Christiane Nüsslein-Volhard: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Thijs!bot (conversa | contribucións)
m robot Añadido: et, id, ja, pl
m image
Liña 1: Liña 1:
[[Image:Christiane Nüsslein-Volhard mg 4372.jpg|bióloga alemá Nüsslein-Volhard]],
'''Christiane Nüsslein-Volhard''' ([[1942]] - ) é unha [[Bioloxía|bióloga]] [[Alemaña|alemá]], xunto con [[Eric Wieschaus]], conduciu un espectacular e exitoso proxecto de [[mutaxénese]] a grande escala que iluminou o programa de desenvolvemento embriónico da mosca da froita ([[Drosophila melanogaster]]).
'''Christiane Nüsslein-Volhard''' ([[1942]] - ) é unha [[Bioloxía|bióloga]] [[Alemaña|alemá]], xunto con [[Eric Wieschaus]], conduciu un espectacular e exitoso proxecto de [[mutaxénese]] a grande escala que iluminou o programa de desenvolvemento embriónico da mosca da froita ([[Drosophila melanogaster]]).



Revisión como estaba o 1 de novembro de 2007 ás 03:18

bióloga alemá Nüsslein-Volhard, Christiane Nüsslein-Volhard (1942 - ) é unha bióloga alemá, xunto con Eric Wieschaus, conduciu un espectacular e exitoso proxecto de mutaxénese a grande escala que iluminou o programa de desenvolvemento embriónico da mosca da froita (Drosophila melanogaster).

A bioloxía molecular é tradicionalmente feudo de pequenos laboratorios e experimentos que amosan principios ou exemplos de posible significación xeral. A norma son experimentos que mostran a actividade dun xene ou a acción dunha proteína. Por outra parte, a vixilancia de complexos biolóxicos son relativamente raros. Pero xenetistas como Nüsslein-Volhard foron máis ambiciosos, desenvolvendo coleccións de organismos mutantes que serven para fundamentar a investigación de procesos completos e ás veces, o traballo de moitos investigadores.

As moscas da froita foron longo tempo o cabalo de batalla da xenética polo seu pequeno tamaño, pequeno tempo de crecemento e complexidade vital. O rico conxunto de ferramentas e coñecemento preexistente continúa a fertilizar traballos posteriores. O que Nüsslein-Volhard e Wieschaus fixeron foi xerar mutacións aleatorias en xenes individuais e coller os representativos con descendentes amosando efectos letais durante o desenvolvemento embriónico (por exemplo, defectos de nacemento en moscas).

Desenvolveron unha vasta colección mutantes malformados, moitos con nomes descritivos como ourizo, lisiado e pepino. O estudo deses mutantes e as súas interaccións levou a importantes novas percepcións do desenvolvemento temperá da Drosophila, de xeito especial os mecanismos que subxacen ós segmentos corporais, o que influenciou direitamente estudos sobre segmentación en mamíferos, o que (de xeito menos obvio) é central no noso desenvolvemento e é aínda evidente na nosa columna vertebral.

ver tamén

A ciencia ten nome de muller

Mulleres e Premios Nobel