Camilo Bargiela: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
→Traxectoria: retiro afirmación sen referenciar |
formato |
||
| Liña 3: | Liña 3: | ||
== Traxectoria == |
== Traxectoria == |
||
Estudou Dereito na [[Universidade de Santiago de Compostela]]. Comezou colaborando nas pubicacións de Tui ''[[La Novedad]]'' (1890), ''[[Tuy Humorístico]]'' (1898) e ''[[La Opinión (Tui)|La Opinión]]'', no que empezou a publicar por entregas a novela ''Los pavos reales'', que escribiu en Casablanca e que non chegou a rematar. Fixo a carreira diplomática, e foi cónsul de España en [[Manila]], [[Hong Kong]] e [[Casablanca]]. |
Estudou Dereito na [[Universidade de Santiago de Compostela]]. Foi un modelo de [[Alejandro Pérez Lugín]] para o personaxe de Casimiro Barcala na novela ''[[La Casa de la Troya (novela)|La Casa de la Troya]]''<ref>{{cita web|url=http://www.lacasadelatroya.com/noticias/la-casa-de-la-troya/camilo-bargiela/|título=Camilo Bargiela|páxina-web=La casa de la Troya|data=30 de setembro de 2013|autor1=Membiela Salgado, Lucindo-Javier|autor2=Membiela Pollán, Matías|editorial=Camiño do Faro|lingua=es}}</ref>. Comezou colaborando nas pubicacións de Tui ''[[La Novedad]]'' (1890), ''[[Tuy Humorístico]]'' (1898) e ''[[La Opinión (Tui)|La Opinión]]'', no que empezou a publicar por entregas a novela ''Los pavos reales'', que escribiu en Casablanca e que non chegou a rematar. Fixo a carreira diplomática, e foi cónsul de España en [[Manila]], [[Hong Kong]] e [[Casablanca]]. |
||
Pertenceu á [[xeración do 98]] e frecuentou os principais faladoiros literarios de Madrid. Xunto con [[Pío Baroja]], [[Ricardo Baroja]], [[Ignacio Alberti]], [[José Fluixá]], [[Jesús Fluixá]], [[Antonio Gil]] e [[José Martínez Ruíz]], asinou o manifesto da homenaxe a Mariano José de Larra o 13 de febreiro de 1901. Colaborou na revista ''[[Café con Gotas]]'' na que apareceron os seus artigos "¡Oh el amor!", "¿Tengo razón?" e "Improvisación". Publicou traballos sobre Ibsen, Hauptman, D'Annunzio e Suderman, traducións de Tolstoi, Maeterlinck, Gorki e Sienkiewicz e varios artigos filosóficos e poéticos en xornais e revistas de Madrid como ''Revista Nueva'', ''La Vida Literaria'' e ''Arte Joven''. Tamén escribiu para o xornal barcelonés ''Las Noticias''. |
Pertenceu á [[xeración do 98]] e frecuentou os principais faladoiros literarios de Madrid. Xunto con [[Pío Baroja]], [[Ricardo Baroja]], [[Ignacio Alberti]], [[José Fluixá]], [[Jesús Fluixá]], [[Antonio Gil]] e [[José Martínez Ruíz]], asinou o manifesto da homenaxe a Mariano José de Larra o 13 de febreiro de 1901. Colaborou na revista ''[[Café con Gotas]]'' na que apareceron os seus artigos "¡Oh el amor!", "¿Tengo razón?" e "Improvisación". Publicou traballos sobre Ibsen, Hauptman, D'Annunzio e Suderman, traducións de Tolstoi, Maeterlinck, Gorki e Sienkiewicz e varios artigos filosóficos e poéticos en xornais e revistas de Madrid como ''Revista Nueva'', ''La Vida Literaria'' e ''Arte Joven''. Tamén escribiu para o xornal barcelonés ''Las Noticias''. |
||
| Liña 21: | Liña 21: | ||
* {{Cita libro |apelidos={{Versaleta|Barreiro}} |nome=Javier |título=Diccionario biográfico español |volume=VII |localización=Madrid |editorial=[[Real Academia de la Historia]] |ano=2010 |páxinas=40-41 |lingua=Es }} |
* {{Cita libro |apelidos={{Versaleta|Barreiro}} |nome=Javier |título=Diccionario biográfico español |volume=VII |localización=Madrid |editorial=[[Real Academia de la Historia]] |ano=2010 |páxinas=40-41 |lingua=Es }} |
||
* {{Cita libro |ligazónautor=Antonio Couceiro Freijomil |apelidos={{Versaleta|Couceiro Freijomil}} |nome=Antonio |ano=1951-53 |título=[[Wikipedia:Entradas do Diccionario Bio-bibliográfico de Escritores|Diccionario Bio-bibliográfico de Escritores]] |volume=I |páxina=125 |editorial=[[Editorial de los Bibliófilos Gallegos|Bibliófilos Gallegos]] |lingua=Es }} |
