de [[Clodoveo I|Clodoveo]]),<ref name=":0" /> e cría firmemente na defensa das virtudes e valores [[Roma antiga|romanos]]. É máis coñecida pola súa relación diplomática con [[Xustiniano I|Xustiniano]], quen invadiu Italia en resposta ao seu asasinato no Lago Bolzano cara o 535.<ref>Sarantis (2009)</ref>
+'''Amalasunta,''' tamén '''Amalasuntha''', '''Amalasuentha''', '''Amalaswintha''' ou '''Amalasuintha''' (en [[Lingua gótica|gótico]]: ''Amalaswinþa),'' nada en Rávena cara o 495<ref name=":0">Sirago (1999), p. 11</ref> e finada o 30 de abril<ref>Sirago (1999), p. 101</ref> do 535, gobernou os [[ostrogodos]] como [[Rexencia|rexente]] durante a minoría do seu fillo entre o 526 e o 534 e, como raíña propiamente do 534 ao 535.<ref>{{Cita web|url=https://www.oxfordreference.com/view/10.1093/acref/9780195046526.001.0001/acref-9780195046526-e-0199|páxina-web=oxfordreference.com|título=Amalasuntha|data-acceso=30-12-2019|lingua=en}}</ref> Era a filla menor de [[Teodorico o Grande]] e de [[Andefleda]] ou Audefleda, unha princesa [[Francos|franca]] filla de [[Clodoveo I|Clodoveo]],<ref name=":0" /> e cría firmemente na defensa das virtudes e valores [[Roma antiga|romanos]]. É máis coñecida pola súa relación diplomática con [[Xustiniano I|Xustiniano]], quen invadiu Italia en resposta ao seu asasinato no na illa Martana do lago Bolzano cara o 535.<ref>Sarantis (2009)</ref>
 == Traxectoria ==
 De nova, casou en segredo cun escravo de nome Traguilla, que foi executado ao sorprendelos xuntos a nai de Amalasunta.
-No 515, casou con [[Eutarico]], un nobre ostrogodo que, daquela, estaba cos visigodos en Hispania, e que debía suceder a [[Teodorico o Grande|Teodorico]]. Este príncipe morreu pronto deixando un fillo chamado [[Atalarico]], que Teodorico nomeou herdeiro. Amalasunta gobernou durante a minoría de idade de Atalarico ([[526]]), pero como este xove príncipe morreu en [[534]]. Por consello seu, escolleuse como rei ao seu curmán [[Teodato]], fillo de [[Amalafrida|Amalafreda]], irmá de Teodorico, quen a recluíu no Lago Bolzano e a fixo esganar o ano seguinte: para vingar este crime [[Belisario]] invadiu Italia.
+No 515, casou con [[Eutarico]], un nobre ostrogodo da liñaxe dos [[amalos]] que, daquela, estaba cos visigodos en Hispania, e que debía suceder a [[Teodorico o Grande|Teodorico]]. Este príncipe morreu en 522 deixando dous fillos: [[Atalarico]], de cinco anos e a quen Teodorico nomeou herdeiro, e Matasunta. Cando morreu Teodorico no 526, o trono pasou a Atalarico polo que Amalasunta gobernou como rexente deste quen morreu moi novo, o 2 de outubro do [[534]].
+=== Rexencia ===
+Como rexente, tratou de reconciliar os ostrogodos coa poboación de orixe romana e cos romanos de Oriente; así, por exemplo, devolveu os bens confiscados aos fillos de Boecio e e de Flavio Simmaco.
+Escogió personas moderadas para los altos cargos, por ejemplo el vaso Tuluá, a quien confió el mando del ejército. También dedicó grandes esfuerzos para dar a su hijo una educación clásica romana. Sus políticas pronto causaron malestar entre los vasos, que empezaron a conspirar para matarla. Consciente del peligro, Amalasunta ordenó ejecutar tres de los principales conspiradores al tiempo que negociaba con Justinianopidiéndole asilo en caso de que se viera obligada a huir de Italia con el tesoro de los ostrogodos, que según Procopio era de 2.880.000 sólidos de oro
+Por consello de Amalasunta, escolleuse como rei ao seu curmán [[Teodato]], fillo de [[Amalafrida|Amalafreda]], irmá de Teodorico, quen a recluíu no Lago Bolzano e a fixo esganar o ano seguinte: para vingar este crime [[Belisario]] invadiu Italia.
 Amalasunta quería civilizar o seu pobo; tomou como ministro ao sabio [[Casiodoro]].