* {{Cita libro |ligazónautor=Antonio Couceiro Freijomil |apelidos={{Versaleta|Couceiro Freijomil}} |nome=Antonio |ano=1951-53 |título=[[Wikipedia:Entradas do Diccionario Bio-bibliográfico de Escritores|Diccionario Bio-bibliográfico de Escritores]] |volume=I |páxina=125 |editorial=[[Editorial de los Bibliófilos Gallegos|Bibliófilos Gallegos]] |lingua=Es }} |
||
=== Ligazóns externas === |
|||
* [http://www.lacasadelatroya.com/noticias/la-casa-de-la-troya/camilo-bargiela/ Camilo Bargiela] La Casa de la Troya. Editorial Camiño do Faro {{Es}}. |
|||
{{Control de autoridades}} |
{{Control de autoridades}} |
||
Revisión como estaba o 9 de decembro de 2019 ás 19:44
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 25 de decembro de 1864 Tui, España |
| Morte | 2 de xullo de 1910 (45 anos) Casablanca, Marrocos |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Educación | Universidade de Santiago de Compostela |
| Actividade | |
| Ocupación | escritor , tradutor , diplomático |
| Lingua | Lingua castelá e lingua francesa |
Camilo Bargiela Pando, nado en Tui o 25 de decembro de 1864 e finado en Casablanca (Marrocos) o 2 de xullo de 1910[1], foi un xornalista, escritor e diplomático galego.
Traxectoria
Estudou Dereito na Universidade de Santiago de Compostela. Foi un modelo de Alejandro Pérez Lugín para o personaxe de Casimiro Barcala na novela La Casa de la Troya[2]. Comezou colaborando nas pubicacións de Tui La Novedad (1890), Tuy Humorístico (1898) e La Opinión, no que empezou a publicar por entregas a novela Los pavos reales, que escribiu en Casablanca e que non chegou a rematar. Fixo a carreira diplomática, e foi cónsul de España en Manila, Hong Kong e Casablanca.
Pertenceu á xeración do 98 e frecuentou os principais faladoiros literarios de Madrid. Xunto con Pío Baroja, Ricardo Baroja, Ignacio Alberti, José Fluixá, Jesús Fluixá, Antonio Gil e José Martínez Ruíz, asinou o manifesto da homenaxe a Mariano José de Larra o 13 de febreiro de 1901. Colaborou na revista Café con Gotas na que apareceron os seus artigos "¡Oh el amor!", "¿Tengo razón?" e "Improvisación". Publicou traballos sobre Ibsen, Hauptman, D'Annunzio e Suderman, traducións de Tolstoi, Maeterlinck, Gorki e Sienkiewicz e varios artigos filosóficos e poéticos en xornais e revistas de Madrid como Revista Nueva, La Vida Literaria e Arte Joven. Tamén escribiu para o xornal barcelonés Las Noticias.
Obras
- Luciérnagas (Madrid, 1900), libro dividido en dúas partes, a primeira contén relatos de temática e estilo modernista e a segunda inclúe un ensaio sobre a literatura do seu tempo e a herdanza da xeración precedente, titulado "Modernistas y anticuados".
- La boquilla de Ambar, conto dramático nun acto.
- El juglar, comedia de Teodoro de Baurille, que traduciu e adaptou ao teatro español, coa colaboración de Ramón de Godoy.
Notas
- ↑ La Correspondencia de España, 3-7-1910, p. 6.
- ↑ Membiela Salgado, Lucindo-Javier; Membiela Pollán, Matías (30 de setembro de 2013). "Camilo Bargiela". La casa de la Troya (en castelán). Camiño do Faro.
Véxase tamén
Bibliografía
- "Bargiela, Camilo". Dicionario biográfico de Galicia 1. Ir Indo Edicións. 2010-2011. p. 94.
- "Bargiela, Camilo". Gran Enciclopedia Galega (DVD). El Progreso. 2005. ISBN 84-87804-88-8.
- Barreiro, Javier (2010). Diccionario biográfico español (en castelán) VII. Madrid: Real Academia de la Historia. pp. 40–41.
- Couceiro Freijomil, Antonio (1951-53). Diccionario Bio-bibliográfico de Escritores (en castelán) I. Bibliófilos Gallegos. p. 125.
